Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Przemyśl. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Przemyśl. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 20 marca 2018

„Dobry ubek”



Grzegorz Majewski „Dobry ubek”


II wojna światowa dobiegła końca. W otaczających Przemyśl lasach nadal jednak ukrywają się partyzanci, którzy nie potrafią pogodzić się z nowym ustrojem. Dla majora Kosy i jego oddziału rozpoczyna się kolejny etap walki. Owiany legendą dowódca i jego ludzie doskonale zdają sobie sprawę z beznadziejności swojego położenia. Wiedzą, że nie mogą dostać się do niewoli, gdzie czeka ich pewna śmierć z rąk sadystycznych funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Nim polegną na polu walki pragną zadać jak największe straty ubekom oraz żołnierzom Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Władza ludowa robi wszystko aby rozbić leśne oddziały. Rozkaz zlikwidowania oddziału majora Kosy powierzony zostaje kapitanowi KBW Lesławowi Wolskiemu. To bezwzględny degenerat, który dla kariery gotów jest dopuścić się nawet najpodlejszych czynów. Akcja, której nadano kryptonim „Dobry ubek” nie rozwija się jednak po myśli Wolskiego. Na scenie pojawiają się postacie, które odegrają w powieści kluczowe role. Jedną z nich jest młody sierżant UB Edward Berg, drugą zdesperowany partyzant o pseudonimie „Trup”.




„Dobry ubek” to okraszona wieloma mocnymi scenami sensacyjna powieść historyczna, z wartką akcją i soczystymi dialogami. Z prymitywnymi, sadystycznymi postaciami ubeków kontrastują szlachetne charaktery żołnierzy podziemia niepodległościowego. Choć akcja powieści rozgrywa się na ziemiach polskich, znajdziemy tu sceny jakby żywcem wyjęte z filmów o Dzikim Zachodzie. Na kartach książki często dochodzi do strzelanin i bijatyk. Dość brutalną fabułę autor stara się nieco ocieplić poprzez wprowadzenie wątku miłosnego. Delikatnie naszkicowane tło historyczne, szybkie tempo i częste zwroty akcji sprawiają, że choć konstrukcja powieści nie jest zbyt skomplikowana, czytelnik z zainteresowaniem śledzi dramatyczne przygody bohaterów. Książka Grzegorza Majewskiego jest drugą pozycją tego autora wydaną w cyklu „Niezłomni”. Pierwszą jest opublikowana w 2015 r. powieść „Piekło odzyskane”. Polecam.

---

Grzegorz Majewski urodził się w 1980 roku w Trzciance. Studia dziennikarskie ukończył w Poznaniu, a obecnie mieszka w Wejherowie. Jest wnukiem Żelisława Majewskiego, partyzanta AK działającego pod pseudonimami „Demon” i „Żbik”, który po wojnie został jednym z pierwszych leśniczych na terenach Pomorza Zachodniego.


Wydawca: Instytut Wydawniczy Erica
Cykl: Niezłomni
ISBN: 978-83-65310-73-6
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 263



czwartek, 6 lipca 2017

Publikacje Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu



Andrzej Koperski (red.) „Dzieje Przemyśla” Tom I 
Osadnictwo pradziejowe i wczesnośredniowieczne
Część II- Analiza źródeł i synteza


Druga, bogato ilustrowana, część pierwszego tomu, monumentalnego w swoim założeniu dzieła, poświęconego historii miasta Przemyśla, które opisywać ma dzieje miasta od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy. Praca zbiorowa pod redakcją Andrzeja Koperskiego.



Przemyśl, grób na wzgórzu zamkowym


Tym razem grupa autorów prezentuje ślady łowców mamutów na terenie Przemyśla, kultury rolnicze i pasterskie młodszej epoki kamienia, obraz miasta w epoce brązu, wczesnej epoce żelaza i na przełomie starej i nowej ery. Ponad połowę pracy zajmuje omówienie początków osadnictwa słowiańskiego i rozwoju wczesnośredniowiecznego Przemyśla.

Wydawca: Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu
ISBN: 83-915967-6-1
Rok wydania: 2004
Liczba stron: 218




Feliks Kiryk (red.) „Dzieje Przemyśla” Tom II
(1340-1772)
Część I – U schyłku średniowiecza


Drugi, bogato ilustrowany, tom monumentalnego w swoim założeniu dzieła, poświęconego historii miasta Przemyśla, które opisywać ma dzieje miasta od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka



Portret władyki przemyskiego Ilariona 


Publikacja prezentuje stan wiedzy na temat średniowiecznego Przemyśla: terytorium, zabudowy, mieszkańców, władz miejskich, życia gospodarczego, stosunków wyznaniowych, architektury i sztuki gotyckiej, pieczęci i herbu miasta.


Wydawca: Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu
ISBN: 83-915967-5-3
Rok wydania: 2003
Liczba stron: 264


Publikacje Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu dostępne są na stronie:

Wydawnictwa można nabywać również w Biurze Towarzystwa Przyjaciół Nauk 
w Przemyślu, ul. Kościuszki 7, 37-700 Przemyśl, tel. 16-678-56-01 
oraz w sprzedaży wysyłkowej.

Kontakt w sprawie dokonania zamówienia 
oraz ustalenia warunków przesyłki i zapłaty: tpntpn@wp.pl


środa, 21 maja 2014

"Samobójstwo Europy"


Andrzej Chwalba "Samobójstwo Europy"


„Samobójstwo Europy” Andrzeja Chwalby to jedno z niewielu syntetycznych opracowań poświęconych dziejom starego kontynentu w okresie Wielkiej Wojny jakie ukazało się w naszym kraju. Książka adresowana jest do szerokiego kręgu odbiorców. Przedstawiono w niej tło historyczne tego wielkiego dziejowego konfliktu. W jednym z wywiadów prof. Chwalba stwierdził, że: „Druga wojna była dogrywką pierwszej wojny światowej i one w sumie stanowiły to, co niektórzy nazwali drugą wojną trzydziestoletnią.[1] Autor zastanawia się, czy można było tej wojny uniknąć, przedstawia jej cele oraz plany strategiczne zaangażowanych w nią krajów.

Andrzej Chwalba w swoim opracowaniu prezentuje przebieg najważniejszych bitew tej wojny. Od Verdun, Ypres i Sommy na froncie zachodnim, walk we Włoszech i na Bałkanach po Tannenberg i Przemyśl na wschodzie. Zahaczamy o wojenne epizody w Japonii, Turcji i krajach afrykańskich.

Charakter wojny, jej dugi czas trwania wymuszał na uczestnikach konfliktu rozbudowę swoich armii. Profesor Chwalba dużo miejsca poświęcił na przedstawienie modeli wojny lądowej. Była to wojna podczas której znacznie zmalało znaczenie kawalerii. Formacja ta sprawdzała się jeszcze przy dokonywaniu rozpoznań. Jednak to wojna okopowa zdominowała starcia frontowe. Autor scharakteryzował ponadto model wojny wysokogórskiej (alpejskiej) oraz zimowej a także naszkicował nowy rodzaj taktyki wojennej - operacje desantowe. Wojna rozgrywała się nie tylko na polach bitew. Coraz większe znaczenie zaczęło odgrywać rozpoznawanie sił i zamiarów wroga, dlatego duży nacisk położono na rozwój wywiadu i kontrwywiadu wojskowego. Należy również podkreślić rolę działań propagandowych trakcie trwania zmagań wojennych. Autor nie pominął także aspektów związanych z wojną w powietrzu i na morzu.




Australijski żołnierz wynosi z pola walki rannego towarzysza broni, półwysep Gallipoli, 1915 rok. 
(Źródło: Andrzej Chwalba „Samobójstwo Europy,” s. 181.)



Jeden z rozdziałów dzieła Andrzeja Chwalby dedykowany jest głównym uczestnikom Wielkiej Wojny – żołnierzom. Poprzez pola bitwy i szpitale polowe towarzyszymy im w trakcie frontowych walk. Autor zamieszcza wiele „dramatycznych ciekawostek”, podkreślających m.in. tragizm tej wojny oraz braki kadrowe walczących armii. Wiele mówi opinia niemieckich oficerów spod Verdun: „Utrata stopy nie obniża wartości bojowej żołnierza.”[2] Nigdy nie poznamy ostatecznej liczby strat ludzkich tej wojny. Szacuje się, że konflikt pochłonął co najmniej 8,4 miliona zabitych. Żołnierzy dziesiątkowały nie tylko kule. Wielu zginęło nie mogąc doczekać się na fachową pomoc medyczną. Tysiące  ofiar zgarnęły śmiertelne choroby.

Polacy walczyli na frontach tej wojny w mundurach różnych armii. Jednak sprawy Polski w „Samobójstwie Europy” zaznaczone są „o ile były ważną i integralną częścią wojny z perspektywy powszechnej.”[3] Jak każda wojna, tak i ta odcisnęła silne piętno na gospodarce krajów zaangażowanych w konflikt. Drastycznie obniżyła jakość życia mieszkańców, powodowała liczne protesty, strajki i manifestacje.  Po wojnie narodziła się nowa Europa. Na mapie kontynentu pojawił się szereg nowych państw. O tym wszystkim również przeczytamy w epickim opracowaniu profesora Andrzeja Chwalby. Polecam.


Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
ISBN: 978-83-08-05303-4
Rok wydania: 2014
Liczba stron: 656

Moja ocena: 6/6


[2] Andrzej Chwalba „Samobójstwo Europy,” s. 428.
[3] Tamże, s. 9., Czytelników zainteresowanych udziałem Polaków w Wielkiej Wojnie odsyłam m.in. do książki Ryszarda Kaczmarka "Polacy w armii kajzera," której recenzję zamieściłem w pod koniec kwietnia na stronach ZAPOMIANEJ BIBLIOTEKI: http://ksiazkiprzygodowe.blogspot.com/2014/04/polacy-w-armii-kajzera-ryszard.html