o. Hermann Josef Weidinger
„Wielki zielnik klasztorny”
W tym obszernym zielniku,
rozpisanym na cały rok, uznany i ceniony mnich-zielarz, dysponujący niezwykle
bogatym doświadczeniem zielarskim i życiowym, daje klucz do skarbnicy swej
wiedzy. To swoisty poradnik życia w zgodzie z naturą, prezentujący garść
życiowych porad na każdy dzień roku, liczne wskazówki dotyczące stosowania ziół
służących zdrowiu oraz głęboko inspirujące słowa, zachęcające do świadomego
kształtowania otaczającego nas świata. Żywy styl, obrazowy i szczery język, a
przede wszystkim fakt że każde słowo bierze swój początek z wewnętrznego przekonania,
czynią to dzieło cenną i wyjątkową lekturą. Doskonały znawca
przyrodolecznictwa, wychowawca, kaznodzieja i zielarz w jednej osobie, po
mistrzowsku potrafi zachęcić czytelników do podjęcia trudu głębszego i bardziej
świadomego życia.
Oprócz wielkiego zielnika i
poradnika książka zawiera także wspomnienia ojca Hermanna-Josefa. Ten głęboko
refleksyjny, a jednocześnie niezwykle pogodny poradnik życia i ziołolecznictwa,
proponuje garść życiowych porad dotyczących zdrowia, przeznaczonych na każdy
dzień roku. Krótka, zwięzła i trafna idea, zaczerpnięta ze skarbca duchowego
doświadczenia i mądrości ojca Hermanna-Josefa, poprzedza zestaw receptur na
napary, maści i inne środki lecznicze przygotowane z ziół, przepisy kuchenne
oraz sugestie dotyczące świadomego kształtowania naszego życia, środowiska i
otaczającego nas świata.
Piękne akwarele autorstwa Adolfa
Blaima ilustrują receptury i słowa ojca Hermanna-Josefa, przedstawiając to, co
apteka natury kryje dla nas w swojej zasobnej spiżarni.
Herman-Josef Weidinger
(1918-2004) – syn rolnika z Riegersburga w Austrii, misjonarz w Chinach, mnich,
proboszcz, popularny pedagog i szeroko uznany zielarz. Swoimi wykładami,
poprzez media i książki dotarł do tysięcy ludzi, którym polecał stosowanie ziół
leczniczych, umiłowanie natury i szacunek dla życia. Po ukończeniu szkoły
średniej w Horn zdecydował się na posługę misyjną i wstąpił do zakonu
salezjanów św. Jana. Bosko. Po krótkim przygotowaniu, w 1938 r. wyjechał do
Chin, początkowo zatrzymując się w Hongkongu. W Makao (wtedy należącym do
Portugalii) jako asystent w szpitalu wojskowym, a później szef ambulatorium
misyjnego, zmagał się z wszelkiego rodzaju chorobami, przy okazji ucząc się
medycyny chińskiej. Z pomocą studentów języka chińskiego przetłumaczył
literaturę młodzieżową i religijną na język chiński i założył wydawnictwo.
Po ukończeniu studiów
filozoficznych i teologicznych został wyświęcony na kapłana w 1949 r., wkrótce
potem został przełożonym zakonnym na Tajwanie, a wreszcie udał się w imieniu
Watykanu do Ameryki i innych części świata, aby dotrzeć do mieszkających na
imigracji Chińczyków oraz spotkać się z ludźmi kultury i nauki. Za swoją pracę
w apostolacie prasowym otrzymał wysokie nagrody i tytuł kapelana papieskiego. W
czasie tej podróży otrzymał swój pierwszy urlop domowy w 1953 roku. Przeżył
pęknięcie wyrostka robaczkowego i ataki malarii, ale powrót do Chin nie
wchodził w rachubę. Wstąpił do klasztoru w Geras, w 1954 roku przejął parafię
Harth kolo Geras jako mnich norbertanin. Nauczał religii, w swojej wiejskiej
parafii zbudował ośrodek edukacyjny, który stał się sceną dla młodych artystów,
chórów, grup teatralnych i tanecznych. Prowadził hodowlę psów rasy collie i
poświęcił się swojemu parafialnemu klasztornemu ogródkowi, który przekształcił
w bogaty ogród zlotowy i owocowo-warzywny. Eksperymentował z mieszankami ziół i
destylatów.
Kiedy w 1979 r., po śmierci
założyciela, księdza Karla Rauschera, osierocone zostało młode jeszcze
stowarzyszenie „Przyjaciół Ziół Leczniczych” w Karlstein, ojciec Hermann-Josef
Weidinger został poproszony o zajęcie się tym przedsięwzięciem. Jego bliskość z
naturą doświadczenie nabyte w Chinach, uprawa ogrodu ziołowego i wiele badań,
ale także jego mądrość i znajomość natury ludzkiej oraz świadome i przekonujące
kapłaństwo zaowocowały w niezwykły sposób. Rok 1980 był początkiem jego działań
jako słynnego i uznanego „proboszcza-zielarza”: wygłaszał wykłady, występował w
radiu i telewizji, zaczął pisać książki. Wiele osób przychodziło do niego po
radę. Utrzymywał również kontakt z lekarzami i farmaceutami, dzięki czemu
powstała usługa doradcza z tysiącami informacji telefonicznych i listownych. W
1983 roku zaczął pozyskiwać okolicznych rolników do stworzenia projektu
wielkiej uprawy ziół leczniczych, zajmującej obszar około 7 hektarów. Wynajął
pusty młyn do suszenia i przerobu surowców. Tuż potem doznał poważnego wypadku
drogowego w lutym 1984 r. i spędził wiele miesięcy w szpitalu. Po wyzdrowieniu
ojciec Hermann-Josef w pełni wznowił swą pracę. Pisał książki i artykuły do
gazet i czasopism.
Wielokrotnie emitowano jego
programy w stacjach radiowych i telewizyjnych. Krok po kroku rozbudowywał
centrum ziół leczniczych w Karlstein. Rosnący popyt sprawił, że powstał zakład
produkcji mieszanek ziołowych, eliksirów i kosmetyków naturalnych. Coraz więcej
osób przyjeżdżało do Karlstein indywidualnie i w grupach na seminaria
prowadzone przez ojca Hermanna-Josefa. Jego praca i dzieło zostały uhonorowane
wysokimi nagrodami: odznaczeniami republiki i krajów związkowych, honorowym
tytułem profesora oraz honorowym obywatelstwem Makao, Geras i Karlstein. 21
marca 2004 zakończyła się jego ziemska podróż. W Karlstein i w opactwie Geras
dzieło jego życia zostało uhonorowane wystawami, a on sam otrzymał miejsce
pośród wielkich – św. Hildegardy, Paracelsusa i księdza Kneippa.
Źródło:
https://www.aa.com.pl/wielki-zielnik-klasztorny-o-hermann-josef-weidinger
https://www.religijna.pl/wielki-zielnik-klasztorny-hermann-josef-weidinger
Wydawnictwo: Wydawnictwo AA
ISBN: 978-83-7864-383-8
Rok wydania: 2021
Liczba stron: 544