Walery Przyborowski „Krew nie wietrzeje”
Radom, Ruda, Puszcza Kozienicka, rok 1845. Niezbyt zamożny młodzieniec Andrzej Piasecki, po rozstaniu z narzeczoną, postanawia wyjechać z Warszawy i spędzić trochę czasu na wsi, u wujostwa pod Radomiem. Ma nadzieję, że kilka tygodni z dala od stolicy pozwoli mu nieco ochłonąć po ostatnich przeżyciach. Nie jest mu to jednak dane. Pewnego dnia odkrywa na strychu pokryty kurzem i pajęczyną stary kufer. Wewnątrz znajduje się pożółkła gazeta z 1809 roku. Młody człowiek przypadkowo rzuca okiem na pierwszy z brzegu tekst. Ze zdumieniem odczytuje informację o zaginięciu bogatego radomskiego kupca Nikodema Piaseckiego. To jego dziadek. Andrzej postanawia wyjaśnić sprawę okoliczności jakie doprowadziły do zniknięcia przodka. Ma przy tym nadzieję, że uda mu się odzyskać choć niewielką część jego majątku.
Walery Przyborowski zawsze potrafił niezwykle plastycznie i sugestywnie otaczać bohaterów swych powieści aurą grozy i tajemniczości. Nie inaczej jest również tym razem. Andrzej Piasecki po przybyciu na prowincję odwiedza osoby, które mogą jeszcze cokolwiek wiedzieć o owianym tajemnicą zaginięciu dziadka. Młody człowiek krok po kroku odkrywa dramatyczne okoliczności związane ze sprawą. Spotkania ze świadkami dawnych wydarzeń odbywają się zawsze po zmroku, zazwyczaj w niezwykłej scenerii, a rozmówcy głównego bohatera zachowują się na ogół w zagadkowy sposób. Pełen niedopowiedzeń, mroczny, czasem nawet posępny klimat, jest jedną z najmocniejszych stron niniejszej powieści.
Pan Walery sięgnął tu także po wielokrotnie wypróbowany w swoich utworach motyw rodzinnej tajemnicy sprzed lat. Powieść „Krew nie wietrzeje” drukowana była w odcinkach w 1881 roku na łamach czasopisma „Wędrowiec”. Przyborowski podpisał utwór pseudonimem Żelisław Krzywda. Na druk w formie książkowej „Krew nie wietrzeje” czekała około 150 lat. Jest to zatem jedna z najstarszych polskich powieści kryminalnych. Nakładem wydawnictwa CM ukazało się także kilka innych powieści kryminalnych tego autora, w tym „Czerwona skrzynia”[1] oraz „Szkielet na Lesznie”[2]. Warto sięgnąć także po wydaną dziesięć lat później się najlepszą powieść sensacyjno-kryminalną Walerego Przyborowskiego „Widmo na Kanonii”[3]. Polecam.
Powieść na stronie wydawcy:
https://www.wydawnictwocm.pl/walery-przyborowski-krew-nie-wietrzeje-spk-17-p-788.html
Wydawca: CM
Seria wydawnicza: Stary polski kryminał
ISBN: 978-83-67240-96-3
Rok wydania: 2023
Liczba stron: 136
[1] Walery Przyborowski „Czerwona skrzynia”: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2016/06/czerwona-skrzynia.html
[2] Walery Przyborowski „Szkielet na Lesznie”: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2016/09/szkielet-na-lesznie.html
[3] Walery Przyborowski „Widmo na Kanonii”: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2017/04/widmo-na-kanonii-tom-1.html http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2017/05/widmo-na-kanonii-tom-2.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz