„Przewodnik literacki po Łodzi”

Katarzyna Badowska, Karolina Kołodziej „Przewodnik literacki po Łodzi”

Książka jest rodzajem nietypowego przewodnika po mieście – zamiast opisu najcenniejszych łódzkich zabytków zawiera osiemnaście tras, wytyczonych szlakiem utworów literackich, których akcja rozgrywa się w Łodzi. Autorki – literaturoznawczynie z Uniwersytetu Łódzkiego – obalają przekonanie, że Łódź nie ma szczęścia do literatury i nie znalazła w niej odzwierciedlenia. Do tworzenia przewodnika wykorzystały materiał z blisko setki dzieł, przede wszystkim powieściowych! Udowodniły, że Łódź doczekała się wystarczająco wielu literackich obrazów, by mogły posłużyć za podstawę coraz popularniejszej na całym świecie turystyki czytelniczej.

Trasy zostały tak skomponowane, by ich pokonanie zajęło spacerującym od jednej do dwóch godzin. Pierwsze szlaki wiodą do centrum, na Piotrkowską i w jej okolice, kolejne – na Bałuty, Księży Młyn, Widzew, a nawet na Rudę Pabianicką i do Lasu Łagiewnickiego. Przewodnik wieńczy „szlak hotelowy”, poprowadzony z myślą o turystach, którzy podczas pobytu w Łodzi chcieliby według lekturowego klucza wybrać miejsce noclegowe.

Codzienne spacery Piotrkowską były ulubionym zajęciem Juliana Tuwima

Książka uświadamia beletrystyczne bogactwo Łodzi, ale też zawiera wiele podanych w lekkim stylu ciekawostek. Jej czytelnicy dowiedzą się, kim był wampir Bałut, kto porównał rzeźby na pałacu Poznańskich do strachów na wróble, co myśli Julian Tuwim, siedząc na ławeczce, gdzie w Łodzi można spotkać nocą nagą piękność wędrującą po dachu oraz która ulica w mieście jest najbardziej kryminogenna.

Autorki są przekonane, że każdy kolejny tekst literacki, w którym Łódź staje się scenerią wydarzeń, ożywia inną, niedostrzegalną zmysłami przestrzeń, ukrytą za mijanymi na co dzień budynkami. Literackie opowieści – nawarstwione – przekształcają miasto w palimpsest, w lekturę do pogłębionego odczytania. Artystyczne obrazy kształtują myślenie przechodniów o danym miejscu i w tym sensie wkraczają w realność.

Źródło:

http://regiocentrum.pl/publikacje/ksiazki/przewodnik-literacki-po-lodzi

Przewodniki filmowe Centrum Inicjatyw na rzecz Rozwoju REGIO:

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2016/03/przewodniki-filmowe-centrum-inicjatyw.html

Wydawca: Centrum Inicjatyw na rzecz Rozwoju REGIO 

ISBN: 978-83-949070-1-3

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 382

Świętokrzyskie regionalia (cz. 48)

Walery Przyborowski „Krwawa noc”

Pochodzący z podkieleckich Domaszowic pisarz i historyk Walery Przyborowski może się poszczycić udziałem w powstaniu styczniowym. Nic więc dziwnego, że w jego bogatej twórczości nie mogło zabraknąć nawiązań do zrywu narodowowyzwoleńczego, którego tak wiele przełomowych, często bardzo krwawych epizodów rozegrało się w regionie świętokrzyskim. Jednym z takich utworów jest powieść „Krwawa noc”, akcja której rozgrywa się jesienią 1863 r.

Właśnie na Ziemi Świętokrzyskiej stacjonuje oddział powstańców pod dowództwem pułkownika Chmielińskiego. Do oddziału przybywa emisariusz, oficer Stefan Góra. Przywozi rozkaz, zgodnie z którym Chmieliński ma udzielić pomocy wojskom pułkownika Dionizego Czachowskiego. W modrzewiowym dworku, w maleńkiej wiosce Zalesie nieopodal Klimontowa zamieszkuje natomiast piękna i młoda wdowa, pani Adela. Kobieta darzy uczuciem przystojnego oficera, który krążąc od oddziału do oddziału, nie może znaleźć chwili czasu aby odwiedzić ukochaną. Jest i ten trzeci, mieszkający w sąsiedztwie obleśny Niemiec - Springer. Jego marzeniem jest zdobycie ręki i majątku uroczej Adeli. Kobieta zdaje sobie sprawę, że jeśli odrzuci awanse Springera, może narazić się na bardzo poważne niebezpieczeństwo.

Recenzje powieści kryminalnych Walerego Przyborowskiego:

„Czerwona skrzynia”

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2016/06/czerwona-skrzynia.html

„Szkielet na Lesznie”

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2016/09/szkielet-na-lesznie.html

„Widmo na Kanonii”

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2017/04/widmo-na-kanonii-tom-1.html

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2017/05/widmo-na-kanonii-tom-2.html

Istotną rolę dla rozwoju fabuły odgrywa również pewien bohaterski Żyd mieszkający w pobliżu dworku. Gdzieś w tle pojawiają się w wzmianki o kilkunastu miejscowościach leżących w regionie, m.in. o Opatowie, Iwaniskach, czy Jeleniowie. Ta niewielkiej objętości powieść urzeka posępnym, mrocznym klimatem. Wraz z bohaterami przemierzajmy wijące się pośród pół piaszczyste dróżki, odwiedzamy ukryte w leśnej głuszy obozy powstańców, czy też wreszcie zaglądamy do leżącego na odludziu, malowniczego starego dworku. Sygnowana pseudonimem Zygmunt Lucjan Sulima „Krwawa noc” drukowana była na łamach poznańskiego czasopisma „Lech. Tygodnik Ilustrowany” w 1878 r. i nigdy później nie ukazała się w formie książkowej. Polecam.

Wydawca: CM

ISBN: 978-83-65499-89-9

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 70

Świętokrzyskie regionalia (cz. 47)

Piotr Kacprzak „Nadleśnictwo Łagów”

200 lat administracji leśnej

Do 1789 roku większość lasów obecnego nadleśnictwa Łagów stanowiła własność biskupstwa włocławskiego oraz rządową zorganizowaną i funkcjonującą w ramach starostw. Odrębnej administracji leśnej praktycznie nie było; z czasem jednak zaczęto zatrudniać gajowych oraz leśniczych. Nikt z nich nie posiadał wykształcenia leśnego, a administrowanie lasami polegało głównie na zaspakajaniu potrzeb w zakresie zapotrzebowania na drewno budowlane i opałowe oraz w mniejszym stopniu wypasu bydła w lesie i łowiectwa. Interesujące są zachowane szczątkowe opisy lasów, będące konsekwencją lustracji dóbr rządowych, a dające ogólny pogląd o ich stanie, powierzchni i administracji leśnej. W 1789 roku decyzją Sejmu Czteroletniego lasy biskupstwa włocławskiego zostają przejęte na własność Skarbu Państwa, a dobra rolne i leśne wokół Łagowa zorganizowane zostają w ekonomię Piórkowską i zapewne wydzierżawione. W 1795 roku teren ten przechodzi na własność rządu austriackiego i w tej strukturze organizacyjnej pozostaje do 1809 roku, kiedy to po przegranej przez Austrię wojnie z Francją, dobra te weszły w skład i pod zarząd Księstwa Warszawskiego.

Pierwszy uporządkowany okres funkcjonowania gospodarki leśnej w lasach łagowskich to czasy Księstwa Warszawskiego oraz wpływ francuskich wzorców zarządzania i gospodarowania. Czas ten nacechowany był dążnością do osiągania korzyści materialnych, gdzie jedynym wyznacznikiem gospodarowania był zysk. Ponadto przetrwała do chwili obecnej struktura administracyjna w postaci podstawowej jednostki jaką było „Leśnictwo" oraz jednostka szczególna – Generalna Dyrekcja Dóbr i Lasów Narodowych. Wówczas z dóbr państwowych zostały wydzielone lasy, a z nich utworzono Leśnictwo Łagów – protoplastę dzisiejszego nadleśnictwa. Istotnym novum było uporządkowanie gospodarki poprzez wyznaczanie poręb rocznych zamiast plądrowniczego systemu pobierania pożytków drzewnych oraz sprzedaż drewna drogą publicznych licytacji. Okres Królestwa Polskiego (1815-1914) był czasem bardzo zróżnicowanym zarówno w układzie stosunków politycznych jak i gospodarczo-społecznych. 

Kierownik Urzędu Leśnego w Łagowie K. Suchecki 

(siedzi drugi z lewej strony)wraz z personelem leśnym

Lata 1816-1830 to czas tworzenia podstaw funkcjonowania zorganizowanego leśnictwa opartego na planach urządzenia lasu. Uwzględniały one rozwijające się w regionie świętokrzyskim górnictwo i hutnictwo. To również czas kreowania polskiego modelu leśnictwa w dużym stopniu opartego na wzorach niemieckich. Niewątpliwą ciekawostką jest fakt, iż w leśnictwie Łagów od 1826 roku zaczął pracować na stanowisku nadleśniczego Stanisław Gumowski – jeden z pierwszych czterech absolwentów Szkoły Szczególnej Leśnictwa z roku 1819, a więc osoba z pełnym leśnym przygotowaniem zawodowym. Był to również okres walk narodowo-wyzwoleńczych, których wyznacznikiem były Powstanie Listopadowe 1830-31 i Styczniowe 1863-64, Rewolucja 1905-1907 roku oraz wynikające z tych wydarzeń konsekwencje dla ludności i rozwoju społeczno-gospodarczego oraz dla administracji leśnej.

Druga połowa XIX wieku to z kolei okres systematycznego usuwania polskiej administracji leśnej z urzędów leśnych, z pozostawieniem jedynie strzelców i objazdowych. W tym czasie dekoniunktura na rynku drzewnym sprzyjała mało intensywnemu użytkowaniu lasu a stosowanie rosyjskich wzorców gospodarowania, nie zawsze było dostosowane do polskich realiów przyrodniczo-geograficznych. W tamtym okresie powstały Okręgowe Urzędy Leśne, jako jednostki pośrednie zarządzania lasami między władzą centralną (ministerstwem), a jednostkami terenowymi (leśnictwami), w tym Urząd Leśny ustanowiony w 1880 roku w Radomiu, pod który od tego czasu podlegało Leśnictwo Łagów.

Okres I wojny światowej cechował się wojskowym nadzorem nad lasami nadleśnictwa, aczkolwiek cała gospodarka leśna prowadzona była przez leśników (obywateli państwa Austro-Węgierskiego) posiadających pełne wykształcenie leśne i przygotowanie zawodowe i będących jednocześnie w służbie armii austro-węgierskiej. Pozyskiwane drewno zaspakajało głównie potrzeby armii, a krótki okres trwania wojny nie spowodował istotnego zdewastowania drzewostanów. W tym czasie, jednym z kierowników Urzędu Leśnego w Łagowie, był późniejszy profesor leśnictwa ze Lwowa i z Poznania – Kazimierz Suchecki. Prócz Polaków, wśród których należy wymienić Franciszka Łagosza czy Zygmunta Lachmajera, wielce zasłużonych dla dyrekcji Radomskiej w okresie międzywojennym, pracowali tu także leśnicy z Rumuni czy Czech, których potomkowie mieszkają w Polsce do obecnych czasów. Odzyskanie niepodległości to punkt wyjścia do tworzenie podstaw polskiego modelu leśnictwa, ale z drugiej strony to również okres wielkiej daniny, jaką musiały składać lasy państwowe - w formie pozyskanego drewna - na odbudowę kraju. Swój udział miało tu również nadleśnictwo Łagów.

Leśniczówka Ołowiny zbudowana w 1927 r.

Nastąpił względny spokój oraz stabilność gospodarowania i kadrowa. W miarę równomiernie przebiega opracowywanie i realizacja planów urządzenia lasu. Okres II wojny światowej to nie tylko tragedia narodu i obywateli państwa polskiego. W tym czasie również kilkoro pracowników nadleśnictwa traci życie, a dla wielu z nich i ich rodzin to okres ciągłego niepokoju i strachu. Wówczas obowiązuje niemieckie prawo, w tym również prawo leśne. Pozyskiwane drewno służy zaspakajaniu potrzeb wojska i gospodarki niemieckiej. Okres wojny to przede wszystkim sprawdzian solidarności i patriotyzmu narodu, z którego leśnicy zdali egzamin. Wpływ wojny na lasy nadleśnictwa i najbliższą okolicę był tragiczny; stagnujący front niszczy doszczętnie okolicę a większość drzewostanów zostaje uszkodzonych w wyniku ostrzałów artyleryjskich. Skutki działań wojennych są odczuwalne do chwili obecnej. Lata powojenne cechowały się dwukrotnymi zmianami społeczno-politycznymi i związanymi z tym zamianami prawa leśnego oraz licznymi restrukturyzacjami w zakresie zarządzania lasami oraz zmianami zasięgu nadleśnictwa. Pierwsze lata to przede wszystkim odbudowa lasu ze zniszczeń wojennych, danina leśna w postaci drewna na odbudowę kraju oraz bardzo trudne warunki bytowe służby leśnej.

Liczne restrukturyzacje powodujące odwołania ze stanowisk, wprowadzają frustracje wśród pracowników Lasów Państwowych. Przez okres 200 lat w nadleśnictwie pracowało wiele osób, stąd też z różnych powodów nie sposób było wymienić wszystkich. Wśród nich byli tacy, którzy poświęcili się nauce, zdobywając tytuły profesorów, czy doktorów. Wielu pracowników nadleśnictwa osiągało znaczące stanowiska w administracji lasów państwowych. Trzech nadleśniczych nadleśnictwa Łagów zostało awansowanych na stanowisko dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu, inni zajmowali stanowiska zastępców dyrektora (przed i po wojnie) lub naczelników wydziałów w RDLP w Radomiu.

Źródło:

http://www.lagow.radom.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/1M8a/content/historia-nadlesnictwa#.WjZ83tLiYy4

Wydawca: PANZET

ISBN: 978-83-61240-45-7

Rok wydania: 2010

Liczba stron: 181

Świętokrzyskie regionalia (cz. 46)

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego

Urszula Oettingen (red.) „Z dziejów Kielc w latach 1914-1918”

„Rocznice historyczne, szczególnie te związane z przełomowymi wydarzeniami dziejów państwa polskiego, pobudzają środowiska naukowe do przypominania tematów z nimi związanych. W dniu 5 listopada 2003 r. z inicjatywy Kieleckiego Towarzystwa Naukowego i Instytutu Historii Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach odbyła się w uczelni konferencja Naukowa –Kielce w latach I wojny światowej–. Wpisała się ona w obchody 85. rocznicy odzyskania niepodległości… Niniejsze wydawnictwo zawiera przedstawione na konferencji referaty, które w znacznym stopniu poszerzają dotychczasowy stan wiedzy na temat historii Kielc w latach I wojny światowej…” (dr hab. Urszula Oettingen, prof. UJK)

Źródło:

http://kieleckietowarzystwonaukowe.pl/sklep/dziejow-kielc-latach-1914-1918

Wydawca: Kieleckie Towarzystwo Naukowe

ISBN: 83-86006-79-X

Rok wydania: 2004

Liczba stron: 203

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego można nabyć w biurze Towarzystwa lub zamawiać:

listownie: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, ul. Rynek 3, 25 – 303 Kielce

telefonicznie: tel. (41) 344 54 53 lub 798 120 328

e-mail: ktn@kieleckietowarzystwonaukowe.pl

e-mail: kie.tow.nau@gmail.com

„Nunquam Otiosus”

Mirosław Syniawa „Nunquam Otiosus”

Rok 1683. Gdy oczy całej Europy zwrócone są w stronę obleganego przez turecką armię Wiednia, młody, mieszkający od niedawna na Śląsku prawnik prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa, w którym głównym podejrzanym jest nieżyjący od roku pan L.

"W końcu przed władzami miejskimi pojawiła się przerażona wdowa, która oświadczyła, że nie ma już dłużej żadnych zastrzeżeń wobec czynności skierowanych przeciw poczynaniom jej zmarłego męża. Dokonano zatem ponownej ekshumacji, obcięto zwłokom ręce, nogi, głowę i wycięto serce, które sprawiało wrażenie nienaruszonego rozkładem".

"Zrobiłem szybko co trzeba, zerknąłem w lusterko i włosy na głowie stanęły mi dęba. Jego twarz w lusterku spoglądała wprost na mnie. Odbijał się, do cholery! Odbijał! Ale to nie mógł być człowiek!"

Mirosław Syniawa – ur. w roku 1958 w Chorzowie, z zawodu chemik, z zamiłowania historyk nauk przyrodniczych, poeta i tłumacz poezji. W naszym wydawnictwie ukazały się dwa tomy jego przekładów „Dante i inksi” (2014) oraz „Wiersze i śpiywki Roberta Burnsa” (2016).

Źródło:

https://www.silesiaprogress.com/pl/p/Nunquam-Otiosus-Miroslaw-Syniawa/1119

Recenzja powieści:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4726729/nunquam-otiosus/opinia/41906527#opinia41906527

Wydawca: Silesia Progress

ISBN: 978-83-65558-12-1

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 316

„Atlas Historii Polski”

„Atlas Historii Polski”

Atlas historii Polski to nie jest zwykły atlas. To niezwykłe kompendium przedstawiające dzieje Polski od początków kształtowania się państwa polskiego aż po czasy współczesne. W wyjątkowo przystępny i przejrzysty sposób przekazuje najistotniejsze informacje dotyczące historii naszego kraju, które każdy młody czytelnik powinien znać. Jednocześnie forma prezentowanych wydarzeń jest bardzo czytelna i atrakcyjna. W książce znajdują się opisy wydarzeń politycznych związanych z kształtowaniem się i rozwojem państwa polskiego, prezentowane są sylwetki władców i ich najważniejsze dokonania oraz zasługi dla kraju, a także biogramy wielu innych wybitnych postaci historycznych.

Ponadto każdy rozdział zawiera wiele ciekawostek z różnych dziedzin i odwołań do historii powszechnej. Dzięki temu łatwo można zorientować się, co działo się w tym samym czasie w Europie i na świecie. Atlas nie jest podręcznikiem szkolnym, ale dzięki temu, że prezentuje najważniejsze wydarzenia w porządku chronologicznym, może być świetną pomocą do nauki historii i przygotowywania się do egzaminów szkolnych.

Źródło:

http://wydawnictwomartel.pl/atlas-historii-polski

Wydawca: Martel

ISBN: 978-83-65222-88-6

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 140

Świętokrzyskie regionalia (cz. 45)

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego

Izabela Bożyk „Osadnictwo niemieckie na terenach wiejskich 

między Pilicą a Wisłą w latach 1815-1864”

Osadnictwo niemieckie na ziemiach polskich było w przeszłości zjawiskiem występującym cyklicznie. Już w średniowieczu wielka fala emigrantów napływających z terenów Cesarstwa Niemieckiego zasiedliła ogromne połacie kraju, przyczyniając się w XIII i XIV wieku do istotnych zmian ekonomiczno-społecznych w Polsce. Emigracja w kierunku wschodnim odbywała się z powodów gospodarczych, zwłaszcza w odniesieniu do centralnych ziem polskich, podobnie było w przypadku udziału licznej rzeszy niemieckich chłopów w zasiedlaniu pustek i nieużytków na terenach I Rzeczypospolitej w wiekach XVII i XVIII. (dr Izabela Bożyk)

SPIS TREŚCI:

Wykaz skrótów

Wstęp

Podstawy prawne i warunki osadnictwa niemieckiego na ziemiach polskich w I połowie XIX wieku

Początki i rozwój osadnictwa niemieckiego na ziemiach między Pilicą a Wisłą od końca XVIII wieku do połowy XIX wieku

Problemy demograficzne, życie gospodarcze i wygląd zewnętrzny kolonii niemieckich

Życie codzienne osadników niemieckich. Problemy społeczne i narodowościowe

Życie religijne osadników niemieckich

Szkolnictwo ewangelickie w koloniach niemieckich

Zakończenie

Aneks: Mapy

Aneks: Wykaz kolonii i wsi

Bibliografia

Indeks nazwisk

Indeks nazw miejscowości

Źródło:

http://kieleckietowarzystwonaukowe.pl/sklep/osadnictwo-niemieckie-terenach-wiejskich-miedzy-pilica-a-wisla-latach-1815-1864

Wydawca: Kieleckie Towarzystwo Naukowe

ISBN: 978-83-60777-35-0

Rok wydania: 2010

Liczba stron: 260

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego można nabyć w biurze Towarzystwa lub zamawiać:

listownie: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, ul. Rynek 3, 25 – 303 Kielce

telefonicznie: tel. (41) 344 54 53 lub 798 120 328

e-mail: ktn@kieleckietowarzystwonaukowe.pl

e-mail: kie.tow.nau@gmail.com

„Krajobrazy regionu”

„Krajobrazy regionu”

Studium interdyscyplinarne ziemi gnieźnieńskiej

Prezentowana publikacja to opowieść o Gnieźnie i Ziemi Gnieźnieńskiej. Opowieść składająca się z barwnych, nasyconych detalami obrazów kreowanych, rekonstruowanych i interpretowanych z wielu perspektyw badawczych. Zgromadzone teksty (metodologiczne, historyczne, antropologiczne, politologiczne) tworzą jednorodną całość będącą pomostem między naszymi piastowskimi pradziadami a dniem dzisiejszym: od czasów mieczów i toporów dawnych wojów, przywołujących „tumult dziejów” po krajobraz wirtualny.

Kapliczka w Dziekanowicach

Ten wielce zajmujący dialog z historią, to nade wszystko Słowo o człowieku. Nie tylko jako głównym kreatorze i uczestniku burzliwych dziejów, ale także jako spadkobiercy na którym ciąży obowiązek deponowania pamięci minionych pokoleń, pokoleń którym zawdzięcza nie tylko krajobraz materialny i kulturowy, ale także treść swego jestestwa.

Źródło:

http://www.przypis.com.pl/ksiazka-Krajobrazy-regionu

Wydawca: Przypis

ISBN: 978-83-62409-60-0

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 180

"Spotkania z Zabytkami" numer 11-12/2017

 W najnowszym numerze czasopisma "Spotkania z Zabytkami":

Tradycyjnie już ostatni numer w roku poświęcony jest niemal w całości zabytkom Warszawy. Artykuł otwierający numer jest próbą odpowiedzi na pytanie „Kim byli i jak żyli malarze w Warszawie za panowania Stanisława Augusta”. W tytule kolejnego tekstu – „Szklany pająk u sufitu” – Czytelnicy mogą się domyślić opowieści o zabytkowych żyrandolach. Muzealnictwo to tym razem m.in. „Muzeum Warszawy – modernizacja przestrzeni i nowa wystawa”, „Biedermeier – nowe spojrzenie” (czyli o czasowej ekspozycji w MNW), „Węgierscy moderniści w Zamku Królewskim w Warszawie” czy udostępnione niedawno „Magazyny zbiorów w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie”.

Wśród tematów architektonicznych znalazły się teksty o spichlerzu w Wilanowie i o zabytkowej klatce schodowej w gmachu Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Rossya” w Warszawie. Wyroby rzemiosła reprezentują tak różne zbiory przedmiotów jak tradycyjne sprzęty do wypieku chleba przechowywane w muzeach etnograficznych i srebrna neogotycka zastawa stołowa rodziny Kelchów. W sto osiemdziesiątą rocznicę urodzin i sto pięćdziesiątą śmierci wspominamy twórczość Artura Grottgera, a kończąc Rok Rzeki Wisły, omawiamy „Wiślane porty stolicy”.

Spis treści: 

http://www.spotkania-z-zabytkami.pl/artykuly/63 

"Spotkania z Zabytkami" na Facebooku:

https://www.facebook.com/spotkaniazzabytkami

„Dobroczynność i pomoc społeczna na ziemiach polskich”

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego

Red. naukowa: Małgorzata Przeniosło, Marek Przeniosło 

„Dobroczynność i pomoc społeczna na ziemiach polskich 

w XIX, XX i na początku XXI wieku”, Tom II

„Dobroczynność i pomoc społeczna (opieka społeczna) to problemy, których aspektami historycznymi badacze zajmują się najczęściej przy okazji analizy innych zagadnień. Kwestie te są podstawowym wątkiem aktywności naukowej dla stosunkowo niewielkiej grupy osób. Do tej pory wspomniana problematyka nie stała się tematem oddzielnej specjalistycznej konferencji. Wyjątkiem są spotkania naukowe organizowane przez Kieleckie Towarzystwo Naukowe i Instytut Historii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. (…)”

ZAWARTOŚĆ:

1. Jarosław Kita – Dobroczynność w miasteczkach prywatnych Królestwa Polskiego w I połowie XIX wieku. Zarys problematyki badawczej

2. Monika Piotrowska-Marchewa – Refleksje wokół kobiecej działalności dobroczynnej na ziemiach polskich w XIX wieku. Próba analizy pokoleniowej

3. Marta Sikorska-Kowalska – Kierunki i formy działalności dobroczynnej na rzecz kobiet w wielkich miastach Królestwa Polskiego. Od dobroczynności do wsparcia społecznego

4. Krzysztof Latawiec – Działalność Komitetu opiekuńczego nad ubogimi stanu duchownego prawosławnej diecezji chełmsko-warszawskiej w Królewskiej Polskim na przełomie XIX i XX wieku

5. Marzena Iwańska – Inteligencja łódzka wobec problemu pomocy społecznej

6. Jacek Legieć – Działalność Komitetu Aleksiejewskiego w Królestwie Polskim (na przykładzie guberni kieleckiej)

7. Urszula Oettingen – Dobroczynność czy patriotyczny obowiązek? Pomoc społeczeństwa polskiego na rzecz Legionów Polskich 1914-1918

8. Małgorzata Przeniosło – Zaangażowanie rad opiekuńczych na Kielecczyźnie w przekazywanie pomocy potrzebującym dzieciom 1919-1920

9. Marek Przeniosło  – „Caritas” w diecezji kieleckiej w okresie międzywojennym

10. Jerzy Gapys – „Caritas” w diecezji kieleckiej w latach II wojny światowej

11. Iwona Miernik – Centralny Komitet Opieki Społecznej 1945-1949. Powstanie i główne etapy działalności

12. Grzegorz Miernik – Pomoc społeczna w okresie transformacji ustrojowej w Polsce na początku lat 90. XX wieku

13. Dariusz Detka – Samorząd a pomoc społeczna

14. Krzysztof Litwiniec – Pomoc humanitarna na przykładzie „Caritas Polska”

kiego na rzecz Legionów Polskich 1914-1918

Źródło:

http://kieleckietowarzystwonaukowe.pl/sklep/dobroczynnosc-pomoc-spoleczna-ziemiach-polskich-xix-xx-poczatku-xxi-wieku-tom-ii

Wydawca: Kieleckie Towarzystwo Naukowe

ISBN:: 978-83=60777-35-0

Rok wydania: 2010

Liczba stron: 260

---

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego można nabyć w biurze Towarzystwa lub zamawiać:

listownie: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, ul. Rynek 3, 25 – 303 Kielce

telefonicznie: tel. (41) 344 54 53 lub 798 120 328

e-mail: ktn@kieleckietowarzystwonaukowe.pl

e-mail: kie.tow.nau@gmail.com

„Dwór w Czartorowiczach”

Monika Rzepiela „Dwór w Czartorowiczach”

Panny Ewa Jabłońska i Iga Branicka wychowały się we dworze w Czartorowiczach, od pokoleń należącym do rodziny Jabłońskich. Pomimo że sporo je różni, są ze sobą zaprzyjaźnione. Obie się zakochują. Splot wydarzeń doprowadzi je do konieczności dokonania trudnych wyborów. Co powinny uczynić, by spełniły się panieńskie marzenia?

Nostalgiczna, barwna i lekko napisana historia miłosna rozgrywająca się po upadku powstania styczniowego na dalekim Podolu w czasach i miejscach, których nie ma, ale które rzewnie wspominamy. Dwór w Czartorowiczach ukazuje losy mieszkańców od urodzenia aż po grób, towarzysząc im w salonie i w kuchni, w alkowie i w ogrodzie, przy ołtarzu i nad mogiłą.

Źródło:

http://www.szaragodzina.pl/ksiazki/ksiazka/60.html

Recenzja powieści:

http://www.bookparadise.pl/2017/09/dwor-w-czartorowiczach-monika-rzepiela.html

Wydawca: Szara Godzina

ISBN: 978-83-65684-22-6

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 304

Świętokrzyskie regionalia (cz. 44)

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego

„Świętokrzyskie studia archiwalno-historyczne”

Tom IV/2015

Red. naukowa: Edyta Majcher-Ociesa, Hubert Mazur, Wiesława Rutkowska, Hubert Wilk

Spis treści

ARTYKUŁY

- Lech Frączek – Funkcjonowanie urzędu burmistrza w czasach Królestwa Polskiego 

na podstawie działalności Dominika Bażanki

- Agnieszka Werens – Szkolnictwo początkowe na wsi guberni kieleckiej 

w latach 1870-1914 w świetle „Gazety Kieleckiej” 1870-1914

- Krzysztof Myśliński – Mieszkania dla urzędników wojewódzkich. 

O rządowych inwestycjach budowlanych w pierwszych latach niepodległości 

w aktach Archiwum Państwowego w Kielcach

- Dariusz Kubalski – Społeczność żydowska w powiecie sandomierskim w latach 1918-1939

- Tomasz Karbowniczek – Polska Partia Socjalistyczna i Komunistyczna Partia Robotnicza Polski 

w wyborach do Kasy Chorych w Zagłębiu Dąbrowskim w latach 1921-1924

- Agnieszka Kania – Kontrowersje wokół wystawionych w Państwowym Teatrze 

im. Stefana Żeromskiego sztuk: Pluskwa Majakowskiego i Ślub Gombrowicza

- Tomasz Trepka – Rady robotnicze w województwie kieleckim w świetle materiałów 

omitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Kielcach (1956-1958)

- Hubert Wilk – „Nie ma, nie wiem, nie będzie”. Zmagania ze spekulacją i czarnym rynkiem 

w województwie kieleckim w latach 1981-1983 w świetle akt Wojewódzkiej Komisji 

do Walki ze Spekulacją w Kielcach

- Jarosław Dulewicz – Problemy handlu i usług w województwie kieleckim 

w latach siedemdziesiątych XX wieku

ŹRÓDŁA, MATERIAŁY I KOMUNIKATY

- Marcin Medyński – Książka uchwał wsi Rejów gminy Suchedniów powiatu Kielce z lat 1925-1939

- Karolina Święcich – Protokół wizytacji kanonicznej w parafii Leszczyny dn. 31 V – 1 VI 1939 roku

- Hubert Mazur – Materiały archiwalne dotyczące Zbrodni Katyńskiej w zasobie Archiwum Państwowego w Kielcach

- Michał Serdyński – Przegląd dokumentacji kartograficznej dotyczącej ziemi świętokrzyskiej 

w Archiwum Państwowym w Poznaniu

RECENZJE I OMÓWIENIA

- Hubert Mazur – Otwarty skarbiec pamięci. Studia Zespołu Archiwum Państwowego 

w Opolu zebrane z okazji 60-lecia powstania instytucji, red. M. Lenart, 

cz. 1: Niezmienność idei i przemiany w cyklach czasu, Opole 2013, ss. 187 + DVD; 

cz. 2: Bogactwo zasobu i przygoda poznania, Opole 2013, ss. 184

- Lech Frączek – Szczekociny w opowiadaniach mieszkańców. Czasy przedwojenne i wojna, 

red. K. Koprowska, M. Skrzypczyk, A. Wieczorek, Szczekociny 2014, ss. 231

Zespół Redakcyjny – Omówienia

KRONIKA

- Wiesława Rutkowska – Sprawozdanie z działalności Archiwum Państwowego w Kielcach 2014 rok

- Monika Poszalska – Sprawozdanie z realizacji cyklu „Spotkania ze źródłem archiwalnym” w 2014 roku

- Piotr Kardyś – Rubrycele i schematyzmy Kościoła w Polsce. Konferencja naukowa archiwistów kościelnych 

w 75. rocznicę założenia Archiwum Diecezjalnego w Kielcach (1939-2014), dedykowana śp. ks. prof. Stanisławowi Librowskiemu, Archiwum Diecezjalne w Kielcach 23-25 maja 2014 roku

- Beata Łakomiec – Doktorancko-studencka konferencja „Kościół i społeczeństwo w Małopolsce 

do końca XVIII wieku”, Kielce, 13-14 maja 2014 roku

- Michał Brzoza – Konferencja „Społeczność żydowska w Małopolsce”, Kielce, 2 lipca 2014 roku

- Agnieszka Kania, Wojciech Cedro – Konferencja „Kielce – rok 1914”, Kielce, 5 listopada 2014 roku

- Grażyna Szkonter – Sprawozdanie z otwarcia wystawy „Policja w stylu retro”, Tokarnia, 29 czerwca 2014 roku

- Michał Brzoza – Sprawozdanie z realizacji II edycji konkursu „Nasi sąsiedzi – Żydzi”

- Ryszard Śmietanka-Kruszelnicki – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, Kielce, 1 marca 2015 roku

- Edyta Majcher-Ociesa – Jubileusz 40-lecia pracy zawodowej prof. zw. dr hab. Reginy Renz, Kielce, 19 maja 2014 roku

SYLWETKI

- Kazimierz Jaroszek – Helena Kisiel (1925-2015)

- Anna Chałońska – Maria Kucharska (1952-2006)

- Hubert Mazur – Alicja Makowska (1924-2014)

- Stanisław Meducki – Jan Naumiuk (1932-2014)

- Piotr Pawłowski – Zdzisława Józefa Królikowska (1934-2013)

Źródło:

http://www.kieleckietowarzystwonaukowe.pl/sklep/swietokrzyskie-studia-archiwalno-historyczne-tom-iv/

Więcej o publikacjach Kieleckiego Towarzystwa Naukowego:

http://www.kieleckietowarzystwonaukowe.pl/oferta-wydawnicza

Wydawca: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, Archiwum Państwowe w Kielcach

ISSN: 2353-1223

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 400 stron (+ wkładka nr 1 z 8 zdjęciami + wkładka nr 2 z 74 zdjęciami)

Publikacje Kieleckiego Towarzystwa Naukowego można nabyć 

w biurze Towarzystwa lub zamawiać:

listownie: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, ul. Rynek 3, 25 – 303 Kielce

telefonicznie: tel. (41) 344 54 53 lub 798 120 328

e-mail: ktn@kieleckietowarzystwonaukowe.pl

e-mail: kie.tow.nau@gmail.com

„W służbie Bonapartego”

Wojciech Motylewski „W służbie Bonapartego”

„W służbie Bonapartego” jest trzecią po „Kurierze Napoleona” oraz „Skarbach cara Aleksandra”[1] powieścią Wojciecha Motylewskiego, w której autor przedstawia barwne losy mieszkającej w Lidzbarku Warmińskim rodziny Gierszów. Wojciech Motylewski od lat pasjonuje się historią Warmii i Mazur, uczestniczy również w licznych rekonstrukcjach historycznych odbywających się w miejscach związanych z kampanią napoleońską. Główny bohater powieści, Maurycy Giersz jest dzielnym, żądnym przygód kowalem, który dołącza do wojsk napoleońskich wyruszających na Moskwę w 1812 r. Jak wiemy decyzja Bonapartego okazuje się tragiczna w skutkach. Mimo dotarcia aż pod mury Kremla armia cesarza zostaje zdziesiątkowana przez mróz, głód i zadających jej nieustannie straty żołnierzy rosyjskich. Maurycy, podkomendny marszałka Neya często otrzymuje od swojego dowódcy odpowiedzialne i niebezpieczne zadania. Francuski marszałek doskonale zdaje sobie sprawę, że może polegać na wierności i odwadze Giersza.

Oczami Maurycego obserwujemy liczne tragiczne wydarzenia rozgrywające się na trasie przemarszu niezwyciężonej do niedawna armii. Choć wyprawa, z którą miliony Polaków wiązało wielkie nadzieje nie zakończyła się pomyślnie, pośród tysięcy rodaków, którzy wzięli w niej udział był co najmniej jeden, który tego nie żałował. To Maurycy Giersz, który właśnie w rosyjskiej stolicy znalazł drugą miłość swego życia. Jak pamiętamy Agnieszka, pierwsza żona młodego kowala odeszła w zaświaty kilka miesięcy przed moskiewską wyprawą, pozostawiając Maurycemu syna. Na kartach książki spotkamy się również z postaciami znanymi z poprzednich dwóch powieści Wojciecha Motylewskiego. Pośród nich jest oczywiście pewien pułkownik wojsk carskich, któremu przed wielu laty Gierszowie solidnie zaleźli za skórę.

Nie trudno zauważyć, że wraz z każdym kolejnym tomem sagi dojrzewał warsztat literacki autora. Wojciech Motylewski stworzył bardzo udaną powieść, która mimo niezbyt skomplikowanej fabuły, wciąga czytelnika. Barwny korowód postaci, dramatyczne wydarzenia, dynamiczna akcja, częste zwroty akcji i znakomicie oddany mroźny klimat bezkresnych przestrzeni carskiego imperium sprawiają, że trudno odłożyć książkę nim dzielny żołnierz napoleoński dotrze do mety kolejnego etapu swej wyczerpującej wędrówki. „W służbie Bonapartego” to historyczna powieść awanturniczo-przygodowa w starym dobrym stylu, najlepsza w dorobku Wojciecha Motylewskiego. Choć na ostatniej stronie okładki możemy przeczytać, że niniejsza książka jest zwieńczeniem warmińskiej sagi, mam nadzieję, że będziemy jeszcze mieli sposobność spotkania się z przedstawicielami bohaterskiego rodu Gierszów. Polecam.

Strona poświęcona powieściom Wojciecha Motylewskiego:

https://www.facebook.com/motylewskiwojciech

Wydawca: Psychoskok

ISBN: 978-83-8119-071-8

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 317

---

[1] Recenzje poprzednich powieści Wojciecha Motylewskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Wojciech%20Motylewski

„Bezpańskie niebo”

Elwira Krupp „Bezpańskie niebo”

Bezpańskie niebo to książka unikalna. Jest to bowiem zbeletryzowany, ciekawy literacko opis autentycznej kilkumiesięcznej wędrówki od połowy lutego 1945 r., początkowo pieszej, później furmanką, byłych więźniów Gross-Rosen – ojca i trójki dzieci, których esesmani nie zdążyli rozstrzelać przed opuszczeniem obozu. Autentyczni ludzie, autentyczne wydarzenia w czasie pełnego niebezpieczeństw powrotu przez „bezpańskie” wówczas, zasiedlone jeszcze przez Niemców ziemie, nazywane później odzyskanymi (m.in. przez wyzwolony kilka dni później Breslau) i dalej przez Poznań do Warszawy. Mimo docierających do nich pogłosek, bohaterowie opowieści nie dopuszczają myśli, że stolica jest zniszczona, że ich dom nie istnieje...

Autorka współpracowała z pracownią archiwistyczną, weryfikującą opisywane fakty i zdarzenia. Książka Elwiry Krupp momentami zaskakuje, momentami wzrusza, często przeraża...

Źródło:

http://lsw.pl/beletrystyka/328-bezpanskie-niebo-elwira-krupp.html

Wydawca: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza

ISBN: 978-83-205-5663-6

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 213

„Dziedzictwo obok Mnie – inspiracje do działań lokalnych”

„Dziedzictwo obok Mnie – inspiracje do działań lokalnych”

„Dziedzictwo obok Mnie – poradnik zarządzania dziedzictwem w gminach” oraz „Dziedzictwo obok Mnie – inspiracje do działań lokalnych”, książki opublikowane  w ramach projektu DoM – dziedzictwo obok Mnie. Wartości dziedzictwa dla społeczności lokalnych. 

Poradnik ma na celu wspomóc samorządy oraz wszystkie organizacje czy instytucje zaangażowane w sprawy lokalnego dziedzictwa. Publikacja przeprowadza czytelnika krok po kroku przez cały proces zarządzania lokalnym dziedzictwem. Znajdują się w nim wskazówki jak  identyfikować elementy lokalnego dziedzictwa, jak szacować ich wartość, jak je włączać w proces planowania rozwoju. Poradnik omawia prawa i obowiązki gminy związane z dziedzictwem, a także proponuje cały wachlarz metod i narzędzi, które mogą być pomocne przy rozwijaniu m. in. lokalnej przedsiębiorczości, partycypacji społecznej, edukacji. Poradnik podpowiada też gdzie szukać środków na działania przy zabytkach.

Publikacja promocyjna jest zbiorem dobrych przykładów działań lokalnych społeczności, samorządów, przedsiębiorców, muzeów i fundacji. Dziedzictwo może być – i coraz częściej bywa – czynnikiem rozwoju społecznego i gospodarczego gmin. Książka pokazuje, jak gminy realizują pomysły na opiekę i skuteczne wykorzystanie dziedzictwa dla dobra społeczności. W publikacji tej piszemy także o idei projektu, gminach uczestniczących w nim oraz przedstawiamy wstępnie wyniki badań społecznych zrealizowanych w 2015 roku.

Stowarzyszenia, fundacje, naukowcy, specjaliści i inne osoby czy instytucje zainteresowane tematem mogą pobrać publikację na stronie NID lub otrzymać wersję drukowaną pisząc na adres: achabiera@nid.pl lub akoziol@nid.pl  

Projekt realizowany jest w ramach Funduszu Współpracy Dwustronnej Program „Konserwacja i rewitalizacja dziedzictwa kulturowego” Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014 Norweski Mechanizm Finansowy 2009-2014

Cerkwisko w Dziewięcierzu

Źródło:

https://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Aktualnosci/news.php?ID=3241

Publikacja dostępna na stronie:

https://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Aktualnosci/Narol-publikacje/Dziedzictwo%20obok%20Mnie%20%E2%80%93%20inspiracje%20do%20dzia%C5%82a%C5%84%20lokalnych1.pdf

Więcej o publikacji:

http://samorzad.pap.pl/depesze/wiadomosci_centralne/165521/Nasze-dziedzictwo--Dwie-publikacje-poradnik-dla-gmin-i-inspiracje-dzialan-lokalnych

Wydawca: Narodowy Instytut Dziedzictwa

ISBN: 978-83-63260-45-3

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 100

„Wiejska turystyka kulturowa”

Tadeusz Jędrysiak „Wiejska turystyka kulturowa”

W ciągu ostatnich kilkunastu lat turystyka wiejska żywiołowo się rozwija. Obejmuje ona zjawiska związane z rozwojem turystyki na terenach pozamiejskich. Turystyka wiejska nie jest jednak tożsama z agroturystyką, choć pojęcia te mocno się zazębiają. Rozwój turystyki na terenach wiejskich jest priorytetem w Unii Europejskiej od jej powstania. Już pierwsze programy pomocowe w ramach wspólnej polityki rolnej zwracały uwagę, że podstawowym warunkiem rozwoju obszarów wiejskich jest wzrost ich różnorodności, a można ją osiągnąć m.in. dzięki rozwojowi turystyki. Udział w turystyce kulturowej zwykle dotyczy odwiedzania miast. Obszary wiejskie rzadziej kojarzone są z tym rodzajem turystyki, a przecież mają duże zasoby kulturowe. Obszary te należy jednak zagospodarować i wypromować, aby zachęcić turystę do odkrywania tego, co mało znane i niedoceniane.

Turystyka kulturowa na obszarach wiejskich dla turysty jest nośnikiem wiedzy, a dla wsi metodą na ocalenie dziedzictwa kulturowego. Celem takiej turystyki jest bowiem poznanie dziedzictwa kulturowego danego rejonu, które przejawia się m.in. w stylu budownictwa mieszkalnego, zabytkach architektury, elementach ludowej twórczości, kuchni regionalnej. Pielęgnowanie duchowej i materialnej kultury danego miejsca umożliwia zachowanie odrębności regionalnej, a dzięki temu tworzenie atrakcyjnych, unikatowych ofert turystycznych.

W książce Tadusz Jędrysiak omówił zagadnienia związane z wiejską turystyką kulturową jako jednym z ważniejszych segmentów współczesnej turystyki. Książka jest przeznaczona dla studentów różnych typów szkół na kierunkach związanych z turystyką, krajoznawstwem, geografią turystyczną. Z pewnością będzie też przydatna dla słuchaczy studiów podyplomowych oraz osób profesjonalnie zajmujących się organizacją turystyki. Wiele informacji w niej zawartych może być przydatnych dla pilotów wycieczek obsługujących imprezy objazdowe po Polsce z turystami krajowymi i zagranicznymi. 

Muzeum Wsi Radomskiej

Spis treści

Wstęp

Rozdział 1. Wiejska turystyka kulturowa - definicja, specyficzne problemy i czynniki rozwoju 

1. Charakterystyka współczesnej polskiej wsi 

2. Turystyka wiejska 

3. Specyficzne problemy turystyki wiejskiej 

4. Wiejska turystyka kulturowa 

5. Zrównoważona wiejska turystyka kulturowa i czynniki jej rozwoju 

6. Wiejska turystyka kulturowa a sezonowość i wielkość popytu turystycznego 

7. Agroturystyka szansą rozwoju wiejskiej turystyki kulturowej 

Rozdział 2. Wartości dziedzictwa kulturowego polskiej wsi 

1. Dziedzictwo kulturowe polskiej wsi 

2. Krajobraz polskiej wsi 

3. Regiony etnograficzne i grupy etniczne w Polsce 

4. Elementy kultury ludowej należące do dziedzictwa kulturowego 

Pojęcie kultury ludowej 

Tradycja 

Folklor - kultura duchowa wsi 

Kultura materialna wsi 

Sztuka ludowa 

Rozdział 3. Ochrona dziedzictwa kulturowego polskiej wsi 

1. Ochrona dziedzictwa kulturowego wsi a rozwój turystyki kulturowej 

2. Sposoby ochrony i popularyzacja dziedzictwa kulturowego wsi 

3. Skanseny jako miejsca zachowania kultury ludowej 

4. Zespoły folklorystyczne i festiwale ostoją dziedzictwa kulturowego 

5. Twórczość ludowa - ginące zawody 

6. Zachowanie dziedzictwa kulinarnego polskiej wsi 

Rozdział 4. Wiejska turystyka kulturowa jako czynnik rozwoju regionu 

1. Ekonomiczne korzyści z rozwoju wiejskiej turystyki kulturowej 

2. Dziedzictwo kulturowe w kształtowaniu oferty turystycznej w wiejskiej turystyce kulturowej 

3. Produkt turystyki wiejskiej i jego składniki 

4. Kształtowanie produktów markowych w turystyce wiejskiej 

5. Produkty regionalne jako atrakcja turystyczna 

6. Szlaki turystyczne jako specyficzny rodzaj produktu turystycznego 

Bibliografia 

Podlasie 

Źródło:

http://www.pwe.com.pl/geografia/wiejska_turystyka_kulturowa,p1822116402 

Wydawca: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne

ISBN: 978-83-208-1844-4

Rok wydania: 2010

Liczba stron: 164