Ludwika Zachariasiewicz „Randka z
wrogiem”
Książka stanowi zapis wspomnień
Ludwiki Zachariasiewicz, kobiety, która podczas wojny była damą do towarzystwa
dla Niemców, a później Rosjan. Jej świadectwo dotyczące zarówno walki
podziemnej podczas II wojny, jak i czasów tuż po jej zakończeniu, ukazuje
niejednoznaczne postawy oraz trudności w odnalezieniu się w nowej Polsce.
Wyjątkowa bezpośredniość i
szczerość relacji pozwala na odkrycie przed czytelnikami takich aspektów
mechanizmów wojennych i totalitarnych, o których mówi się rzadko lub nie
wspomina się o nich wcale. Dziś nie sposób oceniać takich decyzji, jak
polecanie przez dowódców AK młodziutkim dziewczynom, by pełniły
dwuznaczne role u boku wroga. W obliczu takiego wyzwania, musiały radzić sobie
za pomocą sprytu i kokieterii, ale nie wiadomo jakim kosztem.
Wspomnienie Ludwiki
Zachariasiewicz pomaga uzmysłowić, że „nie święci garnki lepią”, a aktorami
doniosłych historycznych wydarzeń bywają zwykli ludzie. Jest w tej opowieści
wiele momentów, w których autorka jawi się jako bohaterka. Jeśli byśmy w jednym
z tych momentów przerwali narrację, trafiłaby do panteonu chwały, pozostając na
zawsze heroiną. Są jednak też takie fragmenty, które odsłaniają jej ludzkie
słabości i wówczas z bohaterki staje się negatywną postacią lub przynajmniej
nie-niezłomną. Na tym jednak nie koniec, bo za moment ponownie pokazuje swoje
bohaterskie oblicze, wymykając się jednoznacznym ocenom.
Ludwika Zacharasiewicz –
urodzona w 1922 r. w Wilnie w rodzinie oficerskiej. Podczas wojny działała w
podziemiu. Uczestniczka konspiracji AK. Skierowana z zadaniami specjalnymi
do NKWD, a później – UB, więziona od lutego 1946 r. Wolność odzyskała w
1951 r. Wyszła za mąż za funkcjonariusza UB.
Źródło:
Wydawnictwo: PWN
ISBN: 978-83-01-19203-7
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 136