Kazimierz Krukowski „Moja
Warszawka”
,,Któż nie zna Lopka? Lopek i
kropka” – taki refren powtarzała rozbawiona Warszawa lat 20 i 30. XX wieku,
mając na myśli doskonałego komika, świetnego aktora i, jak się okazuje, również
wspaniałego narratora, Kazimierza Krukowskiego (1901-84). W pamięci miłośników
kabaretu i filmu (w tej właśnie kolejności) pozostał „Lopek” jako odtwórca
przezabawnych piosenek satyrycznych wyśmiewających otaczającą go rzeczywistość,
ale głównie jako doskonały odtwórca skeczów typu „szmonces” – ubrany w mizerne
brązowe paletko w czarną kratę i zniszczony melonik na głowie latami
bawił tłumy spragnionych śmiechu ludzi. Po wojnie, po powrocie z
emigracji, wrócił na scenę, ale zaczął też pisać wspomnienia. I tak, w
1957 roku Filmowa Agencja Wydawnicza wydała jego Moją Warszawkę z uroczymi
rysunkami Eryka Lipińskiego. Na niewielu ponad 100 stronach Krukowski
pozwala tam czytelnikom zanurzyć się w atmosferę Warszawy przedwojennych
czasów, poznać klimat tamtych lat, świat teatru, kabaretu i kina. A ma o czym
pisać i... potrafi pisać. Z kart Warszawki spoglądają na nas minione gwiazdy:
zwiewna Loda Halama z siostrami, przecudna i przedwcześnie zmarła Zula
Pogorzelska, charyzmatyczna Ordonka, niepowtarzalny konferansjer i twórca
teatrzyku „Qui Pro Quo” Fryderyk Jarossy, świetni aktorzy: Adolf Dymsza,
Ludwik Solski, Michał Znicz i wielu, wielu innych, o których Krukowski opowiada
z ogromnym ciepłem i swadą. Warszawka to też nostalgiczna podróż po samej
stolicy, po jej kawiarniach, eleganckich restauracjach i... spelunkach. To taka
mała, ale jakże ciepła pigułka przedwojennej Warszawy. Po latach przypominamy
czytelnikom tę niezwykłą książkę, licząc, że dzięki niej poznają zapominany
powoli kawałek historii naszej stolicy.
Źródło:
Więcej o książce:
Wydawca: Inicjał Andrzej Palacz
ISBN: 978-83-64066-04-7
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 137
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz