Pokazywanie postów oznaczonych etykietą CM. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą CM. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 2 lutego 2025

„Będę zamordowana”

 

Kazimierz Korkozowicz „Będę zamordowana”

Trzeci tom kryminalnego cyklu autorskiego Kazimierza Korkozowicza

 

Druga połowa lat 60. Do niewielkiej osady rybackiej, leżącej gdzieś nad Bałtykiem, przyjeżdża młoda chemiczka Justyna Skoroń. Kobieta melduje się w jednym z pensjonatów. Nad morzem zamierza powrócić do równowagi psychicznej po tragicznej śmierci ojca. Zatrudniony na Politechnice Warszawskiej profesor Skoroń prowadził niezwykle ważne badania, córka była natomiast jego asystentką. Po jego śmierci to właśnie ona jest jedyną osobą mogącą doprowadzić do końca pracę profesora. Nic więc dziwnego, że władze przewidując, iż może ona podzielić los naukowca, i także zostać zamordowana, postanawiają otoczyć ja dyskretną opieką. Chcą przy tym doprowadzić do ujawnienia i ujęcia osób stojących za zabójstwem profesora. Urządzają w tym celu coś w rodzaju prowokacji. Rolę „przynęty” powierzona zostaje oczywiście córce Skoronia.

 


Pierwsza część powieści Kazimierza Korkozowicza wyróżnia się oryginalną konstrukcją, została bowiem napisana w formie pamiętnika Justyny Skoroń. Chemiczka dzieli się w niej swoimi spostrzeżeniami z pobytu w pensjonacie, notuje podejrzane zachowania współmieszkańców, a także wraca wspomnieniami do czasów kiedy wraz z ojcem prowadziła badania naukowe w Warszawie. Urodziwą pannę Skoroń niemal zawsze otacza wianuszek mężczyzn. Kobieta zdaje siebie jednak sprawę, że pośród nich może znajdować się ten, który dybie na jej życie.

 


Kazimierz Korkozowicz umiejętnie stopniuje napięcie i buduje atmosferę narastającego zagrożenia wokół głównej bohaterki. Akcja rozgrywa się ostatnich, słonecznych dniach wakacji, a bohaterowie większość czasu spędzają na plaży oraz w pensjonacie. W intrygę kryminalną wpleciony został również wątek romansowy. Swoje do odegrania mają także funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej. Ich udział, choć bardzo dyskretny, jest niezwykle istotny dla rozwoju fabuły. Pierwsze wydanie powieści Kazimierza Korkozowicza ukazało się w 1970 roku, w niezwykle cenionej przez miłośników starych kryminałów serii „Z jamnikiem”. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/kazimierz-korkozowicz-bede-zamordowana-p-958.html


Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-68018-73-8

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 246


sobota, 25 stycznia 2025

„Dalszego ciągu nie będzie”

 

Karol Wilt „Dalszego ciągu nie będzie”

 

Połowa lat 70. Na jednej z nadbałtyckich plaż spotyka się dwóch mężczyzn. Po dość niefortunnym początku znajomości, panowie szybko się zaprzyjaźniają. Niebawem okazuje się, że jeden z nich jest literatem-amatorem, który pobyt nad morzem wykorzystuje na napisanie powieści opartej o własne przeżycia sprzed kilku lat. Nowy znajomy proponuje literatowi, że gotów jest wysłuchać tego co już udało mu się napisać, i chętnie zostanie pierwszym recenzentem jego dzieła. Ten chętnie przystaje na ofertę i w ciągu kilku dni, w hotelowym pokoju, czyta koledze rozdział za rozdziałem. Pierwsze strony sugerują, że będzie to zwykła powieść obyczajowa, której akcja rozgrywa się w niewielkiej, podparyskiej miejscowości. Fabuła powieści rozwija się jednak w zupełnie niespodziewanym kierunku.

 


W odwiedziny do dość zamożnej rodziny przybywa krewniak z Polski. To mężczyzna w średnim wieku, który wiele lat temu przebywał już we Francji. Przybysz zza żelaznej kurtyny odnawia kontakty z dawno niewidzianymi członkami rodziny. Poznaje też nowe osoby, które zamieszkują w okazałej posiadłości. Na pierwszy rzut okaz rodzina wygląda na szczęśliwą, relacje są takie jak być powinny. Niestety, po pewnym czasie gość zauważa skazy na nieskazitelnym familijnym wizerunku. Niebawem dochodzi do tragicznego wydarzenia, po którym życie każdego z członków rodziny zostaje wywrócone do góry nogami.

 


Karol Wilt to pseudonim literacki Natalii Modzelewskiej, małżonki ministra spraw zagranicznych w latach 1946-1951 Zygmunta Modzelewskiego. Każda z trzech powieści tej autorki wyróżnia się nietypową, odbiegającą od PRL-owskich schematów, konstrukcją. Mamy tu w zasadzie powieść w powieści. Autorka umiejętnie stopniuje napięcie. Niespiesznie odkrywa przed czytelnikami mroczniejszą stronę niemal każdej z postaci zamieszkującej podparyską posiadłość. Pieczołowicie odtwarza realia życia nad Sekwaną, z drobiazgową szczegółowością opisuje miejsca, które odwiedzają bohaterowie. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można zatem założyć, iż pani Modzelewska miała okazję, być może nawet wielokrotnie, bywać we Francji. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/karol-wilt-dalszego-ciagu-nie-bedzie-p-906.html

Recenzje kryminałów Karola Wilta:

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2024/11/nie-chciaem-jej-zabic.html

http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2021/08/przekadanka.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-68018-48-6

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 282



poniedziałek, 20 stycznia 2025

„Cios za ciosem”

 

Tadeusz Żołnierowicz „Cios za ciosem”

 

Połowa lat 70. Kilku kolegów, wraz z żonami, spędza urlop w jednym nadbałtyckich kurortów. Chodzą na plażę, rozmawiają, umawiają się na partyjki brydża. Zdarza się, że czasem przy stoliku brakuje czwartego, wówczas do gry wkracza żona któregoś z nich i problem zostaje rozwiązany. Pewnego dnia do stolika dosiada się inny mężczyzna. Gra jednak nie klei się, a jeden z kolegów odnosi wrażenie, że twarz nowego nie jest mu obca. Mimo wszystko umawiają się na rozegranie partyjki kolejnego dnia. Tym razem jednak nowy znajomy nie pojawia się. Niebawem okazuje się, że postanowił wyjechać wcześniej z kurortu.

 


Mija kilka tygodni. Jest chłodny, deszczowy wieczór. Do niewielkiego sklepu, kilka minut przed zamknięciem, wchodzi ostatni klient. Nic jednak nie kupuje, lecz żąda od kierownika sklepu pieniędzy, a kilkanaście sekund później oddaje do niego śmiertelne strzały. Ofiarą okazuje się jeden z mężczyzn, którzy relaksowali się w czasie wakacji przy brydżowym stoliku. Niebawem, w niejasnych okolicznościach, traci życie kolejny urlopowicz – amator brydża. Śledztwo w sprawie tajemniczych zgonów prowadzą kaptan Sieniuć oraz porucznik Altar. Oficerowie dość szybko dochodzą do wniosku, że obydwie zbrodnie mają ze sobą jakiś związek.

 


Śledczy usiłują ustalić, czy klucza do rozwiązania zagadki należy szukać w przeszłości zamordowanych. Prowadzą przesłuchania, odwiedzają miejsca związane z ofiarami i mozolnie, krok po kroku, zbliżają się do wyjaśnienia tajemnicy. Powieść „cios za ciosem” ukazała się po raz pierwszy w kultowej serii kryminalnej „Ewa wzywa 07” w 1979 roku. Tadeusz Żołnierowicz pracował przez lata jako dziennikarz. Jego reportaże drukowane były między innymi w prasie wydawanej w Bydgoszczy i na Pomorzu. Tam też często lokował akcję swoich historii kryminalnych. Zapewne wiele z wątków i postaci w utworach Żołnierowicza miało swój pierwowzór w prawdziwych historiach. Być może niektóre z wydarzeń rozgrywających się na kartach niniejszej powieści także zostały oparte na faktach. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/tadeusz-zolnierowicz-cios-za-ciosem-p-925.html

  

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-68018-60-8

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 102 


piątek, 10 stycznia 2025

„Tajemnica trzech śmierci”

 

Janusz M. Korczak „Tajemnica trzech śmierci”

 

Warszawa, początek lat 60. ubiegłego wieku. Pewnej chłodnej, deszczowej nocy, na jednym z cmentarzy zostaje zamordowany funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, plutonowy Szostek. Koledzy zamordowanego, w tym porucznik Szczerba, za punkt honoru stawiają sobie odnalezienie zabójcy. W chwili rozpoczęcia śledztwa, nic nie wskazuje, w jakim kierunku się ono potoczy. Niebawem śmietanką towarzyską Warszawy wstrząsa wiadomość o śmierci docenta Szubary. Naukowiec zostaje wyrzucony z pędzącego pociągu. Mężczyzna zakochany był w popularnej aktorce Lili Wincerowej.

 


Janusz M. Korczak świetnie oddaje klimat Warszawy wczesnych lat 60. Znaczna część akcji powieści rozgrywa się nocą. „Wizyta” na cmentarzu, przejażdżki po Warszawie, przyjęcia, na które na które wstęp mają tylko wybrani, czy też dramatyczne wydarzenia, do których dochodzi w siedzibie pewnego prywatnego przedsiębiorstwa, - wszystko to ma miejsce dopiero wówczas, kiedy zapadnie zmrok. Drogi bohaterów powieści krzyżują się natomiast na wieczornych przyjęciach, w domu pięknej pani Ireny Wilskiej.

 


Fabuła powieści ma dość rzadko spotykaną konstrukcję. Nad wykryciem mordercy głowią się bowiem milicjanci a także pewien tajemniczy osobnik, ktoś w rodzaju prywatnego detektywa – amatora, niejaki Andrzej Nałęcz. Całość spaja natomiast, zaprzyjaźniony ze Szczerbą i Nałęczem, warszawski dziennikarz. To właśnie z jego perspektywy obserwujemy rozwój akcji.

 


Autor zręcznie podsuwa czytelnikom mylne tropy. Pośród bohaterów mamy kilka postaci, co do których możemy żywić podejrzenia, iż mogłyby maczać palce w zabójstwach. Dziennikarz, wokół którego ogniskuje się akcja, także ma przeczucie, na kogo należy zwrócić baczniejszą uwagę. Sytuacja komplikuje się, kiedy ktoś usiłuje dokonać kolejnego morderstwa. Tym razem, tylko cudem uchodzi z życiem uczestniczka przyjęć u Wilskiej, Lila Wincerowa. Coraz trudniej jest udowodnić, że to wydarzenie oraz zabójstwa Szostka i Szubary mają ze sobą jakiś związek. Szczerba i Nałęcz nie zamierzają jednak odpuszczać.  Polecam.

 

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/janusz-m-korczak-tajemnica-trzech-smierci-p-926.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-68018-56-1
Rok wydania: 2024

Liczba stron: 182



czwartek, 2 stycznia 2025

„Trzecia rakieta”

 

Kazimierz Korkozowicz „Trzecia rakieta”

Pierwszy tom kryminalnego cyklu autorskiego Kazimierza Korkozowicza

 

Kazimierz Korkozowicz zapisał się w pamięci większości czytelników jako autor znakomitych powieści historycznych. Jego najbardziej znanym dziełem jest niewątpliwie cykl „Przyłbice i kaptury”, na podstawie którego w połowie lat 80. powstał dziewięcioodcinkowy serial kostiumowy. Ceniona przez fanów jest również fabularyzowana biografia króla Jana III Sobieskiego „Ostatni zwycięzca” oraz trzytomowa powieść „Jeźdźcy apokalipsy”. Nie można jednak zapominać, że spod pióra pana Kazimierza wyszło ponadto kilkanaście powieści kryminalnych. Jedną z nich jest wydana po raz pierwszy w 1958 roku „Trzecia rakieta”. Powieść ta otwiera nowy cykl autorski w ramach serii „Najlepsze kryminały PRL”.

 


Pensjonat Funduszu Wczasów Pracowniczych, mieszczący się w starym zamczysku, gdzieś na Ziemiach Odzyskanych, połowa lat 50. ubiegłego wieku. Tu właśnie postanowił wypocząć pan Anzelm Szarotka. Dobroduszny i naiwny księgowy jest osobą niezwykle przesądną. Pech chciał, że zostaje mu przydzielony pokój z numerem 13, a tuż po przybyciu do zamku jest światkiem niezwykłych, trudnych do wyjaśnienia wydarzeń. Między innymi, późną nocą dostrzega za oknem twarz tajemniczego mężczyzny. Pod zamkiem znajdują się rozległe podziemia. Kazimierz Korkozowicz skrzętnie ten fakt wykorzystał i właśnie w zamkowych lochach umieścił niezwykle istotne dla rozwoju fabuły sceny.

 


Na kartach książki nie brakuje komicznych epizodów, zogniskowane są one głównie wobec wspomnianego wyżej pana Szarotki. Akcja powieści toczy się w zamkniętym kręgu postaci, wokół osób będących gośćmi i pracownikami pensjonatu. Dopiero kiedy wakacyjny, sielski klimat zostaje przerwany i ujawnione zostaje morderstwo, do pensjonatu przybywa porucznik Milicji Obywatelskiej. Rozpoczyna się śledztwo. Po przesłuchaniu, na miejscu, wszystkich osób, jedna z nich zostaje aresztowana. Zagadka nie zostaje jednak rozwiązana a sprawy postanawia wziąć w swoje ręce dwóch gości hotelowych. Teraz oni usiłują rozwikłać, kto może stać za śmiercią jednego z wczasowiczów. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/kazimierz-korkozowicz-trzecia-rakieta-p-956.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-68018-71-4
Rok wydania: 2024

Liczba stron: 188



poniedziałek, 23 grudnia 2024

„Madonna z Piaskowej Góry”

Andrzej Barcz „Madonna z Piaskowej Góry”

 

Piaskowa Góra, niewielkie, kilkutysięczne miasteczko leżące gdzieś w województwie kieleckim, połowa lat 70. ubiegłego wieku. W trakcie prac konserwatorskich, w miejscowym kościele parafialnym, historyk sztuki Jerzy Braniecki odnajduje XIII-wieczną figurę Madonny. Wkrótce po odkryciu tak wartościowego zabytku naukowiec zostaje zamordowany, a cenna rzeźba skradziona. Niebawem w miasteczku pojawia się kolejny historyk i konserwator zabytków Paweł Wert. Mężczyzna zamieszkuje w tym samym pokoju na plebanii, w którym zamordowano Branieckiego. Wert nawiązuje znajomości z  mieszkańcami Piaskowej Góry i usiłuje dowiedzieć się jak najwięcej o swoim poprzedniku oraz o okolicznościach jego tragicznej śmierci  Wkrótce okazuje się, że nowy konserwator to w rzeczywistości oficer Milicji Obywatelskiej.

 


Piaskowa Góra tylko z pozoru wydaje się być cichym, sennym, prowincjonalnym miasteczkiem. Jak wszędzie, także i tam, pomiędzy ludźmi buzują emocje, dochodzi do konfliktów, odkrywane są stare, nie tylko rodzinne, tajemnice. Paweł Wert (jeszcze jako konserwator) zostaje zaproszony na przyjęcie, na którym gromadzi się miejscowa śmietanka towarzyska. Obserwuje relacje pomiędzy gośćmi, zadaje pytania, wyciąga wnioski. Tu niemal każdy może być podejrzany. Wert dość szybko dowiaduje się także o romansie jaki łączył zabitego konserwatora z młodą nauczycielką. Czy kobieta, która dowiedziała się, że Braniecki nie może jej poślubić, gdyż posiada już żonę i dzieci, byłaby zdolna do popełnienia zbrodni?

 


Pod pseudonimem Andrzej Barcz ukrywa się „spółka autorska” Krzysztof Skudziński oraz Andrzej Bart-Sołtysiak. „Madonna z Piaskowej Góry” wydana została po raz pierwszy w kultowej serii kryminalnej „Ewa wzywa 07”. Na kartach powieści mamy nawiązanie do tej serii, w scenie rozmowy głównego bohatera z panią pracującą w kiosku „Ruchu”. Kobieta, która już wie kim naprawdę jest Wert, żali się, iż otrzymuje jedynie trzy zeszyty każdego numeru, a zapotrzebowanie jest wielokrotnie większe. Funkcjonariusz MO obiecuje, że postara się pomóc w tej sprawie. Takich smaczków z lat PRL-u w powieści znajdziemy oczywiście o wiele więcej. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/andrzej-barcz-madonna-z-piaskowej-gory-p-907.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN:  978-83-68018-47-9
Rok wydania: 2024

Liczba stron: 88

 


sobota, 7 grudnia 2024

„Zwierciadlana zagadka”

 

Deotyma „Zwierciadlana zagadka”

 

Zapewne wszyscy miłośnicy dawnej polskiej literatury wiedzą doskonale, że pod pseudonimem Deotyma ukrywa się Jadwiga Łuszczewska. Autorka zapisała się w pamięci czytelników wielokrotnie wznawianą powieścią „Panienka z okienka”, która doczekała się nawet ekranizacji. W niezwykle bogatym i różnorodnym dorobku literackim Deotymy znajdziemy między innymi powieści historyczne, utwory poetyckie, pamiętniki, reportaże, oraz jedną z pierwszych polskich powieści fantastyczno-naukowych „Zwierciadlana zagadka”.

 


Akcja „Zwierciadlanej zagadki” powieści rozgrywa się w Warszawie, w drugiej połowie XIX stulecia. Do pewnej światłej i zamożnej kobiety dociera list od niezbyt majętnego wynalazcy. Mężczyzna zwraca się z prośbą o dofinansowanie prac nad wynalazkiem, który według niego powinien zrewolucjonizować naukę. Kobieta, do której prośby o wsparcie wpływają dość często, postanawia dowiedzieć się czegoś więcej o tajemniczym nadawcy listu. W tym celu, wraz z przyjaciółką, postanawia wybrać się do mieszkania wynalazcy i porozmawiać z nim osobiście. Od spotkanej w sieni staruszki kobiety dowiadują się, że pan Cezary jest ciężko chory i niewiele już pozostało mu życia. Staruszka uważa wynalazcę za nieszkodliwego wariata.

 


Po wejściu do obskurnego pokoju, którego atmosfera przypomina nieco laboratorium chemiczne, panie spostrzegają siedzącego na zniszczonym fotelu mężczyznę o pożółkłej, zmęczonej twarzy. Mężczyzna opowiada zaintrygowanym kobietom o swoim życiu. W trakcie tej niezwykłej spowiedzi, zwierza się im, iż opanował umiejętność odczytywania odbitej w lustrze przyszłości. Niestety, ten niespotykany dar, oprócz pozytywów, przysparzać może także wielu kłopotów. Jak rozwinie się znajomość dwóch dam ze znajdującym się niemal na łożu śmierci wynalazcą, czy uwierzą one w wizje jakie roztacza przed nimi mężczyzna? „Zwierciadlana zagadka” została po raz pierwszy opublikowana na łamach dwutygodnika  „Kronika rodzinna” w 1879 roku. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/deotyma-zwierciadlana-zagadka-p-890.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Polska fantastyka

ISBN: 978-83-68018-41-7

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 194



sobota, 30 listopada 2024

„Nie chciałem jej zabić”

 

Karol Wilt „Nie chciałem jej zabić”

 

Warszawa, druga połowa lat 60. Zdolny inżynier Andrzej Zborowski szybko pnie się po szczeblach kariery. Po ślubie z córką pewnego wybitnego profesora, nawiązuje kontakty towarzyskie w rozmaitych kręgach. Na przyjęciach spotyka się z naukowcami i przedstawicielami świata sztuki. Dość często w sprawach służbowych zostaje wysyłany za granicę. Często w trakcie wyjazdów towarzyszy mu atrakcyjna małżonka. Pewnego dnia, w czasie pobytu w Paryżu, żona oznajmia mu, że pragnie zakończyć ich związek. Poznała kogoś i zamierza pozostać we Francji na stałe. Odejście Marty jest dla Zborowskiego szokiem, jego świat diametralnie się zmienia. Po rozwodzie inżynier rzuca się w wir pracy. Zajęcia służbowe pozwalają mu odciążyć głowę od obsesyjnych myśli o Marcie.

 


Któregoś dnia, los na drodze Zborowskiego stawia Celinę. Młoda, atrakcyjna sekretarka, obdarzona jest identyczną barwą głosu jak była małżonka. Inżynier szybko nawiązuje romans a po pewnym czasie Celina wychodzi za niego za mąż. Gdyby Zborowski wiedział, że w tym dniu zakończy się jego spokojne, ustabilizowane życie, zapewne trzymałby się od Celiny jak najdalej. Niestety, kiedy spostrzegł pierwsze niepokojące sygnały, na wycofanie się z tej relacji było już za późno.

 


Akcja powieści rozgrywa się niewielkim kręgu osób, pozostałe postacie odgrywają jedynie role epizodyczne. Marginalną rolę przewidziano na kartach powieści również dla funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej. Podobnie jak we wznowionym w 2021 roku kryminale tego autora „Przekładanka”, także w niniejszej powieści istotną role odgrywa ceniony psychiatra, którego pasją jest rozwiązywanie zagadek kryminalnych, doktor Gellert[1]. Nie mogący uporać się samodzielnie z piętrzącymi problemami, Zborowski zwraca się do lekarza z prośbą o pomoc.

 


„Nie chciałem jej zabić” to kameralny kryminał psychologiczny. Znaczna część fabuły przedstawiona została w formie monologu wewnętrznego głównego bohatera. Nietypowa konstrukcja to jedna z cech charakterystycznych powieści tego autora/autorki. Warto bowiem dodać, że pod pseudonimem Karol Wilt ukrywała się Natalia Modzelewska, małżonka ministra spraw zagranicznych w latach 1946-1951 Zygmunta Modzelewskiego. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/karol-wilt-przekladanka-lata-605-p-601.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-66704-77-0

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 236



sobota, 23 listopada 2024

„Zapomniane miejsca. Opolskie” Część zachodnia. Przewodnik

 

Jakub Jagiełło „Zapomniane miejsca. Opolskie” Część zachodnia. Przewodnik

 

„Zapomniane miejsca. Opolskie” Część zachodnia to kolejny przewodnik z bestsellerowej serii, w którym znajdziemy obiekty których „się nie zwiedza” i „się nie opisuje”. Jak czytamy we wstępie, pierwotnie budowle znajdujące się na terenie województwa opolskiego, miały zostać przedstawione w jednym tomie. W trakcie prac nad przewodnikiem, po przeprowadzeniu inwentaryzacji w terenie, okazało się jednak, że miejsc, które warto przypomnieć czytelnikom jest znacznie więcej niż początkowo zakładano. Stąd też postanowiono „podzielić województwo” na dwa tomy. W tomie pierwszym znalazły się powiaty zachodnie, a więc: nyski, opolski, brzeski, kluczborski i namysłowski, w tomie drugim przestawiono natomiast powiaty leżące na wschodzie. W sumie autor odwiedził i opisał na kartach przewodnika 106 opuszczonych miejsc.

 


Podobnie jak w innych tomach serii Zapomniane miejsca, w niniejszym przewodniku znajdziemy mnóstwo ciekawostek związanych z obiektami, które zazwyczaj omijają niedzielni turyści. Miejsca te położone są na ogół w pewnym oddaleniu od uczęszczanych szlaków, często dotarcie do nich wymaga przezwyciężenia pewnych trudności. Kiedy znajdziemy się u celu, również należy zachować ostrożność. Często bowiem wewnątrz opisywanych budowli znajdują się niezabezpieczone przejścia, nadwyrężone stropy, popękane ściany. Miejsca szczególnie niebezpieczne, w tym grożące zawaleniem, autor zaznaczył w przewodniku ikonką wykrzyknika. 

 


Jakub Jagiełło na kartach przewodnika przedstawia opuszczone i zrujnowane pałace i dwory. Przypomina historię nieczynnych od dawna fabryk, oraz nieco mniejszych budynków takich jak browary, gorzelnie, młyny, wiatraki, spichlerze i obiekty architektury kolejowej. Nieco mniej mamy tu natomiast obiektów militarnych. Opisy niektórych obiektów zostały wzbogacone o informacje biograficzne przybliżające postacie, które związane były z danym miejscem. Przewodnik zawiera precyzyjne wskazówki, umożliwiające dotarcie do obiektów, mapki, na których budowle zostały zaznaczone, kolorowe wkładki z fotografiami a także słowniczek objaśniający trudniejsze określenia wykorzystane w tekście. Polecam.

 

Przewodnik na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/zapomniane-miejsca-opolskie-czesc-zachodnia-p-858.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Zapomniane miejsca

ISBN: 978-83-68018-34-9

Liczba stron: 172

Rok wydania: 2024



sobota, 16 listopada 2024

„Jeziorka i stawy Gór Świętokrzyskich, Sudetów i polskich Karpat”

 

Bartłomiej Grzegorz Sala 

„Jeziorka i stawy Gór Świętokrzyskich, Sudetów i polskich Karpat”

 

Składająca się z kilkudziesięciu rozdziałów książka Bartłomieja Grzegorza Sali „Jeziorka i stawy Gór Świętokrzyskich, Sudetów i polskich Karpat” jest pierwszym kompendium o tej tematyce, jakie pojawiło się w naszym kraju. Na początkowych stronach publikacji autor opisuje jedyny większy akwen znajdujący się w Górach Świętokrzyskich, czyli Jezioro Szmaragdowe na Kadzielni. Znajdziemy tu zatem rys historyczny oraz szereg ciekawostek związanych z tym słynnym wzgórzem, znajdującym się dziś w granicach administracyjnych Kielc. Z Gór Świętokrzyskich przenosimy się w Sudety, by zakończyć lekturę w polskiej części Karpat.

 


Z miejscami opisanymi w książce związane jest wiele legend i historii sprzed lat. Opowieści takie również zostały skrzętnie odnotowane przez autora. W wielu rozdziałach, przy opisach jezior lub stawów, Bartłomiej Grzegorz Sala przytacza odniesienia do obecności danego miejsca w malarstwie, literaturze, bądź w filmie. Tak jest w przypadku choćby stawów znajdujących się w Tatrach. Niezwykle interesujący jest ostatni rozdział, z lektury którego czytelnik może się co nieco dowiedzieć o jeziorach, które leżały niegdyś na terenie polskich Karpat, a na skutek dziejowych zawirowań i zmian granic, znajdują się obecni w państwach ościennych.

 


Autor przedstawia także czytelnikom obiekty znajdujące się w sąsiedztwie opisywanych jeziorek i stawów. Są to najczęściej schroniska turystyczne, ale zdarzają się również pomniki, a nawet telewizyjna stacja przekaźnikowa. Historia malowniczych stawów i jezior w polskich górach związana jest oczywiście z wieloma postaciami. Autor przypomina kilka osób, które na przestrzeni lat odwiedzały te miejsca, i odcisnęły na nich swe piętno. Książkę, którą wzbogacają dwie wkładki z kolorowymi fotografiami, kończy tabela zawierająca zestawienie największych jezior polskich gór. Polecam.

 


Książka na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/bartlomiej-g-sala-jeziorka-i-stawy-gorskie-gor-swietokrzyskich-sudetow-i-polskich-karpat-p-154.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

ISBN: 978-83-63424-7108

Liczba stron: 152

Rok wydania: 2015



poniedziałek, 11 listopada 2024

„Zapomniane miejsca. Lubuskie” Część północna. Przewodnik

 

Jakub Jagiełło, Adam Sowa „Zapomniane miejsca. Lubuskie”

Część północna. Przewodnik

 

Na kartach przewodnika „Zapomniane miejsca. Lubuskie” autorzy, Jakub Jagiełło oraz Adam Sowa, przedstawili 113 opuszczonych obiektów znajdujących się w północnej części tego województwa. Tom został podzielony na kilka rozdziałów. W pierwszym przybliżono historię miejsc leżących w okolicach Międzyrzecza i Świebodzina, w drugim, obiekty położone w rejonie Słubice – Kostrzyn, wzdłuż granicy z Niemcami. Kolejne rozdziały zawierają solidną dawkę wiadomości o zapomnianych miejscach w okolicy Gorzowa Wielkopolskiego oraz w powiecie strzelecko-drezdeneckim.

 


Podobnie jak w przypadku poprzednich przewodników także i tym razem znajdziemy tu praktyczne informacje o zabytkowych budowlach oraz miejscach, które zazwyczaj pomijamy w trakcie wakacyjnych lub urlopowych wyjazdów. Na opisywanym terenie występuje znaczne zagęszczenie nieużytkowanych już obiektów wojskowych oraz starych rezydencji. Oprócz fortyfikacji, bunkrów, zamków, pałaców i dworów nie brak jednak w lubuskim opuszczonych świątyń i cmentarzy ewangelickich. Z przewodnikiem w dłoni odwiedzimy nieczynne od lat obiekty przemysłowe, zabytki techniki, przystaniemy na chwilę obok nietypowych pomników, wież i mostów.

 


Znacznym ułatwieniem w dotarciu do opisywanych miejsc są bardzo dokładne wskazówki zamieszczone przez autorów, w tym współrzędne GPS. Na ostatnich stronach przewodnika znajdziemy słowniczek, w którym wyjaśniono bardziej skomplikowane terminy, związane głównie z architekturą, a także indeks wszystkich miejscowości. Po przybyciu do opuszczonego obiektu nie należy zapominać o zachowaniu szczególnej ostrożności, niektóre z budowli znajdują się bowiem w złym stanie technicznym. Miejsca takie zaznaczono w przewodniku ikonką wykrzyknika. Upływ czasu a także brak zainteresowania właścicieli lub lokalnych władz sprawia, że niektóre obiekty, do których dotarli autorzy, za kilka lat znikną z krajobrazu regionu. Warto zatem pospieszyć się ze zwiedzaniem. Polecam.

 


Przewodnik na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/zapomniane-miejsca-lubuskie-czesc-polnocna-zm-16-p-781.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Zapomniane miejsca

ISBN: 978-83-67240-88-8

Liczba stron: 196

Rok wydania: 2023



sobota, 2 listopada 2024

„Strachy w zamczysku”

 

Walery Przyborowski „Strachy w zamczysku”

 

Zamkowa Wola pod Łysą Górą, 1778 rok. Pośród mieszkańców tej należącej do skarbnika chęcińskiego Libiszowskiego, świętokrzyskiej wioski rozchodzą się wieści, iż w ruinach zamku wznoszącego się w puszczańskich ostępach straszy. Majątkiem skarbnika zarządza jego ukochana córka, urodziwa i dziarska panna Marcjanna. Dziewczyna jest oczkiem w głowie Libiszowskiego. Skarbnik postanowił wydać jedynaczkę za syna swego najlepszego przyjaciela, niejakiego Cypriana. Młodzieniec ów szybko zapałał afektem do pięknej białogłowy. I to właśnie pan Cyprian postanawia rozwikłać sprawę zamkowych duchów, które wprowadziły tyle zamętu i niepokoju w życie rodziny skarbnika i okolicznych włościan. Ma nadzieję, że odwagą zdoła zaskarbić sobie względy Marcjanny. 

 


„Strachy w zamczysku” są opowieścią utrzymaną w klimacie charakterystycznym dla twórczości Walerego Przyborowskiego. Mamy tu zatem atmosferę tajemniczości, wątek miłosny, a bohaterowie wywodzą się spośród drobnej szlachty. Nie można zapomnieć oczywiście o tytułowym zamczysku, w którym rozgrywają się kluczowe dla rozwoju fabuły wydarzenia. W opowiadaniu wymieniono kilka miejscowości, które nadal można znaleźć na mapie województwa świętokrzyskiego.

 


W niniejszym tomie zamieszczone zostało jeszcze jedno opowiadanie, urodzonego w podkieleckich Domaszowicach autora. „Kto winien?” to historia, która zaskoczy wielu miłośników Przyborowskiego. Jego bohaterką jest bowiem młoda kobieta, która poślubiła zamożnego, lecz wiekowego mężczyznę. Pan Januariusz, takie bowiem oryginalne imię nosi ów wybranek, zamiast poświęcić choć odrobinę czasu pięknej małżonce, całe dnie spędza nad badaniem historii Słowian. Sprawy te niezmiernie nudzą młodą kobietę, która snuje się samotna po wielkim domu, marząc o prawdziwym, pełnym namiętności, uczuciu. Dopiero, kiedy pewnego dnia odwiedza ich młody i przystojny krewniak, jej życie zmienia się w „zaczarowaną bajkę”. 

 


Opowiadanie „Strachy w zamczysku” nie ukazało się dotychczas w formie książkowej. Publikowane było natomiast w odcinkach na łamach tygodnika politycznego, literackiego i społecznego „Chwila” w 1886 roku. Polecam.


Książka na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/walery-przyborowski-strachy-w-zamczysku-kto-winien-p-853.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

ISBN: 978-83-68018-32-5

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 72



poniedziałek, 28 października 2024

„Widmo Ibrahima”

 

Walery Przyborowski „Widmo Ibrahima”

 

Czasy króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Dwóch dziarskich młodzieńców, Grzegorz Kossobudzki oraz Marcin Boguta służy w armii hetmana Jana Sobieskiego. Wojacy przydzieleni zostali do oddziału pana Andrzeja Zawiszy. W trakcie walk z Tatarami Grzegorz z Marcinem, oddalają się od swojego oddziału i błądzą w lesie. Zmęczeni długą jazdą, zostają zaskoczeni przez grupę kilkunastu wiejskich kobiet, uzbrojonych w siekiery, motyki i ożogi. Niewiasty biorą żołnierzy pana Zawiszy za Tatarów. Młodzieńcy zostają wzięci „do niewoli” i odprowadzeni do znajdującego się na odludziu zamku. Położone pośród bagien, tajemnicze zamczysko jest własnością zdziwaczałego starosty.

 


Grzegorz i Marcin zostają ulokowani w jednej z zamkowych komnat. Nie jest im jednak dane zaznać wytchnienia po długiej i męczącej tułaczce. Nocami docierają bowiem do ich kwatery przerażające zawodzenia. Chłopcy, mimo że ich sytuacja nie jest godna pozazdroszczenia, zamierzają poznać tajemnicę zamku i dowiedzieć się kto i dlaczego został tu uwięziony. Walery Przyborowski lubował się w zagadkach historycznych. Bohaterowie jego powieści raz po raz odkrywają pilnie strzeżone sekrety sprzed lat, czy też odsłaniają pokryte patyną czasu rodzinne tajemnice. Nie inaczej jest i tym razem. Ani Grzegorz, ani Marcin nie spodziewają się jednak, do czego doprowadzi ich dociekliwość.

 


„Widmo Ibrahima” należy do nieco mniej znanych utworów Przyborowskiego. Podobnie jak w innych dziełach tego autora, na kartach niniejszej powieści wiele się dzieje. Płodny pisarz zdawał sobie sprawę jaka jest recepta na wciągającą powieść. Zogniskował zatem wartką akcję wokół przygód młodych, sympatycznych bohaterów, a fabułę okrasił atmosferą grozy, tajemniczości oraz doprawił szczyptą komizmu. Powieść Walerego Przyborowskiego ukazała się drukiem w 1899 r. Książka podzielona została na dwadzieścia, niezbyt długich rozdziałów. Nie wykluczone więc, że podobnie jak inne powieści pana Walerego, nim została wydana w formie książkowej, publikowana była w odcinkach na łamach prasy. Polecam.

 


Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/walery-przyborowski-widmo-ibrahima-powiesc-historyczna-z-czasow-michala-korybuta-p-825.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

Wydanie z ilustracjami A. Horowicza

ISBN: 978-83-68018-06-6

Rok wydania: 2024

Liczba stron: 150