Pokazywanie postów oznaczonych etykietą kryminalistyka. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą kryminalistyka. Pokaż wszystkie posty

piątek, 5 maja 2023

„Zbrodnia w życiu społecznym Europy XIX wieku”

Tadeusz Czekalski „Zbrodnia w życiu społecznym Europy XIX wieku”

 

Dziewiętnasty wiek przyniósł niezwykłą w swojej skali fascynację zbrodnią, przenikającą nie tylko elitarne grono uczonych i praktyków, ale także wpisując się w zainteresowania i ekscytacje znaczącej części społeczeństwa. Zmiany, które nastąpiły w długim dziewiętnastym stuleciu ukształtowały nasze, współczesne rozumienie tego, czym jest zbrodnia, w jaki sposób poszukiwać prawdy o jej istocie, skłaniając zarazem do przemyślenia sensu karania osób dopuszczających się czynów przestępczych, przy uwzględnieniu istotnego dla współczesnej tożsamości człowieka oświeceniowego pojęcia humanitaryzmu. Nowy sposób myślenia o zbrodni oznaczał, że samo odnalezienie sprawcy stanowiło zaledwie wstęp do zbadania okoliczności popełnionego czynu, zrozumienia motywów, którymi kierował się sprawca, odnalezienia współwinnych, a wreszcie przeprowadzenia analizy, jakie dana zbrodnia może przynieść konsekwencje społeczne.

 


Książka na stronie wydawcy:

https://www.iagellonica.com.pl/produkt/zbrodnia-w-zyciu-spolecznym-europy-xix-wieku

 

Wydawca: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica"      

ISBN: 978-83-66304-93-2

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 159

 


poniedziałek, 20 czerwca 2022

„Morderstwo nie jest takie proste”

 

Carla Valentine „Morderstwo nie jest takie proste”

Agatha Christie między kryminałem a true crime

 

Agatha Christie to jedna z najpopularniejszych autorek kryminałów na świecie. Okazuje się, że była również ekspertem kryminalistyki. W Morderstwo nie jest takie proste technik patologii Carla Valentine odsłania rozległą wiedzę Agathy Christie, kreując ją niejako na pionierkę kryminalistyki. Christie, tworząc legendarne dziś zagadki kryminalne, korzystała z najnowszych w tamtych czasach technik kryminalistycznych: od balistyki przez toksykologię po analizę odcisków palców, interpretację odcisków stóp lub śladów opon, analizę plam krwi i na etapie autopsji – samych ofiar. W niektórych dziedzinach, zwłaszcza w technice analizy odcisków palców, wprowadzała w fabułę innowacje, zanim zostały one formalnie przyjęte.

 


Agatha Christie była zagorzałą czytelniczką doniesień prasowych o sprawach kryminalnych, śledziła nowe techniki śledztw i angażowała się w debaty z innymi wybitnymi pisarzami kryminalnymi, wymieniając się pomysłami i informacjami na ich temat. W książce Morderstwo nie jest takie proste Carla udowadnia, jak wielką wiedzą dysponowała jedna z najbardziej uwielbianych pisarek w historii. Książka ta rzuca nowe światło na metody i badania Christie i przybliża kryminalistykę, która wpłynęła na pokolenia pisarzy i naukowców.

 


Carla Valentine ukończyła studia z zakresu medycyny sądowej i przez lata pomagała patologom w sekcji zwłok, zanim ostatecznie została kuratorem technicznym najsłynniejszego muzeum patologii na świecie – wiktoriańskiego Muzeum Patologii – gdzie zajmuje się przywracaniem 5000 okazów ich dawnej świetności i pokazuje historie zmarłych w inny sposób. Jest członkiem Stowarzyszenia Technologów Patologii Anatomicznej (AAPT), członkiem Królewskiego Towarzystwa Zdrowia Publicznego (RSPH) oraz członkiem stowarzyszonym Sieci Śmierci i Kultury (DaCNet). Jest także prezenterką telewizyjną, konsultantką i mówcą publicznym. Jedną nogą mocno tkwi w przyszłości patologii, a drugą mocno w przeszłości.


Źródło:

https://www.wsqn.pl/ksiazki/morderstwo-nie-jest-takie-proste

Recenzje książki:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5016101/morderstwo-nie-jest-takie-proste-agatha-christie-miedzy-kryminalem-a-true-crime

 

Wydawca: Wydawnictwo SQN

Tłumaczenie:  Jakub Michalski

ISBN:  9788382106954

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 352



poniedziałek, 20 września 2021

„Podręcznik dla sędziego śledczego jako system kryminalistyki”

 

Hans Gross „Podręcznik dla sędziego śledczego jako system kryminalistyki”

Opracowanie i przekład: Jerzy Kasprzak

 

Dzieło Hansa Grossa pt. Podręcznik dla sędziego śledczego jako system kryminalistyki stanowi „pomnik ”prawa. Księga nigdy nie była tłumaczona na język polski. Pomimo upływu około 120 lat od jej napisania jej treści są obecnie jak najbardziej aktualne i zadziwiają właśnie swoją ponadczasowością. Hans Gross był nie tylko „ojcem kryminalistyki”, autorem pierwszego w świecie podręcznika, ale także genialnym wizjonerem. To czyni ową księgę aktualną i dzisiaj.

Książka skierowana jest do prawników zajmujących się szeroko rozumianym prawem karnym, postępowaniem karnym, kryminalistyką i kryminologią; prokuratorów, sędziów, adwokatów, radców  prawnych, pracowników organów ścigania (Policja, ABW, ŻW, SG i inne), osób interesujących się kryminalistyką i kryminologią, studentów kierunków prawo, administracja, bezpieczeństwo, doktorantów, a także dla pracowników naukowych. Wymienione grupy zawodowe znajdą w niej zasady, którymi powinny się kierować w swojej codziennej pracy zawodowej.

 

Spis treści:

Wprowadzenie
HANS GROSS – epoka, życie i twórczość
PRZEDMOWA HANSA GROSSA do wydania 3
PRZEDMOWA HANSA GROSSA do wydania 4
Słowo wstępne

CZĘŚĆ OGÓLNA

Rozdział I. O instytucji sędziego śledczego

Rozdział II. O przesłuchaniach

Rozdział III. O prowadzeniu oględzin i innych czynności na miejscu przestępstwa

Rozdział IV. Działania przygotowawcze przed wyjazdem na miejsce przestępstwa

CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA

Rozdział V. O ekspertach i o ich znaczeniu we wstępnym śledztwie

Rozdział VI. O prasie codziennej

Rozdział VII. O różnych metodach stosowanych przez przestępców

Rozdział VIII. O języku przestępców

Rozdział IX. Cyganie, ich życie i charakterystyka

Rozdział X. O przesądach

Rozdział XI. Wiadomości o broni

Rozdział XII. O wykonywaniu szkiców, modelowaniu i innych metodach zabezpieczania śladów

Rozdział XIII. O śladach ludzkich stóp i innych śladach ruchu

Rozdział XIV. O śladach krwi

Rozdział XV. O czytaniu zaszyfrowanych listów

Rozdział XVI. O obrażeniach ciała

Rozdział XVII. O kradzieży

Rozdział XVIII. O oszustwach

Rozdział XIX. O podpaleniach

Rozdział XX. O nieszczęśliwych wypadkach na kolei, w fabrykach itp.

Rozdział XXI. O prowadzeniu wyceny mienia

Bibliografia dotycząca opracowania

 

Jerzy Kasprzak - prof. dr hab. Wydział Prawa i Administracji Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Autor ponad 170 publikacji z zakresu kryminalistyki i procesu karnego, teorii opiniowania przez biegłego i prawa dowodowego oraz prawa muzułmańskiego. W ramach kryminalistyki specjalizuje się w metodach identyfikacji człowieka oraz w badaniach broni i balistyce. Biegły sądowy, członek Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego. Uczestnik misji wojskowych i pokojowych ONZ.

 

Źródło:

https://ksiegarnia.difin.pl/hans-gross-podrecznik-dla-sedziego-sledczego-jako-system-kryminalistyki

 

Wydawca: Wydawnictwo Difin

ISBN:  978-83-66491-62-5

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 562



poniedziałek, 15 marca 2021

„Księgi kryminalne miasta Krakowa z lat 1630–1633, 1679–1690”

 

„Księgi kryminalne miasta Krakowa z lat 1630–1633, 1679–1690”

Opracowali i wydali: Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Krzysztof Fokt

 

Księgi kryminalne miasta Krakowa z lat 1630–1633, 1679–1690 ukazują się w ramach serii wydawniczej Fontes Iuris Polonici, jako tom 4 serii Prawo miejskie.

Wydawane księgi pozwalają na bliższe poznanie reguł procesu karnego oraz praktyki wymiaru sprawiedliwości w Krakowie w 2. połowie XVII wieku. […] Ich treść przekazuje wiele bardzo wiarygodnych informacji o życiu mieszkańców Krakowa i okolic, zwłaszcza o ich kulturze materialnej i duchowej. Dzięki zapisanym w nich zeznaniom delatorów, obwinionych czy świadków możliwe jest poznanie mentalności i sposobu postrzegania świata. Zwracają uwagę zapiski procesów w zakresie przestępstw obyczajowych, jak stręczycielstwo, cudzołóstwo, dzieciobójstwo. 



miejsca zajmują sprawy o kradzież, a także o zabójstwo lub zranienie. Wśród nich wzbudza ciekawość toczący się w 1683 i 1684 r. proces dwóch włoskich puszkarzy oskarżonych o spowodowanie śmierci wielu mieszkańców miasta wskutek wybuchu przygotowanych przez nich granatów w czasie uroczystych obchodów zwycięstwa nad Turkami pod Wiedniem. Niecodzienny charakter ma też sprawa Barbary Świerczkównej oskarżonej w 1680 r. o spowodowanie powszechnego niebezpieczeństwa przez przywłaszczenie sobie odzieży kobiety zmarłej na zarazę. Zgodnie z zarządzeniem władz miasta odzież taka obowiązkowo podlegała spaleniu […]. Ze wstępu prof. dr hab. Wacława Uruszczaka

 


Źródło:

https://vistulana.pl/produkt/ksiegi-kryminalne-miasta-krakowa-z-lat-1630-1633-1679-1690

 

Wydawca: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistulana”

ISBN: 978-83-65548-05-4

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 424 + płyta CD – faksymile rękopisu



poniedziałek, 1 marca 2021

„Księga kryminalna miasta Krakowa z lat 1589–1604”

 

„Księga kryminalna miasta Krakowa z lat 1589–1604”

Opracowali i wydali: Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Krzysztof Fokt, Anna Karabowicz

 

Księga kryminalna miasta Krakowa z lat 1589–1604 (AN Kraków rkps 865) ukazuje się w ramach serii wydawniczej Fontes Iuris Polonici, jako tom 3 serii Prawo miejskie. Księgi złoczyńców, tzw. libri maleficorum, są jednym z bardziej doniosłych poznawczo żródeł historycznych. Ich znaczenie zostało docenione w literaturze naukowej, otwierając obszar dla kolejnych badań nad krakowskim społeczeństwem staropolskim.

 


Zawarte w księdze zapiski odkrywają przed czytelnikiem przeszłość widzianą z bardzo szerokiej perspektywy i dostarczają wielu wiarygodnych informacji z różnych dziedzin życia. Jako księga sądowa, która powstała w związku z działalnością aparatu wymiaru sprawiedliwości, informuje ona o funkcjonujących w Krakowie na przełomie XVI i XVII w. instytucjach zwalczających przestępczość. Pozwala poznać aktywność rady miasta Krakowa jako sądu kryminalnego oraz współpracujących z nią innych urzędów: cechmistrza i kata miejskiego. Odsłania także praktykę współpracy władz miasta z miejscowym urzędem grodzkim w osobie podstarościego krakowskiego, będącym jednym z organów władzy odpowiedzialnych za bezpieczeństwo stałych i czasowych mieszkańców miasta.

 


Właściwie nie sposób jest wskazać na wszystkie możliwości poznawcze, jakie oferuje krakowska księga kryminalna. Wśród nich trzeba wymienić w pierwszej kolejności pogłębione badania nad zjawiskiem przestępczości w XVI i XVII w. i poznanie topografii Krakowa w końcu XVI w. Księga stanowi także niewyczerpany rezerwuar wiadomości na temat kultury materialnej dawnej Polski. Poza wszystkim innym, dostarcza informacji o człowieku, o jego potrzebach, namiętnościach, emocjach, mentalności i naturze ludzkiej.

Źródło:

https://vistulana.pl/produkt/ksiega-kryminalna-miasta-krakowa-z-lat-1589-1604

 

Wydawca: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistulana”

ISBN: 978-83-61033-99-8

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 424 + płyta CD - faksymile rękopisu



środa, 14 października 2020

„Stulecie krakowskich detektywów”

 

Jan Widacki „Stulecie krakowskich detektywów”

Wydanie nowe, zmienione i rozszerzone

 

Od czasu pierwszego wydania Stulecia krakowskich detektywów  w 1987 r. nauki sądowe znacznie się rozwinęły. Genetyka sądowa zrewolucjonizowała badanie śladów biologicznych. Dziś z innej perspektywy niż ta możliwa przed ponad trzydziestu laty patrzymy na dokonania epoki, którą nazwałem „stuleciem krakowskich detektywów”. Gdy pisałem tę książkę w latach osiemdziesiątych XX wieku, miałem zupełnie inne doświadczenia z kryminalistyką i medycyną sądową. Były to doświadczenia biegłego sądowego i nauczyciela akademickiego. Teraz do tych doświadczeń doszło ponad 25-letnie doświadczenie obrońcy w sprawach karnych. To zmienia ocenę wielu zdarzeń z epoki opisywanej w tej książce. Ale też ułatwia wyłuskanie z materiału historycznego tego, co najwartościowsze.  Jest to więc w znaczącej mierze książka nowa, choć zachowująca pewne elementy stałe, niezmienne, niezależne od doświadczenia  i dystansu, z jakiego na nie patrzymy. Dopóki  proces karny prowadzą ludzie, a nie roboty, bardziej lub mniej wyszukane i zaawansowane technologicznie narzędzia i metody wciąż mają tylko wartość pomocniczą. Nic nie zastąpi inteligencji tego, który tymi narzędziami czy metodami się posługuje. Nic nie zastąpi jego uczciwości i cywilnej odwagi.  Nikt też nie zastąpi biegłego, mającego oparcie w nauce, także tej instytucjonalnej, i nic nie zastąpi niezawisłości sędziowskiej, niezbędnej do uczciwego wyrokowania. Z „Przedmowy do obecnego wydania” Jan Widacki

 


Spis treści

Przedmowa do obecnego wydania

Przedmowa do II wydania

Wstęp

Przybysz z Lipska, Fryderyk Hechell

Polityka i medycyna sądowa

Uciekinier z Dopartu i lekarz wśród prawników, Ludwik Teichmann i Leon Blumenstok

Sprawa Barbary Ubryk. Jak „furye” sąd krakowski w anioły na nowo przemienił

Morderstwo Ludwika Zejsznera

Wzorowy obducent przed sądem… w różnych rolach

Nowoczesna chemia i toksykologia sądowa

Katedra Chemii Ogólnej Uniwersytetu Jagiellońskiego jako placówka kryminalistyczna, Emil Czyrniański i Karol Olszewski

Uczeń Blumenstoka i Hofmanna – Leon Wachholz

W uniwersyteckich laboratoriach, na sali sekcyjnej, w sądzie i w komisariacie

Kto to taki ten Piotrowski?

Trudny egzamin moralny biegłego

Kobieta zbrodniarka

Kobieta zbrodniarka czy tylko nieszczęśliwa kobieta?

Schyłek epoki

Zakończenie

Źródła i bibliografia

Spis ilustracji

Indeks nazwisk

 

Źródło:

https://universitas.com.pl/produkt/4031/Stulecie-krakowskich-detektywow-Wydanie-nowe-zmienione-i-rozszerzone


Wydawca: Universitas

ISBN: 978-83-242-3644-2

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 360



wtorek, 17 września 2019

„Kryminalistyka w mediach”



Joanna Stojer-Polańska „Kryminalistyka w mediach”
Wpływ seriali kryminalnych na postępowanie karne


Jestem kryminalistykiem i pasjonuje mnie świat śladów kryminalistycznych. A że śladem może być praktycznie wszystko, na brak przedmiotu badań trudno mi narzekać. Sam proces badania śladów został zaś w ciągu ostatnich kilku bardzo intensywnie spopularyzowany poprzez seriale kryminalne. Seriale, które pokazują pracę w laboratorium kryminalistycznym oraz służbę w Policji, cieszą się nieustannie wysoką oglądalnością. Tym samym wielu widzów, jeśli pasjonuje ich proces badania śladów, odnajduje się w roli techników kryminalistyki lub też w roli detektywów rozwiązujących zagadki kryminalne, o ile wolą wysiłek intelektualny nad rozpracowywaniem motywacji przestępcy. Próba odgadnięcia zakończenia, czyli tworzenie wersji śledczych, jest ulubionym zajęciem wielu oglądających, jak również czytelników kryminałów.

Zupełnie inaczej sprawy te wyglądają w przypadku osób, które naprawdę pracują przy sprawach kryminalnych. Mam tutaj na myśli policjantów, biegłych sądowych, prokuratorów. Jeśli już oglądają filmy i seriale, to po to, by policzyć ilość błędnego ujawniania śladów czy fałszywego zastosowania wybranej metody, a także w celu zdemaskowania uproszczeń i przekłamań. Albo oglądają podobne produkcje, bo chcą wiedzieć, jakie informacje o śladach ma przeciętny obywatel. Lub też jak potencjalny przestępca może się zainspirować filmem. Informacja ta może okazać się istotna, gdy taki obywatel popełni przestępstwo. O tym właśnie piszę w książce, czyli o plusach i minusach popularności seriali kryminalnych, a także o oddziaływaniu mediów na postrzeganie kryminalistyki i dowodów naukowych.

Moja ciekawość i pasja do wyjaśniania nietypowych zdarzeń kryminalnych oraz podejście charakteryzujące się szerokim rozumieniem śladów, przyczyniły się do wyboru tematu mojej pracy doktorskiej. Bardzo interesuje mnie, w jaki sposób obrazy z seriali wpływają na nasze postrzeganie zadań kryminalistyki oraz pracy Policji. O tym także piszę w książce. Niniejsze wydanie jest oparte na obronionej w 2012 roku na Wydziale Prawa i Administracji UJ rozprawie doktorskiej przygotowanej pod kierunkiem Prof. Józefa Wójcikiewicza.

W pracy naukowej najbardziej fascynują mnie przestępstwa z tzw. ciemniej liczby, czyli te niewykryte. Zupełnie inaczej niż w serialach, gdzie wykryte zostaje praktycznie każde zdarzenie kryminalne. Zwykle także przestępca zostaje ukarany i świat znowu staje się sprawiedliwym. Z tym że seriale są o bardzo poważnych przestępstwach, jak zabójstwa czy porwania, bo nic tak nie przyciąga naszej uwagi, jak tajemnica. O tym także przeczytają Państwo na kolejnych stronach, czyli jak to jest z tą wykrywalnością oraz skutecznością działań służb mundurowych. Będzie także o tym, jak analizować statystyki przestępczości, zarówno w serialach, jak w rzeczywistości.

Moją pasja jest popularyzacja kryminalistyki. Na co dzień prowadzę wykłady dla studentów zachęcając ich do zgłębiania nauk, jakimi są kryminalistyka i kryminologia. Prowadzą także warsztaty kryminalistyczne dla dzieci, razem rozwiązujemy zagadki kryminalne. Od czasu do czasu mam przyjemność współpracować z funkcjonariuszami służb mundurowych, przy tej okazji wymieniamy się doświadczeniami. Liczę na to, że również Czytelników tej publikacji zachęcę do rozważania roli kryminalistyki w zwalczaniu przestępczości, a także do zrozumienia niezwykłego oddziaływania seriali kryminalnych na postrzeganie dowodów naukowych. (Joanna Stojer-Polańska)


Źródło:


Wydawca: Wydawnictwo Naukowe SILVA RERUM
ISBN: 978-83-64447-13-6
Rok wydania: 2016   
Liczba stron: 350


środa, 4 września 2019

„Przypadki kryminalne”



Joanna Stojer-Polańska (red. naukowa) „Przypadki kryminalne”
Ciemna liczba przestępstw jako problem interdyscyplinarny


Przypadki kryminalne to zdarzenia, do których doszło w konkretnym miejscu i czasie, z tego powodu, że konkretna osoba naruszyła normy prawna karnego. Kolejna książka zostaje poświęcona właśnie takim sprawom. Kiedy zdarzenia kryminalne pojawiają się w filmie albo w kryminale, prawie zawsze dowiadujemy się, co się dokładnie zdarzyło, jakie ślady zostały na miejscu zbrodni i jak udało się je zbadać. Dzięki temu wiemy, jaki był przebieg zdarzenia. W prawdziwym życiu też chcielibyśmy mieć taką pewność, wiedzieć, co się wydarzyło, w jakiej kolejności i dlaczego. Jednak niektóre przypadki pozostają niewyjaśnione, inne po latach okazują się pomyłką sądową, a są i takie, gdzie rozwiązanie zagadki bardzo nas zaskakuje. Dlatego przy badaniu spraw kryminalnych potrzebna jest współpraca interdyscyplinarna.

Kolejny raz udało się do współpracy zaprosić teoretyków i praktyków. Poniższa praca, dzieło kilkunastu autorów, przedstawia różne aspekty przestępczości. Często tej, gdzie spora część zdarzeń pozostaje nieujawniona. Bo to właśnie przypadki z ciemnej liczby są najtrudniejsze. Ciemna liczba przestępstw obejmuje wszystkie zdarzenia, które są poza oficjalnymi statystykami przestępczości. Zdarzenia, które z różnych powodów nie zostały zgłoszone organom ścigania, zostały przemilczane przez ofiary, świadków, sprawców. W ramach ciemnej liczby możemy też mówić o sprawach błędnie zakwalifikowanych. Wtedy, co prawda, mogą widnieć w statystykach przestępczości, ale najczęściej oficjalnie są czymś „mniej” niż wskazuje rubryczka, w jakiej widnieją. Przykładowo, zabójstwo może być nieumyślnym spowodowaniem śmierci.

Strach, wstyd, obawa przed sprawcą, ale i niepewność co do reakcji innych ludzi, a także to, że zdarzają się przestępcy przygotowani do popełniania czynu i pozoracji na miejscu zdarzenia, powodują, że ciągle istnieją zdarzenia nieujawnione. Badanie tego rodzaju zdarzeń wymaga połączenia wiedzy i doświadczenia z obszaru różnych dziedzin nauki i praktyki. Stąd wśród Autorów znajdują się naukowcy, funkcjonariusze służb mundurowych i pracownicy wymiaru sprawiedliwości, biegli z zakresu nauk sądowych, dziennikarze. Każdy zajmuje się w ramach swojego zawodu czy służby działaniem związanym ze zwalczaniem przestępczości oraz działaniem nakierowanym na profilaktykę przestępczości. Każdy w innym fragmencie rzeczywistości społecznej. Ale tylko współpraca daje szansę na ujawnienie zdarzenia, wykrycie sprawcy, udowodnienie mu czynu i skazanie właściwej osoby, a także szansę na podjęcie próby resocjalizacji.

Źródło:


Wydawca: Wydawnictwo Naukowe SILVA RERUM
ISBN: 978-83-65697-51-6
Rok wydania: 2018   
Liczba stron: 211





Joanna Stojer-Polańska (red. naukowa) „Przypadki kryminalne
Poszukiwania zaginionych jako problem interdyscyplinarny

Spis treści

Joanna Stojer-Polańska, Ciemna liczba przestępstw jako zjawisko społeczne

Rozdz. 1 Ku farmom śmierci? Badania kryminalistyczne a poszukiwanie zwłok ludzkich
Filip Bolechała, Procesy rozkładu zwłok, czyli o tym, co dzieje się z ludzkim ciałem po śmierci
Marek Lisowicz, Nieinwazyjne metody poszukiwania zwłok ludzkich
Marek Lisowicz, Poszukiwanie zwłok ludzkich z użyciem psa specjalistycznego w terenie otwartym
Michał Wojas, Drony w poszukiwaniach i w ratownictwie
Joanna Stojer-Polańska, Marek Lisowicz, Czyja to czaszka, czyli o metodach identyfikacji zwłok
Aleksandra Wentkowska, Problem braku regulacji prawnych instytucji „koronera” z perspektywy
Rzecznika Praw Obywatelskich

Rozdz. 2 Możliwości w obszarze działań poszukiwawczych i kryminalistycznych
oraz funkcjonowanie systemu poszukiwań zaginionych

Artur Luzar, Joanna Stojer-Polańska, Ku współpracy interdyscyplinarnej przy poszukiwaniach zaginionych
Jan Gołębiowski, Analiza psychologiczna w przypadkach niejednoznacznych zgonów
Monika Szubrycht, Joanna Pulit, Gdy zaginie dziecko
Łukasz Kowalski, Dziennikarstwo śledcze w sprawach osób zaginionych
Maciej Rokus, Powrót do nierozwiązanych spraw w działaniach Grupy Specjalnej Płetwonurków RP
Katarzyna Trochimowicz, Paweł Futiakiewicz, Zapach śmierci. Radość dla psiego nosa
Bogdan Lach, Wywiad wiktymologiczny i jego rola w profilowaniu psychologiczno-kryminalistycznym 
n/n sprawcy zabójstwa
Michał Górecki, Ciemna liczba przestępstw – zaginięcie osoby
Rafał Tracz, Czynności procesowe i operacyjne w wybranych przypadkach kryminalnych

Podsumowanie

Źródło:


Wydawca: Wydawnictwo Naukowe SILVA RERUM
ISBN: 978-83-65697-49-3
Rok wydania: 2018   
Liczba stron: 230



wtorek, 18 lipca 2017

„Pitawal łódzki”



Kazimierz Badziak, Justyna Badziak „Pitawal łódzki. 
Głośne procesy karne od początku XX wieku do wybuchu II wojny światowej”


Publikacja stanowi pierwsze dla Łodzi i regionu całościowe opracowanie o charakterze pitawalu dokumentacyjnego. Główny nurt rozważań podejmowanych w książce koncentruje się na obszernym opisie trzynastu wybranych procesów karnych z pierwszej połowy XX wieku – od zabójstwa fabrykanta Juliusza Kunitzera (1905 r.) do sprawy Marii Zajdlowej (1938 r.). Z dużą starannością zebrano materiały rozproszone w archiwalnych aktach sądowych, starych gazetach codziennych i czasopismach oraz w innych źródłach, a następnie zestawiono je z opisem realiów – politycznych, ekonomicznych, społecznych, kulturalnych – właściwych dla danej rzeczywistości historycznej.

W ten sposób udało się oddać tendencje epoki, w której żyli bohaterowie prezentowanych wydarzeń i to, co nimi kierowało bądź mogło kierować. Niezwykle interesujące jest również całościowe spojrzenie na ówczesny wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych. Każdy proces to swoisty wyimek z dziejów politycznych, nastawienia społecznego i poglądów na obowiązujący porządek prawny. Opracowanie wzbogacają archiwalne zdjęcia bądź wycinki z prasy, przedstawiające m.in. strony opisywanych procesów. Książka przeznaczona jest głównie dla historyków i prawników, jednak z uwagi na syntetyczne ujęcie oraz przystępny język zainteresuje wszystkich miłośników historii Łodzi i regionu.


Spis treści:

Rozdział I. Wprowadzenie do pitawalu, czyli ogólna charakterystyka rozwoju prawa karnego 
na obszarze Królestwa Polskiego w latach 1815–1918, a także w niepodległej Polsce 
do wybuchu II wojny światowej 21
Rozdział II. Tramwaj śmierci. Zabójstwo Juliusza Kunitzera (30 IX 1905) 71
Rozdział III. Napad terrorystyczny na transport pocztowy w Łodzi (17 V 1907) 
i jego konsekwencje 85
Rozdział IV. Interesy zbijane na biedzie szybko przestają się opłacać – zabójstwo fabrykanta
 Mieczysława Silbersteina (13 IX 1907) i jego konsekwencje 101
Rozdział V. Zabójcy prezydenta Łodzi. Śmierć Mariana Cynarskiego (14 IV 1927) 119
Rozdział VI. „Władcy nocy”. Proces wielkiej organizacji przestępczej (1929) 143
Rozdział VII. Zabójca w palcie z fokowym kołnierzem – Stanisław Łaniucha przed sądem 159
Rozdział VIII. Procesy Ślepego Maksa w Łodzi międzywojennej 177
Rozdział IX. „Ja proszę sąd o rehabilitację” – proces podinspektora policji Zygmunta Noska. 
U źródeł szczególnej pozycji Ślepego Maksa w środowiskach obozu sanacyjnego w Łodzi 203
Rozdział X. Proces łódzkich „bombiarzy”. Działacze partyjni i związkowi przestępcami 227
Rozdział XI. Proces członków Stronnictwa Narodowego oskarżonych o spowodowanie zajść 
3 V 1934 w Łodzi. Drugi „proces brzeski” 239
Rozdział XII. Tajne „piątki” przed sądem. Proces sprawców zamachów bombowych 
i oskarżonych o ekscesy antyżydowskie 259
Rozdział XIII. Fabryka w ogniu – sprawa Leona Prywesa 273
Rozdział XIV. Potwór w ludzkim ciele. Sprawa „dzieciobójczyni” Marii Zajdlowej (1938) 287

Źródło:


Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
ISBN: 978-83-8088-398-7
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 326