„Jan III Sobieski”

 

Zbigniew Wójcik „Jan III Sobieski”

 

To wznowienie klasycznej biografii Jana III Sobieskiego pióra jednego z najlepszych znawców epoki prof. Zbigniewa Wójcika. Książka jest owocem dziesiątków lat starannych i dogłębnych badań i przemyśleń autora. Jest to świetny przykład połączenia wytrawnego warsztatu historyka ze swobodą operowania piórem tak, by zawładnąć wyobraźnią  czytelnika i wciągnąć go w barwny świat Rzeczpospolitej i Europy końca wieku XVII. Wójcik napisał rzecz jeszcze w początku lat osiemdziesiątych i do dzisiaj nie ma ten obraz króla Jana konkurencji. Nie dziwne zatem, że to już trzecie wydanie.

 

Źródło:

https://piw.pl/pl/jan-iii-sobieski

 

Wydawca: Państwowy Instytut Wydawniczy

Seria: Biografie Sławnych Ludzi

ISBN: 978-83-8196-253-7

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 600

„Bolesław Chrobry. Złe dni”

 

Antoni Gołubiew „Bolesław Chrobry. Złe dni”

 

Trzeci tom monumentalnego dzieła o początkach polskiej państwowości. 

Powieść historyczna z czasów Mieszka I i początków panowania Bolesława Chrobrego.

Wielkie już i potężne księstwo trzyma w garści Bolesław. Mocny to ksiądz i władyka. Gońce skaczą z Krakowa do Poznania, Gniezdna, Wrocławia, Kołobrzegu. Trzeba wiedzieć co się w księstwie dzieje i co na granicach. Drogi już wyrąbane, stróże w trzemach osadzone pilnują porządku, świątki w cyrkwiach modlą się i tłumaczą nową wiarę. Bolesław, pełny ottonowej misji pragnie zjednoczonej słowiańszczyzny. Do Pragi wjeżdża jako król, którego witają zielonymi gałązkami. Nie pogodzić się z tym Henrykowi – za duże to księstwo bolesławowe, za mocne . Musi mu część zabrać a może i całe…..

  

Antoni Gołubiew we wspaniałej powieści, pełnej historycznych wydarzeń i historycznych postaci  portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego raba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Splata losy bohaterów, tak jak splatała się polska państwowość, wytrwale, cierpliwie, w boju i politycznych rozgrywkach.

Źródło:

http://www.wydawnictwomg.pl/boleslaw-chrobry-zle-dni

 

Wydawca: Wydawnictwo MG

ISBN: 978-83-7779-748-8 

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 432

„Przewodniki turystyczne…”

 

Dominik Ziarkowski „Przewodniki turystyczne 

i ich znaczenie dla popularyzacji ustaleń polskiej historiografii artystycznej do końca XIX wieku”

 

Dawne przewodniki turystyczne stanowią ważną część historiografii artystycznej, jednak w badaniach naukowych rzadko są rozpatrywane w tym kontekście. Prezentowana książka stanowi pionierską próbę całościowego opracowania tej problematyki w odniesieniu do polskich przewodników wydanych do końca XIX wieku, ukazanych w szerokim kontekście europejskim. Szczególnie dużo uwagi poświęcono na zbadanie relacji pomiędzy rozwojem wiedzy o sztuce na ziemiach polskich a tworzeniem literatury przewodnikowej. Oprócz tego monografia zawiera m.in. obszerną charakterystykę zamieszczanych w badanych wydawnictwach ilustracji, które współtworzą dziewiętnastowieczną ikonografię wielu zabytków i dzieł sztuki, jak również omówienie kwestii związanych z recepcją przewodników oraz ich rolą w zakresie edukacji historyczno-artystycznej odbiorców.

 

Źródło:

https://akademicka.com.pl/index.php?detale=1&a=2&id=59818&fbclid=IwAR3TEPbGjSSZrV_mObTsnJMBDGbifSpsrfdi4MC05kFXr_FCdxF0VJl4VFo

 

Wydawca: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka

ISBN: 978-83-8138-406-3

Liczba stron: 642

Rok wydania: 2021

„Zapomniane miejsca. Łódzkie”

 

Jakub Jagiełło, Ewa Perlińska-Kobierzyńska, 

Aleksandra Szafrańska-Dolewska, Tomasz Szwagrzak

„Zapomniane miejsca. Łódzkie”

Przewodnik. II poszerzona edycja

 

10 lat temu ukazała się pierwsza edycja przewodnika „Zapomniane miejsca Łodzi i okolic”. Od tego czasu kilkanaście zabytkowych obiektów w nim przedstawionych zmieniło swój status. Cieszy fakt, że większość z nich została odnowiona lub jest w trakcie renowacji. Jedynie dwie budowle, drewniany dwór w Głupicach i elektrownia w Łodzi, zostały wyburzone. Wiatrak z miejscowości Zawada ocalał dzięki przeniesieniu go na teren skansenu w Łęczycy. Jak wynika ze wstępu do nowej edycji przewodnika, największe zmiany odnotowano w północnej części województwa, w okolicach Łęczycy, Łowicza i Kutna. Miejsce obiektów nie spełniających już zakładanych kryteriów przewodnika zajęły inne, odkryte przez autorów w czasie szeregu nowych wypraw i wycieczek.

 

Na kartach bogato ilustrowanego przewodnika czwórka autorów (Jakub Jagiełło, Ewa Perlińska-Kobierzyńska, Aleksandra Szafrańska-Dolewska oraz Tomasz Szwagrzak) opisała niemal 180 opuszczonych miejsc. Wśród mocno nadgryzionych zębem czasu obiektów znajdziemy dworki i pałace, w których wnętrzach hula dziś wiatr, wille dawnych fabrykantów i oczywiście zrujnowane zakłady przemysłowe. Są kościoły, w których od dawna wierni nie zbierają się na modlitwę i trudne do odnalezienia, zatopione w chaszczach cmentarze żydowskie i ewangelickie a także obiekty fortyfikacyjne.

 

Jak zawsze w przewodnikach serii „Zapomniane miejsca”, także i tym razem obok każdego z przedstawionych obiektów zamieszczone zostały informacje ułatwiające dotarcie do opisywanych miejsc[1]. Wybierając się na wyprawę szlakiem zapomnianych miejsc województwa łódzkiego nie należy zapominać o zachowaniu wszelkich środków ostrożności. Należy mieć oczy dookoła głowy, wiele bowiem z obiektów przypomnianych na kartach przewodnika znajduje się w złym stanie technicznym. Takie budowle zostały oznaczone w przewodniku ikonką wykrzyknika. Nie trzeba natomiast dodawać, że nie warto zwlekać z odwiedzaniem opisanych tu obiektów, za kilka lat po niektórych z zabytkowych budowli nie pozostanie zapewne żaden ślad. Polecam.

 

Przewodnik na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/zapomniane-miejsca-lodzkie-ii-poszerzona-edycja-p-625.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Zapomniane miejsca

ISBN: 978-83-66704-59-6

Liczba stron: 240

Rok wydania: 2021

---

[1] Seria "Zapomniane miejsca" na stronie wydawcy: https://www.wydawnictwocm.pl/zapomniane-miejsca-c-1_3_60.html

 

„Czarny Kogut”

 

Adam Węgłowski „Czarny Kogut”

 

„Czarny kogut” to już czwarta powieść Adama Węgłowskiego, której głównym bohaterem jest młody dziennikarz i detektyw-amator Kamil Kord. W ubiegłych latach ukazały się „Przypadek Ritterów”, „Noc sztyletników” oraz „Krew Habsburgów”[1]. Akcja tych powieści rozgrywała się w Europie: w Galicji, w Londynie i w Wiedniu, a Kord wędrował między innymi śladami seryjnego mordercy Kuby Rozpruwacza. Kamil Kord to niespokojny duch, młodzieniec lubiący przygody. Nic więc dziwnego, że po pewnym czasie Stary Kontynent stał się dla niego zbyt ciasny i postanowił szukać wrażeń gdzie indziej. W wywiadzie udzielonym w lutym 2019 roku Adam Węgłowski zdradził, że zamierza wysłać  swojego bohatera na drugą półkulę[2]. Słowa dotrzymał i dwa lata później również nakładem wydawnictwa Oficynka ukazała się powieść „Czarny Kogut”.

 

Mamy schyłek XIX stulecia. Od dnia kiedy na Haiti przybyli polscy legioniści, wysłani przez Napoleona Bonaparte, upłynęło już kilkadziesiąt lat. Po wywalczeniu przez ten kraj niepodległości, wielu Polaków nie powróciło już do Europy. Potomkowie niektórych żyli nadal gdzieś w odludnych terenach, kości innych spoczywały w zapomnianych grobach. Pamięć o tych miejscach coraz bardziej zacierał czas. Kamil Kord przemierza ocean by odnaleźć na Haiti mogiły Polaków, dotrzeć do zachowanych po nich pamiątek. Impulsem, który skłonił go do podjęcia decyzji o ryzykownej wyprawie na Karaiby była rozmowa z rodakiem, naocznym świadkiem rewolucji na Haiti.

 

W liczącej około 350 stron książce krzyżuje się kilka wątków. Podobnie jak w poprzednich tomach, kiedy na horyzoncie pojawia się kobieta Kamil Kord wpada w poważne kłopoty. Na kartach powieści znajdziemy mnóstwo ciekawostek historycznych związanych nie tylko z wojnami napoleońskimi, ale przede wszystkim z codziennym życiem mieszkańców pełnej magii, przesądów i tajemnic wyspy. Opisane przez Adama Węgłowskiego walki Polaków na Haiti budzą skojarzenia z gehenną wojsk dowodzonych przez Krzysztofa Arciszewskiego w Brazylii, przypomnianą na kartach znakomitej powieści historycznej „Muszkieter z Itamariki” Michała Rusinka. Kiedy zerkniemy na zamieszczoną na ostatniej stronie okładki notkę biograficzną, bez trudu zauważymy, że Adam Węgłowski ma co nieco wspólnego z Kamilem Kordem. Autor książki, podobnie jak jej bohater jest między innymi miłośnikiem tajemnic historii i zagadek kryminalnych. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

http://oficynka.pl/pl/p/Czarny-Kogut-Adam-Weglowski/771

Wydawnictwo: Oficynka

ISBN: 978-83-66899-02-5

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 352

---

[1] Powieści Adama Węgłowskiego na stronach Zapomnianej Biblioteki: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Adam%20W%C4%99g%C5%82owski

[2] Wywiad z Adamem Węgłowskim: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2019/02/siedem-pytan-do-adama-wegowskiego.html

„Bezkrólewia ksiąg ośmioro…”

 

„Bezkrólewia ksiąg ośmioro, 

czyli Dzieje Polski od zgonu Zygmunta Augusta roku 1572 aż do roku 1576, 

skreślone przez Świętosława z Borzejowic Orzelskiego, starostę radziejowskiego”. 

Tom I

 

Opracowanie i wstęp: Włodzimierz Kaczorowski

Świętosław Orzelski herbu Dryja (1549–1598), potomek rodu szlacheckiego wywodzącego się z Borzejowic koło Żnina, starosta radziejowski, poseł sejmowy i historyk był autorem dzieła Acta interregni post obitum nimirum Sigismundi Augusti przełożonego na język polski i wydanego przez Włodzimierza Spasowicza w latach 1856–1858. Wydane przez Włodzimierza Spasowicza dzieło Świętosława Orzelskiego, ze względu na wykazane przez recenzentów błędy merytoryczne występujące w edycji, jak również opuszczenia w tłumaczeniu tekstu, nie spełniło wymogów stawianych przed edytorem przez historyków. W obecnie przygotowanej edycji Bezkrólewia… dokonano weryfikacji polskiego tekstu w oryginalnej wersji (nie uzupełniono go o fragmenty opuszczone przez Spasowicza), poprawiono zniekształcone nazwiska, nazwy miejscowości itp. Edycję wzbogacono również o przypisy rzeczowe zawierające szczegółowe informacje na temat poszczególnych faktów historycznych, osób oraz nazw geograficznych – celem udostępnienia po raz pierwszy czytelnikom dowartościowanego pod względem naukowym dzieła, które pozostaje znaczącym zabytkiem piśmiennictwa historycznego XVI w. i ważnym źródłem do dziejów Rzeczypospolitej Obojga Narodów po śmierci Zygmunta Augusta. Nowa edycja Bezkrólewia… składa się z trzech tomów: tomy pierwszy i drugi obejmują po trzy księgi, na tom trzeci składają się dwie księgi. W tomie pierwszym czytelnik będzie mógł zapoznać się z przebiegiem wydarzeń w Rzeczypospolitej Obojga Narodów od śmierci Zygmunta Augusta w 1572 r. do koronacji i sejmu koronacyjnego Henryka Walezego w 1574 r. Tomy drugi i trzeci znajdują się w końcowej fazie opracowania.

 

Źródło:

http://wydawnictwo.uni.opole.pl/bezkr-243-lewia-ksiag-osmioro-czyli-dzieje-polski-od-zgonu-zygmunta-augusta-roku-1572-az-do-roku-1576-skreslone-przez-swietoslawa-z-borzejowic-orzelskiego-staroste-radziejowskiego-tom-i.html

 

Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego

ISBN: 978-83-7395-916-3

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 356

„Błazen. Dzieje postaci i motywu”

 

Mirosław Słowiński „Błazen. Dzieje postaci i motywu”

 

Mądry głupiec – pasjonująca historia postaci błazna na przestrzeni wieków.

Dziwna postać błazna całe wieki fascynowała ludzi. Zarówno wielkich twórców jak i prostych kaznodziejów, natchnionych średniowiecznych mistyków, drobnych kupców i potężnych książąt, teologów i filozofów. Ogniskowały się w niej lęki i marzenia człowiecze, strach, agresja i wszelkie możliwe dewiacje. W błazeńskim kostiumie i kapturze z dzwoneczkami chadzały śmiech i gorzka ironia, obsceniczny żart i bolesna prawda.

Błazen. Dzieje postaci i motywu to niezwykła praca omawiająca nawet te najstarsze wizerunki błazna. Dzięki niej mamy szansę zajrzeć do starożytnego Egiptu, do Grecji i Rzymu, a także poznać dzieje błaznów dworskich i wiejskich wesołków – bohaterów ludowej kultury śmiechu, w której ważną rolę odgrywa Arlekin, błazen w kostiumie zszytym z kolorowych rombów.

 Źródło:

https://replika.eu/tytul/blazendzieje-postaci-i-motywu

 

Wydawca: Replika

Seria: Wierzenia i zwyczaje

ISBN: 978-83-66989-34-4

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 432

„Sukcesja”

 

Joanna Dulewicz „Sukcesja”

 

Zabytkowa willa, rodzinne spotkanie i morderca, który tylko czeka, aż odwrócisz wzrok. Sara Blosh, spadkobierczyni majątku Aleksandrowiczów, organizuje w odziedziczonym dworku przyjęcie dla rodziny i znajomych. Spotkanie przebiega w dobrej atmosferze do chwili, gdy w jednym z pokojów na piętrze posiadłości znalezione zostaje ciało Tomasza Wileckiego. Tylko kto z obecnych miał motyw, by z zimną krwią zabić znanego biznesmena? Po wstępnym przesłuchaniu okazuje się, że odpowiedź na to pytanie brzmi: niemal każdy. Komisarz Borys Bulsa rozpoczyna wyścig z czasem. Czy uda mu się rozwikłać zagadkę, zanim wszystkie ślady zostaną zatarte?

Doskonały thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu do ostatniej strony!

 

Joanna Dulewicz – ukończyła filologię angielską i zarządzanie. Obecnie związana jest z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie pracuje nad doktoratem z literaturoznawstwa, a także prowadzi zajęcia z literatury oraz konwersatoria. Jest autorką wielu publikacji naukowych i popularnonaukowych. Zajmuje się także tłumaczeniami tekstów literackich.

Źródło:

https://czwartastrona.pl/produkt/sukcesja

 

Wydawca: Czwarta Strona

ISBN: 978-83-66981-43-0

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 448

„Czerwone tarcze”

 

Jarosław Iwaszkiewicz „Czerwone tarcze”

 

Ponadczasowa opowieść o odrodzeniu Królestwa Polskiego. XII wiek. Czas krucjat, pańszczyzny i bratobójczych walk. Książę Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego, wyrusza w niebezpieczną podróż przez Europę. Zostawia za sobą rozbitą na dzielnice Polskę targaną konfliktami między pomniejszymi i chorobliwie ambitnymi władcami. Odwiedza przepełnione cichym dostojeństwem klasztory i tętniące życiem zamki. Trafia do Rzymu, do Palermo, a stamtąd do Ziemi Świętej, gdzie wraz templariuszami walczy ramię w ramię z Saracenami. Przez lata towarzyszy mu wizja korony i tego, co symbolizuje – Polski zjednoczonej, silnej, rządzonej żelazną, ale sprawiedliwą ręką jednego władcy.

Kiedy książę wraca do Sandomierza, ma już plan działania i mimo trudności stara się wcielać go w życie. Czy posiada jednak wystarczającą charyzmę? Czy ten nasz polski Hamlet, melancholik i marzyciel potrafi zdobyć się na okrucieństwo i bezwzględność? Na akty barbarzyństwa? Ile zdoła poświęcić ze swojego idealizmu, żeby scentralizować władzę?

 

Iwaszkiewicz pisał Czerwone tarcze jako remedium na beznadzieję sytuacji politycznej panującej w Europie w latach trzydziestych XX w., przygnębiony obowiązkami dyplomatycznymi na placówce w Kopenhadze.

 

Źródło:

https://marginesy.com.pl/sklep/produkt/133416/czerwone-tarcze?idcat=0 

Recenzje powieści:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4978131/czerwone-tarcze

 

Wydawca: Wydawnictwo Marginesy

ISBN: 978-83-66863-18-7

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 424

„Podręcznik dla sędziego śledczego jako system kryminalistyki”

 

Hans Gross „Podręcznik dla sędziego śledczego jako system kryminalistyki”

Opracowanie i przekład: Jerzy Kasprzak

 

Dzieło Hansa Grossa pt. Podręcznik dla sędziego śledczego jako system kryminalistyki stanowi „pomnik ”prawa. Księga nigdy nie była tłumaczona na język polski. Pomimo upływu około 120 lat od jej napisania jej treści są obecnie jak najbardziej aktualne i zadziwiają właśnie swoją ponadczasowością. Hans Gross był nie tylko „ojcem kryminalistyki”, autorem pierwszego w świecie podręcznika, ale także genialnym wizjonerem. To czyni ową księgę aktualną i dzisiaj.

Książka skierowana jest do prawników zajmujących się szeroko rozumianym prawem karnym, postępowaniem karnym, kryminalistyką i kryminologią; prokuratorów, sędziów, adwokatów, radców  prawnych, pracowników organów ścigania (Policja, ABW, ŻW, SG i inne), osób interesujących się kryminalistyką i kryminologią, studentów kierunków prawo, administracja, bezpieczeństwo, doktorantów, a także dla pracowników naukowych. Wymienione grupy zawodowe znajdą w niej zasady, którymi powinny się kierować w swojej codziennej pracy zawodowej.

 

Spis treści:

Wprowadzenie

HANS GROSS – epoka, życie i twórczość

PRZEDMOWA HANSA GROSSA do wydania 3

PRZEDMOWA HANSA GROSSA do wydania 4

Słowo wstępne

CZĘŚĆ OGÓLNA

Rozdział I. O instytucji sędziego śledczego

Rozdział II. O przesłuchaniach

Rozdział III. O prowadzeniu oględzin i innych czynności na miejscu przestępstwa

Rozdział IV. Działania przygotowawcze przed wyjazdem na miejsce przestępstwa

CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA

Rozdział V. O ekspertach i o ich znaczeniu we wstępnym śledztwie

Rozdział VI. O prasie codziennej

Rozdział VII. O różnych metodach stosowanych przez przestępców

Rozdział VIII. O języku przestępców

Rozdział IX. Cyganie, ich życie i charakterystyka

Rozdział X. O przesądach

Rozdział XI. Wiadomości o broni

Rozdział XII. O wykonywaniu szkiców, modelowaniu i innych metodach zabezpieczania śladów

Rozdział XIII. O śladach ludzkich stóp i innych śladach ruchu

Rozdział XIV. O śladach krwi

Rozdział XV. O czytaniu zaszyfrowanych listów

Rozdział XVI. O obrażeniach ciała

Rozdział XVII. O kradzieży

Rozdział XVIII. O oszustwach

Rozdział XIX. O podpaleniach

Rozdział XX. O nieszczęśliwych wypadkach na kolei, w fabrykach itp.

Rozdział XXI. O prowadzeniu wyceny mienia

Bibliografia dotycząca opracowania

 

Jerzy Kasprzak - prof. dr hab. Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Autor ponad 170 publikacji z zakresu kryminalistyki i procesu karnego, teorii opiniowania przez biegłego i prawa dowodowego oraz prawa muzułmańskiego. W ramach kryminalistyki specjalizuje się w metodach identyfikacji człowieka oraz w badaniach broni i balistyce. Biegły sądowy, członek Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego. Uczestnik misji wojskowych i pokojowych ONZ.

 

Źródło:

https://ksiegarnia.difin.pl/hans-gross-podrecznik-dla-sedziego-sledczego-jako-system-kryminalistyki

 

Wydawca: Wydawnictwo Difin

ISBN:  978-83-66491-62-5

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 562

„Wróciłeś by zginąć”

 

Dymitr Możajeff „Wróciłeś by zginąć”

 

Warszawa, połowa lat 70. Po wielu latach pobytu w Stanach Zjednoczonych wraca do Polski wybitny naukowiec, profesor Palewski. Długotrwała kariera za oceanem obfitowała w liczne sukcesy, profesor wiele publikował, pisał książki. Uzyskiwał oczywiście z tego tytułu znaczne dochody. Po powrocie do ojczyzny Palewski otrzymuje list zapowiadający śmierć. Na kartce widnieje również data 11 marca 1937 roku. Profesor dzieli się tą informacją ze spotkanym przypadkowo w restauracji majorem Pleśniewiczem. Emerytowany major MO to jego dawny, dobry znajomy. Choć ich drogi rozeszły się wiele lat temu, Palewski ma nadzieję, że Pleśniewicz będzie mógł mu pomóc w rozwiązaniu zagadki tajemniczego listu.

 

Major obiecuje zając się tą sprawą. Niestety, niebawem Pleśniewicz odbiera telefon od sekretarza profesora, Bronisława Podkowińskiego. Młody człowiek informuje go, że profesor Palewski został zamordowany. Śledztwo w sprawie zabójstwa prowadzi porucznik Różycki. Milicjanci ustalają, że Palewski pozostawił testament. Wśród podejrzanych siłą rzeczy musi znaleźć się więc także osoba, która będzie dziedziczyła pokaźny majątek. Okazuje się również, że data wymieniona w liście ma związek z niejakim Romanem Potterem. To muzyk, któremu kilkadziesiąt lat wcześniej Palewski odbił narzeczoną.

 

Autor sprawnie podrzuca mylne tropy, dzięki czemu czytelnik niemal do ostatniej strony nie jest pewien, który z podejrzanych przyczynił się do przedwczesnego zgonu zamożnego profesora. Osób, którym mogło zależeć na śmierci naukowca jest bowiem kilka. Profesor Palewski prowadził bujne życie uczuciowe. Szybko się zakochiwał i równie szybko pozostawiał swoje kochanki wikłając się w nowe romanse. Milicjanci penetrują różne środowiska. Na tle szarej egzystencji zwykłych mieszkańców Warszawy autor ukazuje wycinek z barwnego życia artystów. Jedną z postaci podejrzewanych o zabójstwo jest bowiem aktorka pewnego stołecznego teatru. W nie mniej interesujący sposób przedstawione są tu epizody z życia osób ocierających się niemal o warszawski półświatek. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/dymitr-mozajeff-wrociles-by-zginac-lata-705-p-600.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-66704-38-1

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 144

„Pilny na tropie. Gwiazda Północy”

 

Adam Michejda „Pilny na tropie. Gwiazda Północy”

 

„Pilny na tropie. Gwiazda Północy” to już trzecia książka przygodowa Adama Michejdy adresowana do młodych czytelników. W poprzednich latach ukazały się „Skarb getta” oraz „Tajemnica Canaletta”. Bohater wszystkich powieści, dziennikarz Rafał Pilny razem z dwójką synów podróżuje po Polsce i Europie, odwiedzając przy tym wiele obiektów, które zapisały się na kartach historii. Tak się na ogół składa, że w miejscach, których pojawia się ekipa Pilnego dochodzi do dziwnych wydarzeń. W ich centrum znajdują się zazwyczaj cenne dzieła sztuki lub przedmioty o dużej wartości historycznej. Chrapkę na ich zdobycie, co nie powinno nikogo dziwić, mają przeróżne typy spod ciemnej gwiazdy. Podejrzani osobnicy nie zawsze postępują fair, stąd też Pilny i jego gromadka muszą ciągle mieć się na baczności.

 

Młodym bohaterom udało się już rozwiązać zagadkę pamiątek z okresu II wojny światowej[1] a także wyświetlić okoliczności kradzieży obrazu słynnego włoskiego malarza[2]. Tę drugą sprawę młodzi odkrywcy rozwikłali przebywając latem na Półwyspie Apenińskim. Akcja najnowszej powieści Adama Michejdy rozgrywa się natomiast w okolicach najbardziej na północ wysuniętego punktu Polski – Rozewia. Tym razem Rafał Pilny, wraz z młodymi towarzyszami i znajomymi poznanymi w trakcie weekendowego wyjazdu, usiłuje przeszkodzić w nielegalnym wydobyciu napoleońskiego skarbu, który spoczywa gdzieś na dnie Zatoki Gdańskiej.

 

Jak zawsze Adam Michejda w przystępny sposób wplata w fabułę swojej powieści szereg informacji związanych z historią terenów stanowiących tło akcji. Tym razem na kartach książki znajdziemy solidną porcję ciekawostek związanych z latarniami morskimi i żeglarstwem. Kto wie, być morze po lekturze jakiś nastolatek w trakcie wakacji nad morzem rozpocznie przygodę z tą wspaniałą dyscypliną sportową... Coś dla siebie znajdą tu również miłośnicy historii związanych życiem Napoleona Bonaparte. Adam Michejda nie ukrywa, że w dzieciństwie się zaczytywał się w powieściach Zbigniewa Nienackiego. Te młodzieńcze fascynacje znalazły odbicie w jego trzech książkach, które ukazały się nakładem Oficyny 4eM. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

http://www.4em.pl/produkt/pilny-na-tropie-gwiazda-polnocy

 

Wydawca: Oficyna 4eM

ISBN: 978-83-66242-47-0

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 220

---

[1] Adam Michejda „Pilny na tropie. Skarb getta”: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2019/08/pilny-na-tropie-skarb-getta.html

[2] Adam Michejda „Pilny na tropie „Tajemnica Canaletta”: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2020/03/tajemnica-canaletta.html

„Wielka gra. Rzecz o Konkursach Chopinowskich”

 

Jerzy Waldorff, Jacek Hawryluk

„Wielka gra. Rzecz o Konkursach Chopinowskich”

 

Gra o wszystko. Jeden z najstarszych i najbardziej prestiżowych konkursów muzycznych. Zwycięstwo otwiera drogę do światowej sławy. Jeden mały błąd wystarczy, żeby marzenia legły w gruzach. Piekielnie utalentowani młodzi pianiści. Dla nich konkurs to wyczerpujący maraton, wojna nerwów, decydujące starcie. Po zwycięstwie Marthy Argerich czy Krystiana Zimermana usłyszał o nich cały świat. Za Ivo Pogorelicia czy Ingolfa Wundera niejeden trzymał kciuki aż do bólu!

Publiczność, która zawsze ma swoje zdanie. Raz na pięć lat zdarza się, że taksówkarz wie najlepiej, jak wykonać finał Sonaty b-moll, a pasażerowie tramwaju kłócą się o technikę gry ulubionego pianisty. Dawniej pod gmach filharmonii wzywano milicję, żeby uspokoiła awanturujący się tłum. Najważniejszy jest jednak on, Chopin. Jego muzyka ciągle jest wyzwaniem, a na Konkurs Chopinowski znowu czeka cały świat.

Pełna anegdot, barwna opowieść legendarnego krytyka muzycznego Jerzego Waldorffa, przypominająca historię konkursów od 1927 roku, z dodatkowym rozdziałem autorstwa dziennikarza muzycznego i twórcy Płytomanii Jacka Hawryluka.

Wielka gra to książka szczególna i bardzo osobista – historia Konkursów Chopinowskich, których Waldorff był świadkiem od samego początku. Od 1927 roku, gdy w majątku na poznańskiej wsi próbował za wszelką cenę zbudować radio, by słuchać transmisji. Potem obserwował zmagania już „od środka”, w Filharmonii w Warszawie. Waldorff, dusza towarzystwa, przyjaźnił się z występującymi pianistami, a po II wojnie stał się prawdziwą wyrocznią, człowiekiem, którego opinii się słuchało i który, jak to on, nie wahał się ostro krytykować swych oponentów oraz kontrowersyjnych werdyktów jury. Dziś często brakuje nam takiego bezpośredniego i bezkompromisowego głosu. (ze Wstępu Jacka Hawryluka)

 

Otóż zdarzyło się pewnego nieszczęsnego poranka owego roku 1932, że gdy zaczął się produkować młody polski kandydat, z pustego lewego balkonu raptem się rozległo szczekanie psa. Najwyraźniej psa! Przewodniczący dzwonkiem przerwał grę, woźni ruszyli na piętro w poszukiwaniu psa, ale go nie znaleźli. Pianista stremowany podwójnie rozpoczął grę po raz drugi, aliści za chwilę pies zaczął znowu szczekać, tyle że z balkonu prawego. Po jakiejś chwili pies znów się odezwał, z pustego balkonu na wprost. Na sali rozległy się chichoty. Woźni skoczyli, ale tymczasem ostatecznie wyprowadzony z równowagi kandydat z dalszego udziału w Konkursie zrezygnował. A po przerwie pies już się nie odezwał i nikt nigdy się nie dowiedział, skąd wziął się w Filharmonii Warszawskiej i dlaczego akurat gra tego młodego kandydata nie przypadła mu do gustu. (fragment książki)

 

Źródło:

https://www.znak.com.pl/ksiazka/wielka-gra-rzecz-o-konkursach-chopinowskich-jerzy-waldorff-jacek-hawryluk-206235

Recenzje książki:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4980260/wielka-gra-rzecz-o-konkursach-chopinowskich

 

Wydawca: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak

ISBN: 978-83-240-7241-5

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 304

„Przeciw diabłom i infamisom”

 

Józef Hen „Przeciw diabłom i infamisom”

Przypadki starościca Wolskiego

 

Najpierw potyka się z infamisem. Potem z okrutnym Diabłem Stadnickim ma sprawę. Uśmierza zabijaków, łowi opryszków, karze morderców, zmaga się z bezprawiem, nadużyciami, występuje przeciw krzywdzie. Zwycięża i ponosi klęski, pada na duchu, nieraz przywiedziony jest do rozpaczy. Czasem odgrywa rolę pierwszorzędną, czasem pojawia się tylko na chwilę, by potem znowu ukryć się w cieniu. Oto mój bohater: Piotr Wolski, starościc… Józef Hen

Czy XVII-wieczna Rzeczpospolita była sprawiedliwa? Czy szlachta na swoich włościach mogła czynić, co jej się podoba? Jak działało prawo za Zygmunta III Wazy, kto bronił słabszych?

Piękne, pełne wyobraźni opowiadania awanturnicze – wzięte z  prawdziwych historii spisanych w ówczesnych aktach sądowych – o jurydycznym starościcu Wolskim, które oprócz jego przygód i zmagania się ze złem dają nam całkiem poważny ogląd życia społecznego i prawnego wieku XVII.

Źródło:

http://www.wydawnictwomg.pl/przeciw-diablom-infamisom-przypadki-staroscica-wolskiego

 

Wydawca: Wydawnictwo MG

ISBN: 978-83-7779-719-8

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 464

„Polskie skarby i tajemnice”

 

Amadeusz Majtka „Polskie skarby i tajemnice”

 

W jaki sposób kolekcja dzieł sztuki należąca do rodu Potockich trafiła aż pod Andy i jakim cudem odnalazł ją potomek Radziwiłłów? Czy rodziny nazistowskich urzędników i naukowców ciągle mają polskie dzieła sztuki? Czy istnieje międzynarodówka spadkobierców nazistów, trzymająca łapę na zrabowanych Polsce artefaktach? Co łączy Ottona Skorzenego z tajną hitlerowską fabryką i żydowskim diamentowym skarbem? Jakie sekrety skrywają głębiny Morza Bałtyckiego i dlaczego trzeba się spieszyć z ich eksploracją? Czy w Polsce istnieją zaginione miasta?

 

Źródło:

https://www.zonazero.pl/ksiazki/literatura-faktu/polskie-skarby-i-tajemnice

Recenzje książki:

https://histmag.org/Amadeusz-Majtka-Polskie-skarby-i-tajemnice-recenzja-i-ocena-22620

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4974670/polskie-skarby-i-tajemnice

 

Wydawca: Zona Zero

ISBN: 978-83-66814-04-2

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 276

„Zapomniane miejsca Dolnego Śląska”

 

Jakub Jagiełło „Zapomniane miejsca Dolnego Śląska”

Cz. 1. Sudety Zachodnie. Przewodnik

Wydanie II zmienione

 

Dolny Śląsk to jeden z najbardziej tajemniczych a zarazem malowniczych regionów naszego kraju. Niezwykle zróżnicowany krajobraz, setki zamków, pałaców i pałacyków, ukryte gdzieś w sztolniach depozyty… To wszystko od wielu lat rozpala wyobraźnię poszukiwaczy przygód i skarbów. Nic zatem dziwnego, że kilka po pierwszym wydaniu przewodnika „Zapomniane miejsca Dolnego Śląska” do księgarń trafiła jego nowa, zaktualizowana edycja. W porównaniu do wydania z 2012 roku warto zaznaczyć, że pięć obiektów wówczas opisanych, zostało poddane w mniejszym bądź większym stopniu renowacji. Istnieje więc szansa, że zabytki te przetrwają jeszcze wiele lat. Niestety dwie budowle znikły z krajobrazu. Słodownię w Ciechanowicach wyburzono, a schronisko Leśna Chata na Rozdrożu Izerskim po częściowym zawaleniu się zostało rozebrane.

 

Przewodnik składa się z trzech części. W pierwszej autor opisał obiekty znajdujące się w okolicach Jeleniej Góry i Wałbrzycha, druga obejmuje Górne Łużyce i pogranicze śląsko-łużyckie, trzecia natomiast Pogórze Kaczawskie o okolice. W sumie na kartach niniejszego przewodnika Jakub Jagiełło ocalił od zapomnienia aż 160 obiektów. Przy każdym z nich zamieszczone zostały fotografie ukazujący aktualny stan zabytku. Dodatkowo publikacja zawiera dwie wkładki z kolorowymi zdjęciami. Pod opisami zamków, dworów, kościołów czy pałaców znajdziemy dokładne informacje umożliwiające bezproblemowe odnalezienie ich w terenie. To ważne, gdyż wiele z miejsc o których przeczytamy znajduje się z dala od uczęszczanych szlaków turystycznych.

 

Taka też jest idea przyświecająca serii „Zapomniane miejsca”. Przewodniki, które się w niej ukazują są kopalnią informacji o miejscach, do których nie dociera przeciętny, niedzielny turysta[1]. Takich miejsc na terenie naszego kraju są tysiące. Zagłębiając się w lekturę niniejszego tomu poznamy historię zamków, pałaców i dworów, zwiedzimy zrujnowane zabytki techniki, zajrzymy do opuszczonych świątyń i zatrzymamy się na ukrytych pośród drzew cmentarzach ewangelickich. Zwiedzanie tych miejsc z przewodnikiem w plecaku, będzie znacznie prostsze, przyjemniejsze i bezpieczniejsze. Nie trzeba chyba dodawać, że z odwiedzeniem tych miejsc nie powinniśmy zbyt długo zwlekać.

 

Z przewodnikiem „Zapomniane miejsca Dolnego Śląska. Sudety Zachodnie” znacznie łatwiej odnajdziemy miejsca, które być może za kilka lat znikną lub zmienią się bez powrotnie. Żyjemy w czasach kiedy miliardy złotych pompowane są w budowanie replik pałaców i kamienic w centrum Warszawy, a brakuje środków na ratowanie i powstrzymanie degradacji cennych zabytków znajdujących się poza wielkimi aglomeracjami. Taka polityka osób odpowiedzialnych za ochronę dziedzictwa narodowego sprawia, że autorom kolejnych tomów serii „Zapomniane miejsca” nie zabraknie materiałów do opracowywania przewodników jeszcze przez długie lata. Polecam.

Przewodnik na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/zapomniane-miejsca-dolnego-slaska-cz-1-sudety-zachodnie-ii-wydanie-p-402.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Zapomniane miejsca

ISBN: 978-83-66022-82-9

Liczba stron: 220

Rok wydania: 2019

---

[1] Seria "Zapomniane miejsca" na stronie wydawcy: https://www.wydawnictwocm.pl/zapomniane-miejsca-c-1_3_60.html

„Morderstwa znad Wisły”

 

Jarosław Molenda „Morderstwa znad Wisły”

Tajemnicze i nierozwikłane polskie sprawy kryminalne

 

Polskie Milczenie owiec. Po dokładniejszym zbadaniu znaleziska okazało się, że to nie śruba barki zmieliła i oskórowała ciało. Polska Tragedia na przełęczy Diatłowa. Zdarza się, że malownicze górskie trasy kryją mroczne tajemnice, stając się niemym świadkiem okrutnych zdarzeń… Polski Kuba Rozpruwacz. Kobiety mordował tym, co miał pod ręką: śrubokrętem, butelką, szprychą.

Wszystkie te sprawy łączy nieznany motyw, ludzka potworność oraz bezradność organów ścigania i sprawiedliwości. Czy istnieje zbrodnia doskonała? Jak sytuacja polityczna wpływa na przebieg śledztwa? Dlaczego policyjne procedury czasami zawodzą? Oto zbiór najgłośniejszych, niewyjaśnionych spraw kryminalnych, zarysowany na tle zmieniającej się przez dekady polskiej rzeczywistości. Część z nich to zbrodnie, które na zawsze pozostaną w zakurzonych archiwach, a ich sprawcy nigdy nie odpowiedzą za swoje czyny. Niektóre – mimo że znalazły swój finał na salach sądowych – niosą za sobą więcej pytań niż odpowiedzi.

 

Źródło:

https://replika.eu/tytul/morderstwa-znad-wisly-tajemnicze-i-nierozwiklane-polskie-sprawy-kryminalne

 

Wydawca: Replika

ISBN: 978-83-66989-33-7

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 352

„Posłaniec śmierci”

 

Andrzej Kakiet „Posłaniec śmierci”

 

Pierwsza połowa lat 80. Funkcjonariusze MO mają poważne problemy aby natrafić na trop seryjnego mordercy. Działający na terenie całego kraju zbrodniarz skrzętnie zaciera za sobą wszelkie ślady. Nie wiadomo jakie były motywy, które kierowały tajemniczym zabójcą. Jedyną wskazówką dla oficerów MO jest as trefl. Taka bowiem karta jest podrzucana każdej z przyszłych ofiar na kilka lub kilkanaście dni przed śmiercią. Niezwykle trudno jest ustalić co poza tym faktem łączy wszystkie zamordowane osoby. Wiadomo jedynie, że tuż po otwarciu koperty zawierającą makabryczną zapowiedź każda z ofiar wpada w popłoch.

Na uwagę zasługuje nietypowa jak na kryminał milicyjny konstrukcja powieści. Czytelnik ma możliwość obserwowania wydarzeń zarówno z perspektywy milicjantów jak i zbrodniarza. Ze względu na  fakt, iż ofiary wywodzą się z różnych grup społecznych przestępca, niczym kameleon, zmuszony jest wchodzić w skórę innych osób. Andrzej Kakiet ukazuje szare życie w hotelu robotniczym, zakrapiane libacje urządzane przez pracowników zatrudnionych przez zamożnego właściciela szklarni czy codzienne życie i rozterki jednego z dyrektorów agencji artystycznej „Pagart”. Powoli, krok po kroku, odsłania także pobudki, które skłoniły głównego bohatera do wkroczenia na drogę zbrodni.

 

Osoby, które otrzymały „wyrok śmierci” starają się za wszelką cenę przebywać w czyimś towarzystwie. Mają złudną nadzieję, że to jedynie może je ocalić. Niestety są w błędzie. Zazwyczaj w najbardziej niespodziewanym momencie tajemniczy osobnik zadaje śmiertelny cios. Istotnym impulsem pobudzających funkcjonariuszy MO do zintensyfikowania działań staje się zabójstwo ich kolegi, kapitana Krzysztofa Kramera. Jego współpracownicy oraz przyjaciele są przekonani, że Kramer natrafił na ślad, który mógłby doprowadzić do zdemaskowania mordercy i dlatego musiał zginąć. Sprawa rusza z miejsca dopiero wówczas, kiedy do akcji wkracza brat zabitego milicjanta, dziennikarz Andrzej Kramer. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/andrzej-kakiet-poslaniec-smierci-lata-801-p-586.html

 

Wydawnictwo: CM

Seria wydawnicza: Najlepsze kryminały PRL

ISBN: 978-83-66704-18-3

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 157

„Chata za wsią”

 

Kraszewski Józef Ignacy „Chata za wsią”

 

Tragiczne dzieje małżeństwa Cygana Tumrego i chłopki Motruny. Mimo zawziętej walki o zapewnienie bytu sobie i żonie konsekwentna dyskryminacja dziewczyny przez rodzinę i całą społeczność wiejską doprowadza młodą parę do skrajnej nędzy i samobójstwa Cygana. Do ich klęski przyczynia się także obojętność dworu, którego reprezentantem jest zblazowany dziedzic, zakochany w pięknej Cygance, Azie. Szczęście udaje się znaleźć dopiero córce Tumrych, Marysi... 

 

Powieść znakomicie napisana, odznacza się przejmującą wiernością szczegółu oraz realizmem w odmalowaniu obyczaju cygańskiego i chłopskiego.

 

Strona wydawcy:

http://www.wydawnictwomg.pl

Recenzje powieści:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4883777/chata-za-wsia

 

Wydawca: Wydawnictwo MG

ISBN: 978-83-7779-721-1

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 348

„Dziwne jest serce kobiece...” t. 2

 

Zofia z Odrowąż-Pieniążków Skąpska „Dziwne jest serce kobiece...” t. 2

Wspomnienia z Pomorza i Hebdowa

 

Dziwne jest serce kobiece… tom 2 Wspomnienia z Pomorza i Hebdowa  Zofii z Odrowąż-Pieniążków Skąpskiej to kontynuacja wydanego w 2019 tomu Dziwne jest serce kobiece…Wspomnienia galicyjskie. Autorka przenosi nas teraz na Pomorze, gdzie w odrodzonej Polsce toczą się dalsze losy jej i najbliższych. Tłem są zarówno ważne wydarzenia o randze narodowej, jak i drobne, lecz barwne przypadki życia spędzanego na prowincji. Druga część tomu to zapis dramatycznych przeżyć rodziny podczas II wojny światowej i okupacji. W tym czasie autorka żyje w podkrakowskim majątku Hebdów. Dziwne jest serce kobiecie… tom 2 jest wciągającą lekturą nie tylko dla miłośników wspomnień i rodzinnych sag, w której pojawia się wiele historycznych postaci.

 

Pisarstwo Zofii Skąpskiej nabiera w tym tomie dodatkowych rumieńców, a historia Jej życia i życia Jej rodziny to niemal gotowy scenariusz na film czy serial obyczajowo-przygodowy. Barwne, soczyste postaci, zaskakujące losy bohaterów, a życie Autorki bogate w dramatyczne i zaskakujące zdarzenia... Warto przeczytać. Wiesław Myśliwski

Po drugi tom wspomnień Zofii Skąpskiej sięgnąłem pełen uznania dla wartkości narracji i zdolności obserwacji Autorki, co zapamiętałem z tomu pierwszego. Historia jednej rodziny osnuta wokół historycznych przeżyć całego kraju to opowieść niemal uniwersalna o losie Polski i Polaków pierwszej połowy XX wieku. Bogate, ociekające faktami i zaskakującymi koligacjami przypisy stanowią dodatkowe tło opowieści, układają się w osobną, równoległą narrację o Polsce, której już nie ma. Józef Hen

Nostalgia za rodzinną Sądecczyzną konfrontuje się w drugim tomie wspomnień Zofii Skąpskiej z trudem rozpoczynania nowego życia na Pomorzu, w którym wszystko jest inne: pejzaże, ziemia, zapachy, ludzie, obyczaje. Drugi tom wspomnień Zofii Skąpskiej jest fascynującym zapisem niełatwej akceptacji tej inności i stworzenia w nowym miejscu swojej małej ojczyzny na dwie międzywojenne dekady. Polecam. Eustachy Rylski

Matkę mego Ojca widziałem nie więcej niż dwa, trzy razy w życiu. Miałem wówczas lat kilka, Babcia odpowiednio więcej... Była więc osobą mało mi znaną i emocjonalnie dość odległą; tak poukładały się rodzinne losy. Ale wszystko się odmieniło, gdy okazało się, iż w zasadzie bez większego trudu potrafię odczytać dość specyficzny, zawiły charakter Jej pisma. A było co czytać i przepisywać; pozostawiła dwadzieścia jeden stukartkowych zeszytów zapisanych gęsto, trudno czytelnym pismem. Wspomnień obejmujących osiemdziesiąt lat życia, niemal dzień po dniu notowanych. Przepisując rękopis poznawałem nieznaną mi wcześniej Babcię, lepiej niż gdybym spędził z nią dzieciństwo. Poznawałem Jej myśli, marzenia i poglądy. Stawała mi się coraz bliższa z każdą przeczytaną i przepisaną stronicą. Dowiadywałem się o Jej dniu powszednim, o zajęciach domowych, dzieciństwie mego Ojca i jego rodzeństwa, o Jej pasjach społecznych, zamiłowaniach artystycznych, współpracy z prasą początkowo lwowską, później sądecką, krakowską, pomorską... Rafał Skąpski

Zofia Skąpska urodziła się 24 maja 1881 r. w Kaliszu, zmarła 14 sierpnia 1961 r. w Krakowie. Dzieciństwo spędziła w majątku Goszczynno i Krakowie, gdzie odebrała staranne wykształcenie. W roku 1900 wyszła za mąż za Jana Skąpskiego. W panieńskich czasach krakowskich i przez pierwszych kilka lat małżeństwa pisała często i dużo. Snuła różne opowieści inspirowane szkolną lekturą, marzeniami, rozwijającą się uczuciowością. Na pierwszą publikację zdecydowała się w 1903 r. w piśmie "Przełom". Jej teksty znalazły uznanie wśród czytelników, a także w redakcji, która zamówiła u niej kolejne utwory. Zofia Skąpska równolegle pisała również wspomnienia, których, być może niezamierzonym przez Autorkę walorem, jest przedstawienie, poprzez koleje życia swojej rodziny, historii kraju i ukazanie uniwersalizmu losów narodu i kilku pokoleń inteligencji polskiej.

Źródło:

https://czytelnik.pl/pl/p/Dziwne-jest-serce-kobiece...-t.-2-Wspomnienia-z-Pomorza-i-Hebdowa/1483

Wydawca: Czytelnik

ISBN: 978-83-07-03512-3

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 664 (130 zdjęć)