E. Feliks Górski „Czarna Księga”
Zbiór najciekawszych procesów kryminalnych dawniejszych i
nowszych czasów
Tom 2
„Czarna Księga. Zbiór najciekawszych
procesów kryminalnych dawniejszych i nowszych czasów” po raz pierwszy ukazała
się we Wrocławiu w 1848 r. Czytelnik, który dziś sięgnie po te opowieści,
przeczyta je z takim samym zainteresowaniem jak osoby, które przed laty z
wypiekami na twarzy emocjonowały się trudnymi wyjaśnienia zbrodniami,
śledztwami i wreszcie procesami, w trakcie których częstokroć zapadały
niesprawiedliwe i nie dające się już odwrócić wyroki. Wszystkie opisywane wydarzenia
rozegrały się w krajach zachodniej Europy w okresie od XVI do XIX stulecia.
E. F. Górski „Czarna Księga.
Zbiór najciekawszych procesów
kryminalnych
dawniejszych i nowszych czasów”, Tom 1
W tomie drugim przeczytamy m.in.
opowieści o kradzieży nowo narodzonego dziecka bogatej francuskiej hrabiny,
tajemniczym zaginięciu syna pewnej samotnej kobiety oraz o śledztwie związanym
z włamaniem do domu majętnej wdowy. Wisienką na torcie jest awanturnicza
historia przedstawiająca burzliwe przygody szajki fałszerzy monet oraz jej
herszta, nieustraszonego rozbójnika Ludwika Mandrina. Z grasującą na terenie
XVIII-wiecznej Francji bandą zuchwałych rzezimieszków nie mogły sobie poradzić
nawet oddziały żandarmerii. Tym razem historie, które zdecydował się
przypomnieć E. Feliks Górski są nieco mniej makabryczne od opisanych w tomie
pierwszym. Choć krew szeroką strugą płynie także po kartach drugiej części
„Czarnej Księgi” więcej jest w niej historii, w których na plan pierwszy
wysuwają się spiski, zdrady, intrygi i fałszywe oskarżenia.
W przedmowie napisanej przez
Andrzeja Piwowarczyka do wydania z 1959 r. znajdziemy garść informacji o ukrywającym
się pod pseudonimem E. Feliks Górski autorze „Czarnej Księgi”. To zmarły w 1870
r. syn warszawskiego księgarza, niejaki Henryk Emanuel Glucksberg. Ostatnie
trzydzieści lat życia Glucksberg, absolwent Liceum Krzemienieckiego i wydziału
prawa na Uniwersytecie Wileńskim spędził nad Wisłą. Był m.in. sekretarzem
Głównych Rad Zarządzających Dróg Żelaznych Warszawsko-Wiedeńskiej i
Warszawsko-Bydgoskiej. Nim przystąpił do napisania „Czarnej „Księgi” miał już w
dorobku wiele tłumaczeń, w tym przekład „Tajemnic Paryża” Eugeniusza Sue. Być
może to właśnie ta klasyczna już dziś francuska powieść skłoniła go do
skierowania się w stronę tematyki sensacyjno-kryminalnej, czego owocem jest ten
właśnie zbiór reportaży? Polecam.
Spis treści:
Wydawnictwo: CM
ISBN: 978-83-65499-28-8
Rok wydania: 2016
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 175