Bartosz Kowalczyk „Ireneusz
Iredyński. Przekleństwo powrotu”
Rozważania na temat powtórzenia i
podwojenia w literaturze Ireneusza Iredyńskiego stanowią próbę reinterpretacji
tej twórczości i osadzenie jej w samym środku formacji nowoczesnej przy
jednoczesnej rewizji jej fundamentalnych założeń. Kluczowe jest określenie w
granicach tej formacji, kojarzonej z prymatem oryginalności, przestrzeni dla
właściwego funkcjonowania powtórzenia i podwojenia. Rozmaite strategie, które
obierają bohaterowie utworów Iredyńskiego wobec problemu powtórzenia
(pragnienie powtórzeniem i lęk przed nim) mają swój początek w rozważaniach
Sørena Kierkegaarda, poprzez Nietzscheańską koncepcję wiecznego powrotu,
psychoanalizę, na postmodernistycznych teorii Gillesa Deleuze'a
kończąc. Potencjał podwojenia realizujący się w przestrzeni języka,
odsyła do koncepcji Ludwiga Wittgensteina, do rozważań René Girarda (idea kozła
ofiarnego), Giorgio Agambena (figura homo sacer) i Petera Sloterdijka
(konstrukcja "podwójnego agenta"). Owe mechanizmy stale obecne w
twórczości Iredyńskiego pozwalają na przeprowadzenie koniecznej analizy i na
jej podstawie wysnucia wniosków umożliwiających pełniejsze opisanie formacji
nowoczesnej, formacji niejednorodnej i zawierającej pozorną wewnętrzną
sprzeczność.
Źródło:
Wydawca: Wydawnictwo Naukowe
SILVA RERUM
ISBN: 978-83-64447-34-1
Rok wydania: 2014
Liczba stron: 139
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz