„Złotowłosy sfinks”

 

Stanisław A. Wotowski „Złotowłosy sfinks”

Warszawa, lata 30. ubiegłego wieku. Prywatny sekretarz barona Trauba, trzydziestoletni Stefan Turski zawiera związek małżeński z piękną Krystyną Skalską. Dziwne to jednak małżeństwo. Krysia postawiła przed ślubem Stefanowi kilka warunków. Młodzi dzielą ze sobą jedynie mieszkanie, lecz już nie łoże. Świeżo upieczony, zakochany bez pamięci małżonek nie może dopytywać się o fakty z przeszłości kobiety, nie może też ingerować w jej obecne poczynania. A te są co najmniej podejrzane. Nocami Krysia wymyka się z mieszkania i spieszy do pałacyku należącego do księcia Ostrogskiego. W czasie jednej z takich nocnych eskapad, Stefan udaje się za swą małżonką i staje się świadkiem wydarzeń, których nie potrafi sobie wytłumaczyć.

 

„Złotowłosy sfinks” to jeden z wielu w dorobku Stanisława Antoniego Wotowskiego tzw. kryminałów salonowych. Akcja powieści rozgrywa się w pałacu zubożałego arystokraty Ostrogskiego, dostatnio urządzonym mieszkaniu barona Trauba, jak również w skromnym mieszkaniu sekretarza i znajdującym się gdzieś na Pradze podejrzanym domostwie dawnego znajomego Turskiego. Bohaterowie także wywodzą się z różnych środowisk, nie brakuje na kartach powieści przedstawicieli przestępczego półświatka. Książka zbliżona jest nieco klimatem do wznowionych nie tak dawno w serii „Kryminały przedwojennej Warszawy” utworów Wotowskiego: „Półświatek”, „Ofiary półświatka”, „Rycerze mroku” oraz „Kariera panny Mańki”[1].

 

Jeden z najpopularniejszych przedwojennych polskich autorów kryminałów osnuł fabułę niniejszej powieści wokół tajemnicy otaczającej małżonkę Stefana Turskiego. Główny bohater powoli stara się poznać motywy, które skłaniają Krystynę do takich a nie innych zachowań. Czy młodemu i uczciwemu sekretarzowi Trauba wystarczy sił i uczucia, by walczyć o tę miłość do skutku? Czy nie wycofa się z walki o Krysię, kiedy odkryje tajemnicę dziewczyny? Jest ktoś, kto zrobi wszystko, aby odebrać Turskiemu ukochaną. Na szczęście w chwili zwątpienia, pojawia się także niespodziewany sprzymierzeniec. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/stanislaw-a-wotowski-zlotowlosy-sfinks-kpw-99-p-712.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Kryminały przedwojennej Warszawy

ISBN: 978-83-67240-26-0

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 224

---

[1] Powieści Stanisława A. Wotowskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Stanis%C5%82aw%20Wotowski

Piotr Godek „Miłość i trucizna”

 

Piotr Godek „Miłość i trucizna”

 

Lata 30. ubiegłego wieku. Do niewielkiej miejscowości położonej tuż przy granicy z Czechosłowacją przybywa na urlop Andrzej Krasnolicki. Młody mężczyzna melduje się niewielkim hoteliku, a wolne chwile spędza na długich spacerach. Podczas jednej z takich przechadzek poznaje piękną Martę Dalle. Oczarowany dziewczyną postanawia dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Niebawem poznaje także mieszkającego z dziewczyną wuja, emerytowanego pułkownika. Okoliczności zakończenia przez oficera kariery wojskowej są równie tajemnicze, jak wydarzenia, których świadkiem niebawem stanie się Krasnolicki.

 

„Miłość i trucizna” to nieco inna powieść, niż te do których przyzwyczaił czytelników Piotr Godek, a w zasadzie ukrywająca się pod tym pseudonimem Stefania Osińska. Akcja książki osnuta została bowiem wokół relacji tworzącej się pomiędzy Martą a Andrzejem. Jak to zwykle bywa w podobnych przypadkach, nim młodzi ludzie będą mogli połączyć swe losy, zmuszeni zostaną do pokonania całego szeregu przeszkód. Z każdą kolejną stroną powieści, z każdym kolejnym dniem, sytuacja się komplikuje, a panna Dalle zamiast zbliżać się do Krasnolickiego, coraz bardziej od niego się oddala. Na horyzoncie pojawia się ten trzeci, lekarz, który zostaje wezwany do wuja Marty. Należy tu dodać, że na ukochaną Krasnolickiego pada podejrzenie, iż otruła swego wuja – pułkownika.

 

Zarówno dziewczyna jaki i młodzieniec skrywają przed sobą jakieś tajemnice. Kto wie, być może gdyby zaufali sobie wcześniej, uniknęliby wielu przykrych, dramatycznych przeżyć i rozczarowań. Pierwsze wydania powieści Stefanii Osińskiej są dziś trudno dostępne. Na szczęście wszystkie jej książki sprzed 1939 roku zostały wznowione po latach w serii Kryminały przedwojennej Warszawy[1]. Twórczość tej zapomnianej już dziś, zmarłej w 1976 roku pisarki i dziennikarki, nie ustępuje dokonaniom najbardziej znanych przedwojennych autorów polskich kryminałów: Aleksandra Błażejowskiego, Stanisława A. Wotowskiego, Antoniego Marczyńskiego, Marka Romańskiego czy Adama Nasielskiego. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/piotr-godek-milosc-i-trucizna-kpw-98-p-709.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Kryminały przedwojennej Warszawy

ISBN: 978-83-67240-21-5

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 220

---

[1] Powieści Piotra Godka/Stefanii Osińskiej: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search?q=Godek

„Warszawskie przedwojenne restauracje, bary i kawiarnie. Kronika”

 

Bartosz Paluszkiewicz 

„Warszawskie przedwojenne restauracje, bary i kawiarnie. Kronika”

 

Książka Warszawskie przedwojenne restauracje, bary i kawiarnie to zupełnie nowe spojrzenie na temat dawnej gastronomii w stolicy. Autor w kronikarski, szczegółowy sposób opisuje działalność niemal stu lokali gastronomicznych. Czytelnik poznaje ich funkcjonalność od kuchni. Zanurzy się w pracę kelnerów, bufetowych, tancerek i zarządców, którzy byli najważniejszymi trybami w gigantycznej maszynie zwanej gastronomią.

 

Wraz z Autorem przemierzy cztery warszawskie ulice i zajrzy do luksusowych dansingów, obleganych winiarni oraz drugorzędnych, pachnącym piwem barów. Kronika jest niezwykłym spisem najważniejszych wydarzeń, które rozgrywały się każdego dnia w ówczesnych lokalach. Skandale, awantury, samobójstwa czy wizyty darmozjadów to tylko niektóre zjawiska, z którymi borykali się przedwojenni restauratorzy.

 

Książka to także ukłon i swoisty hołd dla tysięcy warszawskich bezimiennych husarzy gastronomii – kelnerów, kelnerek, szatniarzy, pomocy kuchennych, o których ślad na kartach historii zatarł się niemal całkowicie.

 

Publikacja na stronie wydawcy:

https://retropr.pl/produkt/ksiazka-warszawskie-przedwojenne-restauracje-bary-i-kawiarnie

Rozmowy z autorem:

https://www.rdc.pl/podcast/polak-potrafi_paABLruFnzEfAB5geg8O?episode=3xMPvI4wL4g2uiusXdbF&active_page=1

https://ouichef.pl/artykuly/261770,bartosz-paluszkiewicz-w-miedzywojennej-warszawie-sukcesem-byla-kazda-restauracja-dzialajaca-dluzej-niz-rok

https://weekend.gazeta.pl/weekend/7,177339,29471318,morderstwa-samobojstwa-i-postrzelenia-dzienniki-pisaly-o.html

 

Więcej o książce:

https://www.facebook.com/gastro2rp

 

Wydawca: BookEdit

ISBN: 978-83-67539-02-9

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 400

„Samobójstwo w hotelu Bristol”

 

Wacław Wirski „Samobójstwo w hotelu Bristol”

 

Warszawa, lata 30. ubiegłego wieku. W jednym ze stołecznych komisariatów policji rozlega się dzwonek telefonu. To portier hotelu Bristol informuje funkcjonariusza o znalezieniu w jednym z pokojów zwłok młodego mężczyzny. Policjanci niezwłocznie przybywają do hotelu i przystępują do rutynowych czynności. Niestety już na początku pojawia się problem. Nie można ustalić kim jest ów młodzieniec. Gość nie zdążył się bowiem jeszcze zameldować w recepcji. Wiadomo jedynie, że pojawił się w hotelu z teczką, która później gdzieś znikła. Na pierwszy rzut oka wygląda, że mężczyzna popełnił samobójstwo, strzelając do siebie z rewolweru.

Niemal w tym samym czasie w Warszawie pojawiają się agenci brytyjskiego wywiadu. Czyżby więc mężczyzna znaleziony w hotelu Bristol wplątany był w jakąś szpiegowską aferę? Jaką rolę odgrywa w tej sprawie pewien złodziej, który zamierza zerwać z niechlubną przeszłością? Kto wie, czy policji udałoby się wyświetlić okoliczności zbrodni, i odpowiedzieć na te pytania, gdyby do śledztwa nie włączył się reporter pewnej stołecznej gazety, Adam Rychlicki. Sprytny i wszędobylski żurnalista swą przebiegłością potrafi błyskawicznie pozyskać informacje, które dla doświadczonych policjantów znajdują się niemal poza zasięgiem.

 

Kim był Wacław Wirski? Ustalenie tożsamości autora niniejszego kryminału jest równie trudne jak poznanie personaliów mężczyzny, którego uśmiercił na kartach swej książki. Wiadomo jedynie, że powieść „Samobójstwo w hotelu Bristol” ukazała się drukiem w 1935 roku. Po jej przeczytaniu, możemy się także domyślać, że autor inspirował się kryminałami jednego z najpopularniejszych przedwojennych twórców tego gatunku, Adama Nasielskiego[1]. Mamy tu bowiem podobnie skonstruowane postacie bohaterów, wartką akcję i solidną dawkę humoru. Gdzieś w tle zarysowany jest również wątek romansowy. Różni się natomiast sposób prowadzenia śledztwa. Tu detektywi Nasielskiego, ze słynnym Bernardem Żbikiem na czele, górują zdecydowanie nad agentami, którzy usiłują rozwikłać zagadkę śmierci w hotelu Bristol. Polecam.   

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/waclaw-wirski-samobojstwo-w-hotelu-bristol-kpw-97-p-681.html

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Kryminały przedwojennej Warszawy

ISBN: 978-83-66704-93-0

Rok wydania: 2021

Liczba stron: 122

---

[1] Powieści Adama Nasielskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Adam%20Nasielski

„Kapitan Irena”

 

Adam Nasielski „Kapitan Irena”

 

Stany Zjednoczone, lata 30. ubiegłego wieku. Znudzony życiem młody mężczyzna Jim Dongan w rozmowie z przyjacielem, poczytnym literatem narzeka, że przygody jakie ten opisuje w swych książkach nie zdarzają się na co dzień zwykłym śmiertelnikom. Dongan, który jest zamożnym człowiekiem, synem milionera, właściciela potężnego koncernu stalowego, pragnie by kiedyś i jemu przytrafiło się coś niezwykłego. Marzy o wielkiej miłości. Nie zdaje sobie sprawy, że już niebawem jego fantazje się ziszczą a on znajdzie się w samym centrum niebezpiecznych, nieprawdopodobnych wręcz wydarzeń, i będzie marzył o powrocie do dawnego, ustabilizowanego życia.

 

Pewnego dnia do przechadzającego się nad brzegiem morza Dongana podchodzi młody chłopiec, i wkłada mu do kieszeni kartkę, na której widnieje nie znany mężczyźnie adres. Zdziwiony Jim postanawia udać się na wskazane miejsce. To nie koniec niespodzianek. Dongan zaczyna zdawać sobie sprawę, że tajemnicza kartka trafiła do niego przez pomyłkę. Nabiera przekonania, że wplątał się w sprawy działających na terenie USA agentów obcego wywiadu. Po chwili zastanowienia udaje się do siedziby amerykańskiego Navy Yard  i oferuje swą pomoc w wykryciu siedziby szpiegowskiej szajki. Kim jest tytułowa kapitan Irena? To piękna kobieta, która mimo młodego wieku (liczy sobie zaledwie dwadzieścia kilka lat) piastuje odpowiedzialne stanowisko w Ministerstwie Marynarki. To właśnie ona zostaje przełożoną Jima, kiedy ten nawiązuje współpracę z Navy Yard. I to panna Chambers staje się obiektem westchnień młodzieńca. Jim jest pewien, że z taką kobietą, byłby gotowy spędzić całe życie.

 

Adam Nasielski na kartach swej powieści skrzyżował wątek romansowy z sensacyjnym. Główny bohater kilkukrotnie ociera się o śmierć. Na poważne niebezpieczeństwo narażone zostaje także życie jego ukochanej. Mimo to, od pierwszej do ostatniej strony książki, Jima nie opuszcza poczucie humoru. Nawet w najbardziej dramatycznych momentach zawsze ma pod ręką zabawny żarcik lub powiedzonko. Nie brakuje mu odwagi, często balansuje na granicy ryzyka. Wierzy w swój spryt, szczęście oraz siłę swoich mięśni. Powieść jednego z najpopularniejszych przedwojennych autorów powieści kryminalnych i sensacyjnych, Adama Nasielskiego oparto na wydaniu z   1936 roku[1]. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/adam-nasielski-kapitan-irena-spk-16-p-739.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Stary polski kryminał

ISBN: 978-83-67240-52-9

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 184

---

[1] Powieści Adama Nasielskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Adam%20Nasielski

„Plan R.”

 

Zenon Różański „Plan R.”

 

Lata 30. ubiegłego wieku. Z Nowego Jorku do Europy wypływa statek motorowy Wilson. Pośród pasażerów znajduje się polski inżynier Antoni Janczar. Za oceanem młody naukowiec spędził setki godzin w laboratorium, pracując nad rewolucyjną formułą chemiczną, zwaną „Planem R.” Formułę tę zamierzał przekazać polskiej armii. Nie trudno się domyślić, że chrapkę na zdobycie tak cennego wynalazku mają służby wywiadowcze wielu krajów. Kilka kabin na luksusowym transatlantyku zajmują agenci wywiadów ze Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Niemiec.

Największe niebezpieczeństwo grozi Janczarowi ze strony niezwykle urodziwej niemieckiej agentki Grety von Hesslar. Przebiegła kobieta, która przed inżynierem występuje jako Zofia Wilczewska, jest gotowa na wszystko by wykonać rozkaz i zdobyć teczkę z dokumentami naukowca. W obfitującej w zaskakujące zwroty akcji powieści, oprócz wątków romansowych, znajdziemy także trochę bójek i zabawnych konwersacji. Polski chemik podróżujący na pokładzie transatlantyka na brak przygód i emocji nie mógł zatem narzekać.

 

Zenon Różański, pozostawał w cieniu najbardziej popularnych przedwojennych autorów powieści kryminalnych: Aleksandra Błażejowskiego, Adama Nasielskiego, czy Stanisława A. Wotowskiego. Nie zrażał się tym jednak, i pozostawił po sobie całkiem pokaźny dorobek. Kilka tytułów tego pisarza i dziennikarza zostało wznowionych po latach w seriach Kryminały przedwojennej Warszawy oraz Stary polski kryminał. Warto je polecić szczególnie miłośnikom powieści Adama Nasielskiego. Różański, podobnie jak twórca postaci inspektora Bernarda Żbika, stosował zbliżone chwyty fabularne, jego kryminały przepełnione były również solidną dawką komicznych scen. Na kartach niniejszej książki także takowych nie brakuje.

Powieść Zenona Różańskiego drukowana była w odcinkach na łamach „Dziennika Bydgoskiego” w 1938 r. a na pierwsze wydanie książkowe czekała aż do 2022 r. Polecam.

 

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/zenon-rozanski-plan-r-spk-15-p-710.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Stary polski kryminał

ISBN: 978-83-66704-97-8

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 160

„Opowiadania o świecie przestępczym carskiej Rosji” Tom 2

 

Arkadiusz Francewicz Koszko „Opowiadania o świecie przestępczym carskiej Rosji”

Tom 2

 

Wysokiej rangi funkcjonariusz carskiej policji Arkadiusz Francewicz Koszko po zakończeniu policyjnej kariery i opuszczeniu w 1917 r. Rosji, osiadł w Paryżu. W stolicy Francji postanowił spisać swoje wspomnienia sprzed lat. Już pierwszy tom opowiadań cieszył się sporym zainteresowaniem złaknionych sensacyjnych historii czytelników. Do autora nadchodziło wiele listów, w których zdecydowanie przeważały pozytywne opinie. Arkadiusz Francewicz Koszko zaznaczył w przedmowie do drugiego tomu, iż jego celem było oddanie jak najbardziej prawdziwego obrazu rosyjskiego społeczeństwa, również jego ciemnej strony. Stąd też w jego opowiadaniach pojawiają się przedstawiciele różnych klas społecznych.

W kolejnym tomie zamieszczono 15 opowiadań. Pierwsze z nich („Zabójstwo pani Timé”) to sensacyjna historia, w której główne role przypadły postaciom z wyższych sfer. Co ciekawe, osoby te wkroczyły na drogę zbrodni z marnych pobudek, ich łupem padł jedynie pierścionek o wartości 250 rubli. Do gabinetu Arkadiusza Francewicza Koszki zapukała również czterdziestoletnia kobieta, która padła ofiara przebiegłego, wyrafinowanego szantażysty. „Alchemicy z Rygi” to z kolei opowieść o oszustach, którzy wykorzystując ludzką naiwność sprzedawali im opiłki miedziane zamiast złota. Historii o rozmaitej maści cwaniakach, hochsztaplerach i wydrwigroszach bogacących się dzięki głupocie innych policjant przypomina jeszcze kilka.

 

W 1908 r. Arkadiusz Francewicz Koszko wyświetlił okoliczności tajemniczej zbrodni. Do starego kupca zostaje wysłana skrzynia z makabryczną zawartością, poćwiartowanymi zwłokami kobiety. Nadawcą paczki ma być syn owego kupca. Koszko nie wierzy jednak w winę młodzieńca, i przystępuje do działań mających wykryć prawdziwego sprawcę. W podobnym klimacie utrzymane jest także opowiadanie „Rudy trumniarz”, którego akcja rozgrywa się dwa lata później. Wykorzystujący śmierć zamożnego obywatela oszuści usiłują ograbić wdowę z pieniędzy i kosztowności. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, wszak takich osobników nie brakuje i dziś, gdyby nie wybór czasu i metody dokonania haniebnego czynu. Na ostatnich stronach opublikowano krótkie biogramy postaci występujących na kartach książki a także życiorys autora. Polecam.

Książka na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/a-f-koszko-opowiadania-o-swiecie-przestepczym-carskiej-rosji-tom-2-p-708.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

ISBN: 978-83-67240-15-4

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 216

„Eksperyment doktora Visconta”

 

Adam Nasielski „Eksperyment doktora Visconta”

 

Argentyna lata 30. ubiegłego wieku. W trakcie lotu samolotem dochodzi do niecodziennego wypadku. Nagły wstrząs maszyny rzuca jednego z pasażerów na drzwi. Te otwierają się, a człowiek wypada. Na szczęście doktor Viscont, bo to on jest owym nieszczęśnikiem, założył wcześniej  spadochron. Oszołomiony mężczyzna ląduje nieopodal położonej na odludziu willi. Okazały budynek należy do ekscentrycznego naukowca. Viscont przekracza próg willi w nadziei uzyskania pomocy. Nie spodziewa się jednak, że wkrótce po spotkaniu z profesorem Knorrhem jego życie zupełnie się odmieni.

Właściciel willi, znajdujący się na łożu śmierci naukowiec postanawia, że przypadkowy gość zostanie ujęty w jego testamencie. Stawia przy tym jeden, ale niezwykle trudny do wypełnienia warunek. Viscont otrzyma pokaźną sumę zielonych banknotów jeżeli uda mu się odnaleźć człowieka zmarłego na atak serca, a następnie ożywić go zastrzykiem opracowanym przez profesora. Adam Nasielski postanowił popuścić wodze fantazji, a tej nigdy mu nie brakowało, i poszedł tym razem na całość. Powieść przepełniona jest dużą ilością nieprawdopodobnych wręcz zdarzeń. Począwszy od feralnego lotu, niezwykłego testamentu, po perypetie głównego bohatera, który za wszelką cenę postanawia doprowadzić, do tego aby warunki testamentu zostały wypełnione.

 

Jeden z najpopularniejszych przedwojennych polskich autorów powieści kryminalnych i sensacyjnych stworzył tym razem głównego bohatera, który znacznie odbiega od słynnego inspektora Żbika[1]. Wiele miejsca poświęcił na ukazanie rozterek, jakie targały Viscontem, starał się także tłumaczyć wybory dokonywane przez główną w powieści postać. Dzięki tym zabiegom doktor Viscont stał się postacią bardzo bliską zwykłemu czytelnikowi. Znajdziemy na kartach powieści także wątki romansowe oraz jak zawsze solidną dawkę humoru. Powieść Adama Nasielskiego „Eksperyment doktora Visconta” ukazała się w 1937 r. i na kolejne wydanie książkowe czekała ponad 80 lat. Polecam.

 

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/adam-nasielski-eksperyment-doktora-visconta-spk-14-p-701.html

 

Wydawca: CM

Seria wydawnicza: Stary polski kryminał

ISBN: 978-83-67240-14-7

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 182

---

[1] Powieści Adama Nasielskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Adam%20Nasielski

„Opowiadania o świecie przestępczym carskiej Rosji” Tom 1

 

Arkadiusz Francewicz Koszko „Opowiadania o świecie przestępczym carskiej Rosji”

Tom 1

 

Arkadiusz Francewicz Koszko to jeden z najważniejszych funkcjonariuszy carskiej policji. Od 1908 r. Koszko piastował funkcję szefa moskiewskiej policji detektywistycznej, a kilka lat później powierzono mu odpowiedzialność za całą rosyjską policję. Po 1917 r. Arkadiusz Francewicz Koszko zmuszony został do ucieczki z Rosji. Dotarł do Paryża, gdzie imał się przeróżnych zajęć, pracował między innymi jako kierownik sklepu z futrami. W wolnych chwilach często wracał do wspomnień z czasów pracy w rosyjskiej policji. Pewnego dnia postanowił je spisać. Opowiadania zebrane w niniejszym tomie zostały opublikowane po raz pierwszy w 1926 roku, a więc dwa lata przed śmiercią autora.

 

Akcja opowiadań rozgrywa się głównie w Moskwie. Koszko i jego podkomendni zmuszeni bywają jednak czasem do opuszczenia stolicy i udają się w ślad za podejrzanym osobnikiem do innych miast rosyjskiego imperium. Tłem jednej z historii jest nawet Warszawa. Do gabinetu Koszki pukają przeróżne indywidua. Urzędnik zawsze każdego wysłucha, doradzi, czasem decyduje się osobiście zająć jakąś sprawą. Zdarza się, że Koszko podejmuje z przestępcami swoistą grę, tak jak np. w przypadku Waśki Smysłowa, który dzwonił do policjanta po dokonaniu każdej udanej kradzieży. Arkadiusz Francewicz Koszko tropi morderców, oszustów i włamywaczy. Trudno znaleźć sprawę, której nie udałoby mu się rozwikłać. Czy wysokiemu rosyjskiemu urzędnikowi policyjnemu zdarza się koloryzować? Zapewne tak. Czyni to jednak ze swoistym wdziękiem i humorem, talentu literackiego także nie można mu odmówić.

Bohaterem jednego z opowiadań jest wysoki urzędnik polskiej Policji Państwowej Ludwik Marian Kurnatowski[1]. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że Kurnatowski, podobnie jak Koszko miał w swoim dorobku kilkadziesiąt opowiadań opisujących własne policyjne dokonania. Koszko uważał warszawskiego kolegę za zdolnego i sprytnego oficera, któremu bez obaw można było powierzyć prowadzenie najbardziej skomplikowanych i niebezpiecznych spraw. Kilka tomów opowiadań Kurnatowskiego zostało po latach wznowionych w serii Kryminały przedwojennej Warszawy. W wolnej chwili warto także sięgnąć po wznowione w tej serii wspomnienia innego przedwojennego oficera polskiej policji - Daniela Bachracha[2]. Polecam.

 

Książka na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/a-f-koszko-opowiadania-o-swiecie-przestepczym-carskiej-rosji-tom-1-p-690.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

ISBN: 978-83-67240-05-5

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 216

---

[1] Opowiadania Ludwika M. Kurnatowskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Ludwik%20M.%20Kurnatowski

[2] Opowiadania Daniela Bachracha: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Daniel%20Bachrach

„Uśmiech na wokandzie”

 

Rafał Jurkowski „Uśmiech na wokandzie”

 

„Uśmiech na wokandzie” to zbiór kilkuset dowcipów wybranych z czasopism ukazujących się na ziemiach polskich w latach 1918-1939. Bohaterami żartów są włamywacze, kieszonkowcy, rabusie i zabijacy, których lepiej nie spotkać nocą w ciemnym zaułku. Nie brakuje kawałów o oszustach, defraudantach, uwodzicielach i sędziach spoglądających z politowaniem na ławę oskarżonych, gdzie cwany adwokat za sowite honorarium udziela porad kutemu na cztery nogi rzezimieszkowi. Autorzy dowcipów wykpiwają bankierów, którzy nie martwią się rozprutą kasą, lecz usiłują nie dopuścić by wieści o ich problemach z płynnością finansową dotarły do opinii publicznej. Detektywi na ogół nie potrafią wyśledzić z kim spotyka się zdradzająca małżonka, a posiadacze automobilów rozjeżdżają przypadkowych przechodniów autem, które nie zostało jeszcze spłacone. Uśmiechu i pogody ducha nie brakuje bohaterom dowcipów odprowadzanych do drzwi celi bądź pod szubienicę. Jakże więc może brzmieć ostatnie życzenie fryzjera, który popełnił ciężkie przestępstwo i skazany został na karę śmierci? „Proszę o ostrą brzytewkę. Pragnąłbym przed śmiercią ogolić pana prokuratora”.

 

Żródło:

https://www.wydawnictwocm.pl/usmiech-na-wokandzie-p-746.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

Seria: Zbrodnie z myszką

ISBN: 978-83-67240-55-0

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 330

„Lawina komunikatów”

 

Tadeusz  Dołęga-Mostowicz „Lawina komunikatów”

Varia

 

„Lawina komunikatów” to siódmy tom niepublikowanych dotąd tekstów Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. W latach 2017-2022 dzięki staraniom Wydawnictwa Akademickiego Dialog czytelnicy mogli zapoznać się z wieloma innymi tekstami dziennikarskimi tego najpoczytniejszego polskiego autora dwudziestolecia międzywojennego. Wspomniane teksty ukazały się w tomach: „Zły system”, „Niewiasty, bądźcie ostrożne!”, „Panika na Kapitolu”, „Abstynenci z premedytacją”, „Dwór Polski. Kresy i polityka wewnętrzna” oraz „Dziwna kamienica”[1]. W porównaniu do poprzednich tomów, w niniejszej książce znajdziemy teksty o bardziej różnorodnej tematyce.

Autor „Znachora” potrafił pisać o wszystkim. Uwielbiał jednak komentować życie polityczne. Krytykował rządy sanacyjne, premierów, ministrów i polityków, którzy dla doraźnych korzyści przeskakiwali z partii do partii. Dostrzegał także zagrożenia płynące z zacieśniających się kontaktów niemiecko-sowieckich. W połowie lat 20. Tadeusz Dołęga-Mostowicz zaczął pisywać felietony do dziennika „Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 r. swoje zaangażowanie i bezkompromisowość przypłacił ciężkim pobiciem przez nieznanych sprawców. Po pewnym czasie ustalono, że sprawcy napadu poruszali się autem należącym do komendanta głównego Policji Państwowej. Sprawa została jednak zatuszowana, a rok później dociekliwy felietonista zakończył współpracę z dziennikiem.

 

W tomie „Lawina komunikatów” opublikowano także kilka recenzji teatralnych, które wyszły spod pióra twórcy postaci Nikodema Dyzmy. Zamieszczono także teksty w których Dołęga-Mostowicz polemizuje z autorami artykułów drukowanych na łamach innych czasopism, m.in. „Kuriera Porannego”, „Expressu Porannego”, „Kuriera Warszawskiego” czy „Gazety Warszawskiej”. Nie brak tu również felietonów poruszających sprawy społeczne oraz aktualne wydarzenia z kraju i ze świata. Dołęga-Mostowicz celnie punktuje rzeczywistość, pisze barwnie i ze swadą. W trakcie lektury można odnieść wrażenie, iż młody jeszcze wówczas, bo niespełna trzydziestoletni dziennikarz, bez najmniejszych problemów poradzi sobie z każdym tematem zleconym przez przełożonych.

W planach Wydawnictwa Akademickiego Dialog znajduje się jeszcze co najmniej jeden tom, na kartach którego mają zostać opublikowane teksty autobiograficzne i biograficzne związane z życiem i twórczością Dołęgi-Mostowicza.[2]. Polecam.                     

Książka na stronie wydawcy:

https://wydawnictwodialog.pl/lawina-komunikatow--varia,133,2946.html

 

Wydawca: Wydawnictwo Akademickie Dialog

ISBN: 978-83-8238-098-9

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 332

---

[1] http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Wydawnictwo%20Akademickie%20Dialog

[2] Zapowiedzi Wydawnictwa Akademickiego Dialog: https://wydawnictwodialog.pl/zapowiedzi,13,25.htm

„Uśmiech na wokandzie” (zapowiedź)

 

Rafał Jurkowski „Uśmiech na wokandzie”

 

Już niebawem w księgarniach pojawi się nowa seria książek „Zbrodnie z myszką”. Seria adresowana jest głównie do miłośników kryminalnych historii sprzed lat.

Tom pierwszy „Uśmiech na wokandzie” to zbiór kilkuset dowcipów wybranych z czasopism ukazujących się na ziemiach polskich w latach 1918-1939. Bohaterami żartów są włamywacze, kieszonkowcy, rabusie i zabijacy, których lepiej nie spotkać nocą w ciemnym zaułku. Nie brakuje kawałów o oszustach, defraudantach, uwodzicielach i sędziach spoglądających z politowaniem na ławę oskarżonych, gdzie cwany adwokat za sowite honorarium udziela porad kutemu na cztery nogi rzezimieszkowi. Autorzy dowcipów wykpiwają bankierów, którzy nie martwią się rozprutą kasą, lecz usiłują nie dopuścić by wieści o ich problemach z płynnością finansową dotarły do opinii publicznej. Detektywi na ogół nie potrafią wyśledzić z kim spotyka się zdradzająca małżonka, a posiadacze automobilów rozjeżdżają przypadkowych przechodniów autem, które nie zostało jeszcze spłacone. Uśmiechu i pogody ducha nie brakuje bohaterom dowcipów odprowadzanych do drzwi celi bądź pod szubienicę. Jakże więc może brzmieć ostatnie życzenie fryzjera, który popełnił ciężkie przestępstwo i skazany został na karę śmierci? „Proszę o ostrą brzytewkę. Pragnąłbym przed śmiercią ogolić pana prokuratora”.

Książka na stronie wydawcy:

https://www.wydawnictwocm.pl/usmiech-na-wokandzie-p-746.html

 

Wydawca: Wydawnictwo CM

Seria: Zbrodnie z myszką

ISBN: 978-83-67240-55-0

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 330

„Dziwna kamienica”

 

Tadeusz Dołęga-Mostowicz „Dziwna kamienica”

Warszawa dwudziestolecia międzywojennego

 

Nie wiele osób już dziś pamięta, że Tadeusz Dołęga-Mostowicz, jeden z najpoczytniejszych polskich pisarzy, rozpoczynał swą karierę publikując na łamach prasy. Jego teksty ukazywały się w rubrykach przeznaczonych na sprawy kryminalne, dorabiał sobie również jako korektor. Po pewnym czasie zaczął pisywać felietony. Wtedy właśnie do swojego nazwiska dodał przydomek „Dołęga”, czyli nazwę rodowego herbu Mostowiczów. Teksty, które znajdziemy w tomie „Dziwna kamienica” publikowane były pierwotnie głównie na łamach głównie dziennika „Rzeczpospolita”. „Dziwna kamienica” jest już szóstym tomem zawierającym niepublikowane dotąd teksty autora. W poprzednich latach nakładem Wydawnictwa Akademickiego Dialog ukazały się tomy: „Zły system”, „Niewiasty, bądźcie ostrożne!”, „Panika na Kapitolu”, „Abstynenci z premedytacją” oraz „Dwór Polski. Kresy i polityka wewnętrzna”[1].

Teksty Tadeusza Dołęgi-Mostowicza zamieszczone w niniejszym tomie to prawdziwa kopalnia informacji o życiu codziennym mieszkańców stolicy w latach 20. ubiegłego wieku. Autor dostrzega problem wzrastającego ruchu samochodowego w mieście i postuluje zwiększenie uwagi przy przechodzeniu przez jezdnię. Mostowicz zagląda Mennicy Polskiej a nawet do rzeźni. Pochyla się nad problemem wzrastającej przestępczości w kraju, zastanawia się nad modernizacją ustroju prawnego i rolą jaką powinni odgrywać sędziowie pokoju. Zauważa jak wiele problemów szerokim rzeszom ludności sprawiła likwidacja lombardu miejskiego. Znajdziemy tu nawet felieton poświęcony rosnącym cenom w pralniach.

 

Ciekawostką są niewątpliwie teksty poświęcone miejscowościom wypoczynkowym rozsianym wokół Warszawy. Autor uwypukla proceder masowego zawyżania cen i idący z nim w parze niski standard usług świadczonych w letniskach. Nieco miejsca zajmują również rozmowy z przedstawicielami świata kultury i sztuki: historykiem i literatem Aleksandrem Krausharem oraz nestorem aktorów polskich Władysławem Krogulskim. Warto sięgnąć po każdy z tomów niniejszego cyklu by przekonać się jak bystrym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości był autor „Znachora”, „Doktora Murka”, czy „Kariery Nikodema Dyzmy”. Polecam.

Książka na stronie wydawcy:

https://wydawnictwodialog.pl/dziwna-kamienica--warszawa-dwudziestolecia-miedzywojennego,133,2941.html

 

Wydawca: Wydawnictwo Akademickie Dialog

ISBN: 978-83-8238-095-8

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 194

---

[1] Książki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Tadeusz%20Do%C5%82%C4%99ga-Mostowicz

„Mock. Golem”

 

Marek Krajewski „Mock. Golem”

 

Breslau, rok 1920. W mieście nad Odrą pojawia się tajemnicza sekta, na której czele stoi charyzmatyczny przywódca Theodor Jauch. Uaktywnia się także grupa spiskowców, pośród których znajduje się kilku prominentnych mieszkańców miasta. Komuś niezwykle zależy na tym by potęgować nastroje antysemickie. W trudnych do wyjaśnienia okolicznościach traci życie młoda dziewczyna narodowości żydowskiej. Guru sekty uwodzi bratanicę wpływowego urzędnika. Nadwachmistrz Eberhard Mock uwikłany zostaje w sprawę zaginięcia małej dziewczynki - Rosemarie. Policjant usiłuje walczyć z dręczącym go od wielu lat demonem alkoholizmu. Młody psychiatra, doktor Bieler, stosujący nowatorskie metody leczenia nałogu, tłumaczy Mockowi, że tylko wtedy będzie mógł zerwać z uzależnieniem, kiedy odnajdzie dziecko.

 

Znajdujący się na kolejnym życiowym zakręcie Eberhard Mock pomieszkuje w nędznej klitce w jednym z miejscowych przytułków. Dniami i nocami leży w łóżku, obok którego zawsze stoją napoczęte butelki wódki. Ze światem zewnętrznym łączą go jedynie spacery do sklepu po alkohol oraz wyjścia do znajdującej się na korytarzu ubikacji. W tym trudnym okresie szef wrocławskiej policji zleca Mockowi niezwykle odpowiedzialne zadanie. Nadwachmistrz musi wyrwać ze szponów Jaucha bratanicę urzędnika. Mock miał już na swoim koncie rozwiązanie sprawy, z którą związana była pewna sekta. Fakt ten, jak również doświadczenie Mocka sprawiły, że prezydent policji przymknął oko na stan w jakim znajduje się jego podwładny i postanowił mu zaufać. Cała miejscowa policja również zostaje postawiona na nogi. Wrocławscy policjanci muszą rozbić sektę Theodora Jaucha. 

 

Autor odsłania przed czytelnikami nie tylko mroczne zakamarki przedwojennego Wrocławia, włamuje się także do duszy swego ulubionego bohatera i wywleka z niej ciemne i brudne sekrety. Karty powieści Marka Krajewskiego wypełnione zostały całą galerią czarnych charakterów. Wielu z nich to wręcz odrażające kreatury. Mock nie ma obok siebie nikogo, komu mógłby naprawdę zaufać. Jedynie przez kilka chwil wyciąga do niego rękę przyjaciel sprzed lat. Niestety, niebawem i on w tragicznych okolicznościach rozstaje się z życiem. Tym razem Eberhard Mock prowadzi jednocześnie dwa śledztwa. Stawka jest wysoka jak nigdy dotąd. Doświadczony policjant nie zdaje sobie sprawy, że każdy jego krok jest śledzony. Polecam.

 

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.znak.com.pl/ksiazka/mock-golem-marek-krajewski-156560

Recenzje powieści:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4898676/mock-golem

Strona autora:

https://www.marek-krajewski.pl

 

Wydawca: Znak

Cykl: Eberhard Mock

ISBN: 978-83-240-5911-9

Liczba stron: 408

Rok wydania: 2019

„Miasto szpiegów”

 

Marek Krajewski „Miasto szpiegów”

 

Lwów, Gdańsk 1933 r. Edward Popielski, oficer lwowskiej Policji Państwowej otrzymuje polecenie wyjazdu do Wolnego Miasta Gdańska. Po dojściu Hitlera do władzy, w portowym mieście odnotowywanych jest coraz więcej aktów przemocy wobec polskich mieszkańców. Z tą właśnie sprawą związane jest zadanie, jakie powierzono Popielskiemu. Komisarz zmienia tożsamość i już po chwili znajduje się w samym centrum walki wywiadów. Tu nie ma żadnych zasad. As lwowskiej policji na obcym terytorium nie może nikomu zaufać. Jedyną osobą, do której może się zwrócić jest kapitan Jan Henryk Żychoń. Nie brak jednak i takich dramatycznych momentów, kiedy nawet szef ekspozytury nr 3 Sztabu Głównego Wojska Polskiego, odpowiedzialnego za działania wywiadowcze i kontrwywiadowcze, nie może mu pomóc.

Edward Popielski to dandys, kobieciarz i poliglota. Gruntownie wykształcony funkcjonariusz oprócz języka ojczystego posługuje się biegle niemieckim i hebrajskim, opanował ponadto łacinę i grekę. Policjant wykazywał się ponadprzeciętną skutecznością, stąd też przełożeni często tolerowali jego niekonwencjonalne metody śledcze, a także nie raz i nie dwa ratowali mu skórę. Komisarz o przydomku „Łyssy” cieszył się także swoistym szacunkiem u przedstawicieli lwowskiego półświatka.  Ze względu chorobę (Popielski cierpiał na padaczkę fotogenną), zazwyczaj rozpoczynał pracę w chwili kiedy słońce zaczynało skrywać się za horyzontem. Żona Popielskiego, aktorka Stefania Gorgowicz zmarła przy porodzie. Odtąd wychowaniem córeczki Rity zajmował się wraz z kuzynką, panną Leokadią Tchórznicką.

 

Do ogarniętego wojną wywiadów Gdańska Popielski zabiera wspomniane wyżej, dwie najważniejsze dla niego kobiety. Nie zdaje sobie jeszcze sprawy na jakie niebezpieczeństwo je naraża. Mimo zachowywania szczególnych środków ostrożności, obydwie damy ocierają się o śmierć. Na horyzoncie pojawia się tajemnicza femme fatale. Komisarz nie potrafi jej jednak rozgryźć. Nie jest pewien jakie intencje przyświecają pięknej Irenie Arendarskiej. Wraz z Edwardem Popielskim czytelnik wędruje ulicami przedwojennego Gdańska. Zagląda do nędznych spelunek i zaułków portowych. Znakomicie oddany klimat i detale topograficzne miast, w których rozgrywa się akcja, to cechy wszystkich powieści Marka Krajewskiego, zarówno szpiegowskich jak i kryminalnych[1]. Tak jest również w przypadku „Miasta szpiegów”. Mocną stroną niniejszej powieści jest także wartka akcja oraz misternie skonstruowana intryga. Polecam.

 

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.znak.com.pl/ksiazka/miasto-szpiegow-krajewski-marek-202299

Recenzje powieści:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4968792/miasto-szpiegow

Rozmowa z autorem:

https://www.radiowroclaw.pl/articles/view/108531/Marek-Krajewski-Miasto-szpiegow-Popielski-kontra-nazisci-FRAGMENT-KSIAZKI-WYWIAD-z-Radia-Wroclaw-Kultura

Strona autora:

https://www.marek-krajewski.pl

 

Wydawca: Znak

ISBN: 978-83-240-6230-0

Liczba stron: 384

Rok wydania: 2021

---

[1] Recenzje powieści Marka Krajewskiego:  http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Marek%20Krajewski

„Diabeł Stróż”

 

Marek Krajewski „Diabeł Stróż”

 

Wrocław, 1934 r. Kilkanaście dni po zabójstwie emerytowanego urzędnika pocztowego Seppa Frömla zostaje zamordowana jego kochanka. Opiekę nad niepełnosprawnym synem pary, Rolfem, przejmuje radca kryminalny Eberhard Mock. Niebawem Mock odkrywa, że jego mały podopieczny obdarzony jest pewnym niezwykłym przymiotem. Chłopiec potrafi błyskawicznie dokonywać w pamięci skomplikowanych obliczeń. Talent ten stanowi dla dziecka poważne zagrożenie, nie brak bowiem osobników, którzy dali by wiele za to, aby móc wykorzystać jego umiejętności. Prowadzący śledztwo Mock błyskawicznie odkrywa, że obydwa zabójstwa są ze sobą ściśle powiązane. Trop prowadzi do grupy osób, które łączy pewna tajemnica sprzed wielu lat…

 

Co ciekawe, kiedy pokiereszowany przez los dzieciak trafia pod opiekę Eberharda Mocka, ten na pozór gruboskórny, twardy policjant odkrywa w sobie niezwykłą wrażliwość, dzięki czemu udaje mu się zbudować z osieroconym chłopcem niezwykłą więź. Kto wie, czy Mock mógłby prowadzić kolejne skomplikowane śledztwo, naginając przy tym wiele procedur, gdyby nie jego wyrozumiały zwierzchnik. W najbliższym otoczeniu Radcy kryminalnego Eberharda Mocka nie brak jednak i takich funkcjonariuszy, którzy tylko czekają na jego fałszywy krok. Wraz z głównym bohaterem czytelnik odwiedza nielegalne wrocławskie domy gry i obskurne spelunki, zagląda do brudnych, zaniedbanych mieszkań i urządzonych z przepychem gabinetów.

Tym razem radca kryminalny natrafił na godnego siebie przeciwnika. Zgodnie ze starym przysłowiem, które mówi: „jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one”, Mock nie przebiera w środkach, starając się za wszelką cenę doprowadzić do wykrycia sprawców zbrodni. Na każdego stara się znaleźć haka, a jeśli mu się to nie udaje, przy pomocy typów spod ciemnej gwiazdy, jest w stanie wydobyć pożądane informacje. Jak zawsze w powieściach Marka Krajewskiego, także w niniejszej nie brakuje mocnych, brutalnych scen. Mock nie waha się kiedy musi „przycisnąć” mocniej swego rozmówcę. Zmienia się Mock, zmienia się również jego miasto. W połowie lat 30. coraz więcej ważnych stanowisk we Wrocławiu obsadzanych zostaje przez zwolenników Hitlera. Rosnące wpływy hitlerowców stają się zagrożeniem nawet dla szefa Mocka. Nasz bohater potrafi się zazwyczaj wykaraskać z największych opałów. Czy tym razem również to mu się uda? Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.znak.com.pl/ksiazka/diabel-stroz-krajewski-marek-208167

Recenzje powieści:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4983317/diabel-stroz

Strona autora:

https://www.marek-krajewski.pl

 

Wydawca: Znak

Cykl: Eberhard Mock (tom 11)

ISBN: 978-83-240-6327-7

Liczba stron: 400

Rok wydania: 2021

„Czas zdrajców”

 

Marek Krajewski „Czas zdrajców”

 

Breslau, 1935 r. Młoda i piękna Ormianka Aurelia Teichert zgłasza się do polskiego konsulatu z propozycją sprzedaży dwóch tajnych dokumentów. Pierwszy z nich demaskuje działalność na szkodę Polski wysokiego urzędnika Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Ujawnienie drugiego dokumentu może wywrzeć negatywny wpływ na relacje pomiędzy Polską a Niemcami. Cena za dokumenty jest niebywale wysoka. Kapitan Jan Henryk Żychoń z Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego powierza zadanie potwierdzenia autentyczności dokumentów Edwardowi Popielskiemu, oficerowi Urzędu Śledczego Komendy Wojewódzkiej Policji we Lwowie. Poinstruowany dokładnie przez Żychonia Popielski wyrusza z ryzykowną misją do największego miasta nad Odrą.

 

Na miejscu okazuje się, że zadanie, do którego został oddelegowany, jest o wiele bardziej niebezpieczne niż się spodziewał. Nie trudno się domyślić, że apetyt na przejęcie cennych dokumentów ma także „konkurencja”, czyli funkcjonariusze niemieckiego wywiadu. Rozpoczyna się bezwzględna walka. W pewnym momencie, znajdujący się w oku cyklonu Popielski, zdaje sobie sprawę, że już nikomu nie może zaufać. Znajduje się pomiędzy młotem a kowadłem. Po obydwu stronach barykady nie brakuje podwójnych agentów. Edward zakochuje się utalentowanej muzycznie i językowo, wyjątkowej kobiecie. Zarówno dla jego mocodawców, jak i Niemców, miłość Popielskiego do Aurelii nie znaczy zupełnie nic. Sprawa komplikuje się jeszcze bardziej. Czas biegnie nieubłaganie. Otoczony zdrajcami lwowski policjant może liczyć tylko na siebie.

 

Akcja powieści rozgrywa się w kilku miastach, Oprócz wspomnianego już Breslau, istotne dla rozwoju fabuły wydarzenia mają miejsce m.in. w Bydgoszczy, Poznaniu i Warszawie. Marek Krajewski, jak zawsze, stara się pieczołowicie oddać realia topograficzne oraz klimat miejscowości, do których docierają bohaterowie. Na kartach książki pojawia się również kilka postaci, które trwale zapisały się na kartach historii, m. in. szef Abwehry Wilhelm Canaris, adiutant Józefa Piłsudskiego, major Mieczysław Lepecki czy kapitan Żychoń. Na charakterze niemal każdej z postaci można dostrzec jakieś skazy. Niemal każdy z bohaterów stara się by jego mroczne sekrety nigdy nie ujrzały światła dziennego. Daje to oczywiście szerokie pole do popisu asom wywiadu. Wystarczy bowiem, odkryć jakąś tajemnicę, by nieszczęsny delikwent, za cenę jej nieujawnienia, zgodził się niemal na wszystko. Polecam.

Powieść na stronie wydawcy:

https://www.znak.com.pl/ksiazka/czas-zdrajcow-krajewski-marek-222761

Recenzje powieści:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5015031/czas-zdrajcow

Strona autora:

https://www.marek-krajewski.pl

Wydawca: Znak

ISBN: 978-83-240-6437-3

Liczba stron: 379

Rok wydania: 2022