czwartek, 12 lipca 2018

„Encyklopedia polskiej emigracji i polonii”



Kazimierz Dopierała (red.) „Encyklopedia polskiej emigracji i polonii”
Tom I.


Encyklopedia ta jest pierwszym tego typu dziełem w literaturze polskiej i światowej. Obejmuje wszystkie skupiska emigracyjne i Polonijne rozsiane po świecie. Dzieło w układzie alfabetycznym, w hasłach dotyczących instytucji, przeglądowych, biograficznych, geograficznych i terminologicznych próbuje oddać istotę emigracji i Polonii od jej początków do chwili obecnej. Encyklopedia nie jest tylko suchym zestawem haseł, lecz także zbiorem opracowań, mających charakter esejów. Szczególnie jest to widoczne w artykułach przeglądowych, w których unikano jednak wartościowania faktów. Opracowań do Encyklopedii dostarczyło ok. 120 osób z kraju i z zagranicy, wywodzących się z różnych kręgów społecznych: naukowców, księży, literatów, dziennikarzy, lekarzy, etc. Wszystkie opracowania były weryfikowane, poprawione i autoryzowane. Każdy artykuł, choćby najmniejszy, wymienia literaturę, z której autor korzystał, i jest podpisany imieniem i nazwiskiem.




Na ostatnich stronach Encyklopedii umieszczone są biogramy autorów opracowań działających w Polsce oraz noty opolskich czasopismach i instytucjach, w których ci autorzy pracują, jeśli one zajmują się problematyką emigracyjną. Zamieszczona w Encyklopedii ikonografia barwna i czarno-biała nie tylko zaspakaja zmysł estetyczny czytelnika, ale także jest dokumentacją historyczną pozwalającą bardziej wnikliwie spojrzeć na prezentowaną osobę czy instytucję. Stanowi ona niekiedy wartość samą w sobie, godną pogłębionego opracowania. Encyklopedia polskiej emigracji i Polonii powstała, by uświadomić społeczeństwu nie do końca o tym przekonanemu że ci, którzy znaleźli się poza granicami kraju stanowią integralną część polskiego narodu i że mają trwałe miejsce w jego dziejach. Jest ona także hołdem oddanym wszystkim polskim emigrantom i członkom Polonii, którzy nie znaleźli się w tej Encyklopedii, a odnajdą także cząstkę swego życia w biogramach innych.




Źródło:


Wydawca: Oficyna Wydawnicza Kucharski
ISBN całości: 83-89376-10-5
Rok wydania: 2003
tom 1, A-E, 492 strony, ISBN 83-89376-11-3
tom 2, F-K, 496 strony, ISBN 83-89376-12-1
tom 3, K-O, 504 strony, ISBN 83-89376-13-X
tom 4, P-S, 492 strony, ISBN 83-89376-14-8
tom 5, S-Ż, 532 strony, ISBN 83-89376-15-6

(Format 21 x 29, twarda oprawa ekoskóra ze złoceniami)




środa, 11 lipca 2018

„Wracając do Wilna”



Tadeusz Tomaszewski „Wracając do Wilna”


Tadeusz Tomaszewski urodził się w 1957 r. na Wileńszczyźnie, ukończył studia aktorskie w Mińsku na Białorusi oraz reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Pracował następnie w Instytucie Polskim w Wilnie jako koordynator przedsięwzięć kulturalnych, a od ponad 10 lat jest redaktorem audycji polskich w wileńskim Radiu Litewskim. Od wielu lat śledzi losy dawnych wilnian – głównie Polaków, którzy albo urodzili się w Wilnie w okresie Dwudziestolecia międzywojennego, albo spędzili w mieście nad Wilią ważne lata swego życia. Książka Wracając do Wilna jest efektem licznych rozmów z tymi osobami, prowadzonych już na początku XXI wieku. Zawiera 21 wywiadów; wśród rozmówców Autora znaleźli się wybitni przedstawiciele polskiej kultury, sztuki i nauki, między innymi Barbara Skarga, Hanna Świda-Ziemba, Danuta Szaflarska, Emil Karewicz, Jadwiga Pietraszkiewicz, Romuald Twardowski, Franciszek Walicki, mieszkający po wojnie w Polsce w jej nowych granicach; a także osoby, które w Wilnie pozostały: Polka Janina Gieczewska i Litwinka Birutė Mackonytė.

„Jest to książka nie tyle napisana, co «nagadana», zbiór wspomnień sięgających czasów polskiego Wilna i okresu wojny oraz lat powojennych, przez większość moich rozmówców spędzonych w nowej Polsce, tej bez Wilna, do którego jednak każdy z nich tak czy inaczej wracał. Ci natomiast, którzy Wilna nie opuścili, sięgali we wspomnieniach do lat swojego dzieciństwa i młodości, przywołując obrazy miasta sprzed epoki powszechnego dostępu do techniki fotograficznej i filmowej. Jest zgrabne litewskie słowo: pakeleivis, znaczące tyle, co towarzysz podróży. Słuchając opowieści o powrotach do niegdysiejszego i współczesnego Wilna, czułem się takim cichym pakeleivisem, zasłuchanym w głosy ludzi na zawsze z tym miastem związanych i ich niepowtarzalne historie. Zebrane razem składają się one na portret zbiorowy wilnian XX wieku i historię miasta, do którego się wraca”. (Ze wstępu Tadeusza Tomaszewskiego do książki).

Teksty uzupełnia zbiór kilkudziesięciu fotografii; większość z nich pochodzi z archiwów rodzinnych rozmówców autora książki (wiele zdjęć nie było dotąd publikowanych), a część to fotografie Wilna i Wileńszczyzny z okresu Dwudziestolecia. Ponadto w książce zamieszczono dwie oryginalne, historyczne mapy: Wileńszczyzny oraz śródmieścia Wilna w latach 30. XX wieku.


Rozmówcami p. Tadeusza Tomaszewskiego są:

1. Stanisław Morelowski (ur. w 1931 r. w Wilnie), architekt, syn Mariana Morelowskiego, historyka sztuki, profesora Uniwersytetu Stefana Batorego.
2. Zofia Jamontt (ur. w 1928 r. w Wilnie, zm. w 2013 r. w Poznaniu), córka Macieja Jamontta, wileńskiego adwokata (aresztowany w październiku 1939 r. przez Sowietów, zmarł rok później w więzieniu w Mińsku).
3. Józefa Hennelowa (ur. w 1925 r. w Wilnie), od 1948 r. związana przez wiele lat z redakcją „Tygodnika Powszechnego” w Krakowie.
4. Janina Gieczewska (ur. w 1924 r. w Wilnie), mieszkająca w Wilnie do dziś, polonistka, była redaktorka podręczników w języku polskim na Litwie, obecna prezes Polskiej Sekcji Wileńskiej Wspólnoty Więźniów Politycznych i Zesłańców.
5. Stefan Burczyk (ur. w 1924, mieszkał w Wilnie w l. 1925–1945, zm. w 2014 r. w Olsztynie), aktor teatralny i filmowy (m.in. Aktorzy prowincjonalni, Jeszcze nie wieczór).
6. Danuta Szaflarska (ur. w 1915 r., zm. w 2017 r.), w Wilnie przebywała od sierpnia 1939 r. do lata 1941 r.; grała na polskiej scenie teatralnej w Wilnie w okresie rządów litewskich (1939–1940) i sowieckich (1940–1941), później przedostała się do Warszawy; powszechnie znana i lubiana aktorka filmowa (Zakazane piosenki, Skarb, Pora umierać), także teatralna.
7. Emil Karewicz (ur. w 1923 r. w Wilnie), aktor teatralny i filmowy, debiutował w 1941 r. w wileńskim Teatrze Małym; w l. 1944–1947 żołnierz „ludowego” Wojska Polskiego; szeroko później znany i popularny dzięki rolom w Krzyżakach i serialu Stawka większa niż życie.
8. Maciej Musa Konopacki (ur. w 1926 r. w Wilnie), Tatar, muzułmanin, syn Hassana Konopackiego, oficera armii carskiej, później działacza społeczności tatarskiej i białoruskiej w Wilnie.
9. Maria Janina Michejda (ur. w 1924 r. w Wilnie, zm. w 2010 r.), pochodziła z rodziny Kiełczewskich, a po matce z Wańkowiczów (krewna Melchiora); w czasie wojny łączniczka i sanitariuszka w Armii Krajowej; potem więziona w sowieckim łagrze; tłumaczka z języka angielskiego.
10. Wacław Dziewulski (ur. w 1924 r. w Wilnie), syn Władysława Dziewulskiego, astronoma, profesora i rektora Uniwersytetu Stefana Batorego, twórcy Obserwatorium Astronomicznego w Wilnie w latach 30.
11. Barbara Skarga (ur. w 1919 r., zm. w 2009 r.), studentka Uniwersytetu Stefana Batorego, w czasie wojny żołnierz Okręgu Wileńskiego ZWZ i AK, uczestniczka operacji „Ostra Brama”, potem do końca 1955 r. więziona przez Sowietów; filozof, etyk, profesor Polskiej Akademii Nauk, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
12. Leszek Jan Malinowski (ur. w 1925 r. w Wilnie, zm. w 2010 r.), uczestnik konspiracji Armii Krajowej, po wojnie kurier podziemia między Polską a Zachodem; później historyk literatury; niezwykle zasłużony dla dokumentowania historii i kultury polskiego Wilna i Wileńszczyzny: inicjator i redaktor „Wileńskich Rozmaitości” (1990–2010), współtwórca serii książek Biblioteka Wileńskich Rozmaitości oraz Encyklopedii Ziemi Wileńskiej.
13. Birutė Mackonytė (ur. w 1928 r., zm. w 2017 r.), wilnianka, Litwinka, dziennikarka, autorka powieści kryminalnych; córka Rapolasa Mackonisa (Rafała Mackiewicza), litewskiego działacza narodowego w Wilnie w okresie Dwudziestolecia międzywojennego i w latach wojny, w l. 1952–1956 więźnia łagru.
14. Tadeusz Bujnicki (ur. w 1933 r. w Wilnie), historyk literatury, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; syn Teodora Bujnickiego, przedwojennego literata, poety, członka grupy Żagary.
15. Andrzej Zgorzelski (ur. w 1934 r. w Wilnie, zm. w 2017 r.), filolog anglista, profesor Uniwersytetu Gdańskiego; syn Czesława Zgorzelskiego, polonisty, po wojnie profesora na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
16. Irena Totwen-Nowakowska (ur. w 1924 r., w Wilnie mieszkała w l. 1925–1945), wraz z matką Olgą i siostrą Ewą tworzyła Wileński Teatr Łątek (czyli marionetek), działający najpierw w Wilnie, a po wojnie kolejno w Białymstoku, Łodzi i Gdańsku.
17. Hanna Świda-Ziemba (ur. w 1930 r. w Wilnie, zm. w 2012 r.), córka wileńskiego adwokata (Witold Świda, późniejszy profesor Uniwersytetu Wrocławskiego) i lekarki; socjolog, w czasach PRL-u aktywna w opozycji, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
18. Romuald Twardowski (ur. w 1930 r. w Wilnie), kompozytor i pedagog, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, potem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w warszawie.
19. Jadwiga Pietraszkiewicz (ur. w 1919 r. w Nalibokach w województwie nowogródzkim, zm. w 2013 r.), córka organisty w Chorzowie pod Mołodecznem; śpiewaczka operowa (sopran) i pedagog; po wojnie solistka Litewskiego Teatru Opery i Baletu, występowała też w Moskwie i Leningradzie, a od w 1959 r. w Polsce.
20. Franciszek Walicki (ur. w 1920 r., zm. w 2015), w Wilnie mieszkał w l. 1922–1942; po wojnie organizator życia muzycznego, promotor w Polsce jazzu, potem bigbitu i rocka, opiekun artystyczny zespołów (Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Breakout, SBB), autor tekstów przebojów Czesława Niemena, Miry Kubasińskiej, Ady Rusowicz, Piotra Szczepanika…
21. Lidia Zonn (ur. w 1934 r. w Wilnie), córka astronoma Włodzimierza Zonna, przed wojną studenta i pracownika Uniwersytetu Stefana Batorego, po wojnie profesora Uniwersytetu Warszawskiego; montażystka filmowa, wykładowca PWSFTviT w Łodzi.

Źródło:

Wydawca: Czytelnik
ISBN:  978-83-07-03430-0
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 428



wtorek, 10 lipca 2018

„Na wskroś piękna. Historia Heleny Modrzejewskiej”



Arael Zurli „Na wskroś piękna. Historia Heleny Modrzejewskiej”


Legendarna już za życia. Inteligentna i wrażliwa artystka, niekwestionowana królowa polskich desek teatralnych. Debiutowała na prowincjonalnych galicyjskich scenach, by pełnię swego talentu zaprezentować przed publicznością za Oceanem. Helena Modrzejewska do dziś w równym stopniu zachwyca, co intryguje: czy była nieślubną córką księcia Władysława Sanguszki? Jej fascynujące życie, rozpięte pomiędzy dwa kontynenty, Europę i Amerykę, pełne jest zagadek, domysłów i mitów. Na wskroś piękna, na wskroś tajemnicza.



Zdjęcie prywatne, 1878 


Źródło:

Recenzje książki:




Wydawca: Iskry
ISBN: 978-83-244-0502-2
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 244



poniedziałek, 9 lipca 2018

„Warszawa i Mazowsze w walce o niepodległość kraju"



„Warszawa i Mazowsze w walce o niepodległość kraju w latach 1794-1920”


W tej książce pragniemy niejako przywrócić pamięć społecznej wiedzy o udziale Mazowsza i jego dzielnych mieszkańców w walce o niepodległość Ojczyzny. A udział ten był naprawdę nie mały - zarówno w powstaniach narodowych, w bitwach epoki napoleońskiej, w rewolucji 1905-1907 czy zmaganiach w latach I wojny światowej". (Ze wstępu)



Powstańcy styczniowi na Mazowszu


Źródło:


Wydawca: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza
ISBN: 83-87516-25-2
Rok wydania: 2001
Liczba stron: 394 + zdjęcia



niedziela, 8 lipca 2018

„Raport artinfo.pl 2018”



„Raport artinfo.pl 2018


Pierwszy tak szczegółowo opracowany raport na temat kondycji rynku dzieł sztuki w Polsce. Obejmuje wnikliwą analizę rynku w 2017 i na początku 2018 roku oraz prognozę na cały rok 2018. Raport to odpowiedź Artinfo na rosnące zapotrzebowanie na profesjonalną informację opisującą rozwijający się rynek sztuki w Polsce. Zespół portalu Artinfo.pl opracował pionierskie kompendium wiedzy, które stanie się podstawowym narzędziem dla wszystkich uczestników rynku.


Główne ustalenia Raportu - Rynek aukcyjny w 2017 roku: 


• Obroty domów aukcyjnych wzrosły w ciągu roku o 28% i wyniosły rekordowe 214,1 mln zł.
• Przeprowadzono największą liczbę aukcji w historii: 284.
• Aukcje organizowało 49 podmiotów - domy aukcyjne i galerie. 
• Padł nowy rekord cenowy wszech czasów - „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego wylicytowano w Desie  Unicum za 4 366 000 zł. W ciągu roku doszło do 20 transakcji powyżej 1 mln zł. 
• Liderzy na rynku aukcyjnym dzieł sztuki to Desa Unicum (43,7% udział w rynku), Polswiss Art (19,9%), Agra-Art (10,7%), Sopocki Dom Aukcyjny (7%) i Libra (5%). 
• Równowaga w strukturze sprzedaży (sztuka współczesna 51,5%, sztuka dawna 48,5%). 
• Warszawa niezmiennie najważniejszym centrum aukcji dzieł sztuki (90,6% obrotów). 
• Malarstwo stanowi najważniejszą grupę sprzedanych obiektów (80,3% obrotów rynku). 
• Rynek jest coraz bardziej dostępny dla nowych uczestników. Blisko 1/3 transakcji dokonano w cenach do 1 tys. zł, a blisko 3/4 transakcji w cenach do 5 tys. zł. 
• Najdrożsi artyści tworzący przed 1945: Stanisław Wyspiański, Jan Matejko, Mojżesz Kisling, Józef Chełmoński, Henryk Hayden. 
• Najdrożsi artyści współcześni w 2017 roku: Wojciech Fangor, Magdalena Abakanowicz, Ryszard Winiarski, Tadeusz Kantor, Henryk Stażewski, Tadeusz Brzozowski. 
• Najdrożsi artyści (sztuka młoda i aktualna): Sandra Arabska, Daniel Pawłowski, Adam Bakalarz, Wojciech Brewka, Ada Plucha.
• Przybyło 218 nowych transakcji w rankingu Artinfo TOP 1000 - liście tysiąca największych sprzedaży aukcyjnych w Polsce od 1989 roku. Łączna wartość obiektów wynosi blisko pół miliarda złotych! 




Ponadto w Raporcie znajdą Państwo m.in.: 

• rankingi artystów i największych transakcji, 
• ranking Artinfo Top 1000 - zawierający 1000 obiektów najdrożej sprzedanych po 1989 roku na polskim rynku (www.artinfo.pl/TOP1000), 
• analizę rynkową wiodących artystów - Wojciecha Fangora i Jacka Malczewskiego, 
• analizę artystów tworzących na rynku sztuki młodej i aktualnej - Wojciecha Brewki oraz Gossi Zielaskowskiej, 
• część publicystyczną (wywiad z prezesem domu aukcyjnego Desa Unicum oraz tekst Janusza Miliszkiewicza „Polski Nobel w dziedzinie kolekcjonerstwa”), 
• prezentacje 23 domów aukcyjnych. 
  

Najważniejszy raport o polskim rynku sztuki 
  
• 256 stron 
• 75 rankingów 
• 55 wykresów 
• ponad 200 barwnych reprodukcji


Raport do nabycia w salonach EMPIK oraz w siedzibie Artinfo przy ul. Dzielnej 3 w Warszawie. 
Dostępny także w sprzedaży wysyłkowej - zamówienia przyjmowane mailowo:  raport@artinfo.pl


Źródło:

Wydawca: artinfo.pl
ISBN: 978-83-61706-50-2
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 253



sobota, 7 lipca 2018

„Zdrada przeznaczenia. O miłości, życiu i Bursztynowej Komnacie”



Bożena Krajewska, Grażyna Tallar
„Zdrada przeznaczenia. O miłości, życiu i Bursztynowej Komnacie”


Wzloty i upadki. Losy trójki bohaterów przeplatają się w zaskakujący sposób. Przeznaczenie ma swoje ukryte zakręty. Szansa Jadwigi na drugą miłość zostaje podeptana, a naiwność wpędza ją do więzienia. Julia, jej siostra, podpisuje kontrakt w Argentynie. Tam przypadkiem widzi Hansa, byłego narzeczonego siostry, w towarzystwie młodej pięknej Niemki. Podsłuchana rozmowa i chęć zemsty prowadzą Julię do paragwajskiego hotelu Tyrol powiązanego z tajną nazistowską organizacją ODESSA i z Bursztynową Komnatą. Akcja rozgrywa się w Kanadzie, Niemczech, Argentynie i Paragwaju.

Autorki, Bożena Krajewska i Grażyna Tallar, są siostrami. Od stanu wojennego mieszkają w Kanadzie, lecz nigdy nie straciły kontaktu z Polską ani z polską literaturą. Bożena, z wykształcenia ekonomistka (SGPiS, McGill University) i filozof (McMaster University), pasjonuje się malarstwem, muzyką i operą. Grażyna, filolog (Uniwersytet Warszawski) i absolwentka wydziału zarządzania na Uniwersytecie McGill oraz Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej, jest coachem, autorką wielu książek biznesowych i międzynarodowym ekspertem w dziedzinie inteligencji emocjonalnej. Pisze w języku polskim i angielskim.

Źródło:


Wydawca: Poligraf
ISBN: 978-83-7856-128-6
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 256



piątek, 6 lipca 2018

„Nawrócenie wiedźmy”



Joanna Żamejć „Nawrócenie wiedźmy”
Magiczno-historyczna powieść z czasów pruskich


Rok 1348. Ziemie pruskie. Krzyżacy podbijają kolejne tereny należące do plemion bałtyjskich, bezwzględnie niszcząc ich kulturę i zakładając na zdobytych terenach nowe grody. 

Auszra, młoda, litewska ragana, posiadająca niezwykłą moc uzdrawiania, spotyka  na swej drodze Namira, wprawnego myśliwego, syna polskiego kmiecia, dla którego las jest drugim domem. Ich losy łączą się, stając się głównym wątkiem tej historyczno-magicznej opowieści. Nie są to jednak jedyni bohaterowie książki. Tłem akcji jest budowa grodu Allenstein nad rzeką Alną, czyli obecnego Olsztyna. Mieszkańcy grodu: Jan z Łajs, ksiądz Piotr, Mareike, Margrit, Miłka oraz Georg, a także znani z kart historii: wielki mistrz zakonu krzyżackiego Winrych von Kniprode, biskup warmiński Jan z Miśni i kanonik kapituły warmińskiej we Fromborku Jan Stryprock, to postacie niezwykle barwne i skrywające niejedną tajemnicę.

„Nawrócenie wiedźmy” to opowieść o odkrywaniu drzemiącego w człowieku potencjału, o poświęceniu i pokorze, o potrzebie akceptacji i zrozumienia, a także o sile miłości i przyjaźni przekraczającej wszelkie granice. Czy świat chrześcijański i pogański mogą istnieć obok siebie? Jaką cenę trzeba zapłacić, aby uchronić swoje dziedzictwo?




Źródło:

Recenzja powieści:

Książka Joanny Żamejć „Nawrócenie wiedźmy" otrzymała w maju 2016 roku
Literacką Nagrodę Czytelników Warmii i Mazur - Wawrzyn 2015.


Wydawca: Pracownia Wydawnicza ElSet
ISBN: 978-83-64736-39-1
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 496

Pracownia Wydawnicza ElSet na Facebooku:



czwartek, 5 lipca 2018

„Czarny wygon. Starzyzna”



Stefan Darda „Czarny wygon. Starzyzna”


W drugiej części cyklu Witold Uchmann postanawia pójść tropem wskazanym przez autora niewiarygodnie brzmiących zapisków. Wbrew logice podejmuje niebezpieczną wyprawę do miejsca opisanego w tajemniczym dzienniku i tak trafia do demonicznej, zawieszonej w czasie wioski...Próba, przed którą postawił go los, jest naprawdę ciężka. Czy dziennikarz odważy się stanąć oko w oko z przerażającym księdzem, który krąży w okolicach Starzyzny? Czy dla ratowania życia kilkuletniej dziewczynki, ryzykując wieczne potępienie, rzuci na szalę własną egzystencję? Jaką rolę w tej całej historii odegra przyjaciel Witolda – Adam Nawrot? Może to właśnie jemu będzie groziło największe niebezpieczeństwo, gdy pojawi się nocą na drodze wiodącej z „naszego świata” do przeklętej wioski?




Źródło:

Recenzja powieści:

Stefan Darda, cykl „Czarny Wygon”:


Wydawca: Videograf
ISBN: 978-83-7835-605-9
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 272



środa, 4 lipca 2018

„Obrona Kamieńca”



Tomasz Szmid „Obrona Kamieńca”


Karty polskiej historii zapisane są licznymi bojami, krwią i walką o wolność. Bez wątpienia jednym z najpiękniejszych jej rozdziałów jest zaś legenda najgroźniejszej i najbardziej skutecznej jazdy świata – niezwyciężonej skrzydlatej husarii. Książka przenosi nas do XVII wieku – gdy granice Rzeczypospolitej stały w ogniu, a każdy dzień naznaczony był walką o przetrwanie. Tytułowa obrona Kamieńca miała miejsce w sierpniu 1672 roku i była bohaterskim starciem składającej się z tysiąca ochotników załogi granicznej twierdzy Kamieniec ze stutysięczną armią imperium tureckiego.

Autor przedstawia w niej historię pierwszego etapu wojny z imperium tureckim (1672–1676). Historię mało znaną, choć niezwykle ciekawą i fascynująco analogiczną do czasów współczesnych. Opisuje nie tylko realia życia w XVII-wiecznej Polsce, ale także wojnę widzianą oczyma wszystkich jej stron – od władców przez rycerzy aż po zwykłych ludzi.

Głównym bohaterem jest Gromi – skromny, wrażliwy i pracowity chłopiec, który pomimo swego chłopskiego pochodzenia marzy o służbie w legendarnej husarii. Na kartach książki ukazana jest jego wzruszająca i pełna zapierających dech przygód walka o to, by przybliżyć się do spełnienia marzeń. Akcja toczy się szybko i dynamicznie. Postaci i wydarzenia historyczne opisane są w niej barwnie, a zarazem bardzo realistycznie. „Obrona Kamieńca” przede wszystkim jest jednak opowieścią o marzeniach młodego człowieka i walce z przeciwnościami losu. Oraz o tym, że jeśli mamy wiarę, nadzieję i serce do walki, wówczas nie ma dla nas rzeczy niemożliwych.

Źródło:

Więcej o książce:


Wydawca: Poligraf
ISBN: 978-83-7856-562-8
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 460



niedziela, 1 lipca 2018

„Manipulacje i tajemnice”



Zdzisław Jerzy Adamczyk „Manipulacje i tajemnice”
Zagadki późnej biografii Stefana Żeromskiego


Profesor Zdzisław Jerzy Adamczyk przez piętnaście lat zajmował się przygotowywaniem do druku korespondencji Stefana Żeromskiego. Poszukując w archiwach i bibliotekach informacji niezbędnych do objaśnienia pewnych spraw, o których mowa jest w listach, odkrył, że dotychczasowa wiedza o życiu autora Popiołów, ukształtowana przez książki Hanny Mortkowicz-Olczakowej, Aliny Kowalczykowej oraz wspomnienia Moniki Żeromskiej mija się z prawdą, często będąc wynikiem jaskrawej manipulacji.

Do tej pory nikt nie napisał pełnej, wiarygodnej biografii Żeromskiego. Najwięcej wiemy o latach młodości autora Syzyfowych prac, gdyż sam o to zadbał prowadząc dziennik. O późniejszym jego życiu wiadomo znacznie mniej, co pozostawia otwarte pole dla konfabulacji, koloryzacji, zmyśleń, z czego autorzy dotychczasowych prac o Żeromskim skwapliwie korzystali. Panuje przekonanie, że pisarz prowadził spokojne, wręcz sielskie życie, mieszkając wraz z nową rodziną w Konstancinie, a jego współpraca z Jakubem Mortkowiczem układała się jak najlepiej. Tymczasem nie do końca tak było. Profesor Adamczyk postanowił w iście demaskatorski sposób rozprawić się z przekłamaniami i świadomym zatajaniem bądź przekręcaniem faktów, przedstawiając tym samym wiarygodny obraz ostatnich lat życia Stefana Żeromskiego.

Źródło:

Więcej o książce:


Wydawca: Czytelnik
ISBN: 978-83-07-03415-7 
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 248