sobota, 4 sierpnia 2018

„Miecz i łokieć”



Wiktor Gomulicki „Miecz i łokieć”


W bogatym i różnorodnym dorobku Wiktora Gomulickiego (1848-1919), uznanego pisarza, poety, historyka oraz miłośnika dziejów dawnej Warszawy znajdziemy liczne felietony, gawędy i wiersze inspirowane pięknem stołecznych placów, ulic, kamienic i zaułków. Najsłynniejszym jego utworem jest jednak powieść „Wspomnienia niebieskiego mundurka”, w której przedstawione są perypetie uczniów uczęszczających do gimnazjum dla chłopców w Pułtusku, w okresie przed wybuchem powstania styczniowego. Kto wie, czy kilkadziesiąt lat później nie czerpał z niej natchnienia sam Edmund Niziurski? Zapomnianym niestety arcydziełem Wiktora Gomulickiego jest natomiast wydana w 1903 r. powieść historyczna „Miecz i łokieć”.

W opracowanym przez syna pisarza (Juliusza Wiktora Gomulickiego) wstępie znajdziemy garść informacji o genezie powstania powieści. Wiktor Gumulicki mimo napisania dziesiątków utworów poetyckich poświęconych stolicy odczuwał ciągły niedosyt. „Pragnął pokazać publiczności rozległy i urzekający wiernością, barwny fresk historyczny – a malował jedynie miniatury!” (ze wstępu). Jak się okazuje, pomysł stworzenia powieści zakiełkował już w 1883-1884 r., a inspiracją było prawdopodobnie ukazanie się pierwszej części trylogii Henryka Sienkiewicza. W przeciwieństwie do naszego noblisty, pan Wiktor postanowił napisać powieść mieszczańską i antyszlachecką. Niektóre wątki były inspirowane przeżyciami osobistymi Gomulickiego, np. w 1888 r. pisarza dotknęła tragedia - stracił żonę oraz córkę i synka.




Akcja powieści „Miecz i łokieć” rozgrywa się głównie w Warszawie w czasie panowania króla Zygmunta III Wazy. Gomulicki ukazuje miasto nad Wisłą w okresie świetności. Stolica Mazowsza dynamicznie się rozwija, przeistaczając się przy tym w najważniejsze miejsce na mapie Rzeczpospolitej. Złote i srebrne monety wpadają do mieszków kupców warszawskich, którzy z kolei dzielą się swym bogactwem z zawsze pustą szkatułą królewską. Panowie szlachta awanturują się przybywając do stolicy aby obradować na sejmikach, panoszą się w kamienicach mieszczańskich, wszczynają burdy, a na przedstawicieli innych stanów spoglądają z butą i pogardą.




Nie oszczędzają Warszawy różnorakie nieszczęścia i kataklizmy. Autor mistrzowsko je wykorzystuje i tworzy z nich spoiwo fabuły. Na życiu oraz psychice mieszkańców stolicy, oraz na jej architekturze, piętno odciskają: straszliwa burza w 1602 r., pożar kamienic na Rynku staromiejskim w 1607 r., wjazd lisowczyków w 1613 r. i zaraza w 1624 r. Choć w Warszawie nie brak ludzi oświeconych, nadal kwitnie jeszcze zabobon i ciemnota. W powieści historycznej nie brakuje oczywiście postaci, które zapisały się w dziejach miasta oraz trawionego konfliktami wewnętrznymi i wojnami z sąsiadami kraju. Król Zygmunt przedstawiony został jako nijaki asekurant. Większość szlachetnie urodzonych bohaterów autor ukazał w negatywnym świetle, jako łaknących bogactw i zaszczytów warchołów. Wyjątkiem jest tu kilku hetmanów, którzy patriotyczną postawą przysposabiają krajowi zwycięstw i chwały. Trzeba bowiem wyjaśnić, że pisarz zabiera kilku bohaterów na pewien czas aż pod Chocim.




Pierwszoplanową postacią jest mieszczanin Krzysztof Dąbek. Jego losy od okresu młodzieńczego, aż po wiek dojrzały splatają się z historią stolicy. Młody Krzyś obiecuje umierającej ciotce opiekę nad jej nowonarodzoną córeczką. Kiedy chłopiec wyrusza aby sprowadzić lekarza dziewczynka niespodziewanie znika. Dąbek przez lata głowi się co mogło się stać z dzieckiem. Stara się na wszelkie sposoby odnaleźć zaginioną i tym samym dotrzymać przysięgi złożonej ciotce na łożu śmierci. Co pewien czas na jego drodze staje tajemniczy, ubrany w dostatni, czarny stój mężczyzna. Drogi młodego kupieckiego syna krzyżują się również z przygodami pewnego szlachetki Konrada Zboińskiego. Ten zaś nie przebiera w środkach aby polepszyć swą ubogą dolę i nabić kabzę złotem. Na jego losy wpływa z spotkanie z piękną córką ormiańskiego kupca. Zboiński nadepnął także na odcisk pewnemu bandycie, a ten łatwo nie puszcza w niepamięć doznanych krzywd. Powieść obfituje oczywiście w liczne barwne i wciągające wątki poboczne. Wydarzenia z przeszłości nie pozostają bez wpływu na chwilę obecną. Możemy więc być pewni, że jeżeli któryś z bohaterów popełnił zły uczynek, zostanie za to wcześniej czy później ukarany, a jeśli przysłużył się bliźniemu, Bóg dobrem mu odpłaci.

Miałem przyjemność przeczytać wydrukowane w 1956 r. czwarte wydanie powieści. Ponad 60 lat od wydania wystarczyło aby kartki książki pokryła delikatna patyna czasu. Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” zdecydowała się powierzyć zaprojektowanie opasłej księgi w płóciennej okładce Andrzejowi Heidrichowi. To twórca projektów setek znaczków pocztowych oraz banknotów, w tym serii „Królowie i książęta Polski”. Wybitny grafik i ilustrator, student samego Jana Marcina Szancera, popuścił wodze fantazji i stworzył książkę, która ułatwia czytelnikowi przeniesienie się do czasów, w których umieszczona jest fabuła powieści. Pomagają w tym klimatyczne ilustracje oraz winietki zamieszczone przed każdym z licznych rozdziałów. Przepiękna powieść. Polecam.


Wydawca: Czytelnik
Opracowanie graficzne i ilustracje: Andrzej Heidrich
Rok wydania 1956
Liczba stron: 436



piątek, 3 sierpnia 2018

„Bez dogmatu”



Henryk Sienkiewicz „Bez dogmatu”


W Bez dogmatu zobaczymy zupełnie innego Sienkiewicza niż ten, którego poznaliśmy dzięki jego powieściom historycznym, zapewniającym mu po dziś dzień sławę. Tym razem pisarz stworzył utwór o czasach mu współczesnych, podejmujący problem człowieka końca XIX wieku, pozbawionego trwałych zasad moralnych i celu w życiu, do którego mógłby dążyć. Ze względu na tematykę oraz brak jednoznacznego potępienia głównego bohatera utwór wzbudził burzliwą dyskusję i wywołał zarzuty amoralności. Dla wielu młodych ludzi Bez dogmatu była diagnozą ich pokolenia.

Bohaterem powieści jest pochodzący z bogatej szlacheckiej rodziny Leon Płoszowski. Inteligentny, utalentowany i wszechstronnie wykształcony nie może jednak znaleźć miejsca w życiu, które upływa mu bezproduktywnie na rozrywkach, bywaniu w towarzystwie i podróżach po Europie. Za tą elegancką maską kryje się jednak hulaka i egoista pozbawiony zahamowań, który nie liczy się z uczuciami innych ludzi. Gdy Leon poznaje śliczną i skromną Anielkę, nie potrafi oprzeć się jej urokowi i zaczyna zabiegać o jej względy. Dziewczyna odwzajemnia uczucie, co daje Leonowi złudzenie, że już ją posiadł. Los postanawia jednak z niego zadrwić…

Źródło:


Wydawca: MG
ISBN: 978-83-7779-491-3
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 400



czwartek, 2 sierpnia 2018

„Wernyhora. Wieszcz ukraiński”



Michał Czajkowski „Wernyhora. Wieszcz ukraiński”

Powieść historyczna z roku 1768
Wydanie reprintowe


Wernyhora to niezwykle popularna w XIX w. na ziemiach Ukrainy i Małopolski postać wieszcza Polaka, mieszkającego na Ukrainie, który w swoich przepowiedniach wieścił znękanym niewolą rodakom wspaniałą przyszłość, opartą na braterstwie Polaków i Ukraińców. Wernyhora to nie tylko bohater powieści M. Czajkowskiego, to także piękny obraz Matejki, to postać z perły literatury polskiej – Wesela Wyspiańskiego. Książkę "Wernyhora" czyta się jednym tchem; jest wspaniałą lekturą tak dla młodzieży, jak i dorosłych. Doskonale uzupełnia wiedzę z podręczników szkolnych o realiach pomiędzy Polakami i Ukraińcami w XVIII w. jakże inaczej wyglądających od tych, które znamy m.in. z Ogniem i mieczem Sienkiewicza.

Michał Czajkowski, bardziej znany na przełomie XIX i XX w. jako sadyk pasza (1804 – 1886), jeden z najbardziej znanych w Europie w połowie XIX w. pisarzy historycznych, dziennikarz, dyplomata, organizator i wieloletni główny rezydent Hotelu Lambert (rządu emigracyjnego po powstaniu listopadowym) w Stambule, założyciel osady polskiej w Turcji Adampol, wysoki urzędnik turecki z tytułem „pasza”, z ramienia rządu tureckiego gubernator Bukaresztu i Rumelii, organizator 2. pułku kozaków osmańskich w Turcji, uczestnik powstania listopadowego i wojny rosyjsko-tureckiej (wojna krymska) – sławę zdobył głównie jako piewca ginącego świata kozaczyzny. Jego niezwykle poczytne powieści, jak Hetman Ukrainy, Owruczanin, Wernyhora, były tłumaczone na wiele języków i wydane w wielu krajach, w tym także w Stanach Zjednoczonych AP (Chicago 1917).

Źródło:


Wydawca: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza
ISBN: 978-83-205-5545-5
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 435


środa, 1 sierpnia 2018

„Encyklopedia polskiej emigracji i polonii”



Kazimierz Dopierała (red.) „Encyklopedia polskiej emigracji i polonii”
(Tom III)


Encyklopedia ta jest pierwszym tego typu dziełem w literaturze polskiej i światowej. Obejmuje wszystkie skupiska emigracyjne i Polonijne rozsiane po świecie. Dzieło w układzie alfabetycznym, w hasłach dotyczących instytucji, przeglądowych, biograficznych, geograficznych i terminologicznych próbuje oddać istotę emigracji i Polonii od jej początków do chwili obecnej. Encyklopedia nie jest tylko suchym zestawem haseł, lecz także zbiorem opracowań, mających charakter esejów. Szczególnie jest to widoczne w artykułach przeglądowych, w których unikano jednak wartościowania faktów. Opracowań do Encyklopedii dostarczyło ok. 120 osób z kraju i z zagranicy, wywodzących się z różnych kręgów społecznych: naukowców, księży, literatów, dziennikarzy, lekarzy, etc. Wszystkie opracowania były weryfikowane, poprawione i autoryzowane. Każdy artykuł, choćby najmniejszy, wymienia literaturę, z której autor korzystał, i jest podpisany imieniem i nazwiskiem.




Na ostatnich stronach Encyklopedii umieszczone są biogramy autorów opracowań działających w Polsce oraz noty opolskich czasopismach i instytucjach, w których ci autorzy pracują, jeśli one zajmują się problematyką emigracyjną. Zamieszczona w Encyklopedii ikonografia barwna i czarno-biała nie tylko zaspakaja zmysł estetyczny czytelnika, ale także jest dokumentacją historyczną pozwalającą bardziej wnikliwie spojrzeć na prezentowaną osobę czy instytucję. Stanowi ona niekiedy wartość samą w sobie, godną pogłębionego opracowania. Encyklopedia polskiej emigracji i Polonii powstała, by uświadomić społeczeństwu nie do końca o tym przekonanemu że ci, którzy znaleźli się poza granicami kraju stanowią integralną część polskiego narodu i że mają trwałe miejsce w jego dziejach. Jest ona także hołdem oddanym wszystkim polskim emigrantom i członkom Polonii, którzy nie znaleźli się w tej Encyklopedii, a odnajdą także cząstkę swego życia w biogramach innych.




Źródło:


Wydawca: Oficyna Wydawnicza Kucharski
ISBN całości: 83-89376-10-5
Rok wydania: 2003
tom 1, A-E, 492 strony, ISBN 83-89376-11-3
tom 2, F-K, 496 strony, ISBN 83-89376-12-1
tom 3, K-O, 504 strony, ISBN 83-89376-13-X
tom 4, P-S, 492 strony, ISBN 83-89376-14-8
tom 5, S-Ż, 532 strony, ISBN 83-89376-15-6
(Format 21 x 29, twarda oprawa ekoskóra ze złoceniami)




wtorek, 31 lipca 2018

„Kobiety wywiadu”



Przemysław Słowiński „Kobiety wywiadu”


Uwodzicielskie i niebezpieczne. W półmroku buduarów wyciągały sztabowe tajemnice od kochanków, skakały ze spadochronem, skutecznie operowały bronią.

Intrygi, szantaże, wielka polityka. Brawura i adrenalina.

MATHILDE CARRÉ. Drapieżna kotka, zdradziła Niemcom siatkę francuskiego Resistance. Skazana na gilotynę w wieku lat 40. Dożyła jednak prawie stu lat, wydając po drodze pamiętnik.

GABRIELLE BONHEUR (COCO) CHANEL. Interesowna kobieta sukcesu. W czasie niemieckiej okupacji Coco związała się z niemieckim wywiadem. Francuski ruch oporu wydał na nią wyrok śmierci, ale po wojnie uniknęła kary za kolaborację.

ANNA CHAPMAN. Agentka 00Sex. Wyszkolona na „uniwersytecie uwodzicieli” koło Kazania. Powróciła do rosyjskiej ojczyzny w glorii superszpiega. Jej podobizna znalazła się ostatnio nawet na znaczkach pocztowych.

IZABELLA HORODECKA. „Teresa” od wyroków. Zwiedziła kilkadziesiąt państw na sześciu kontynentach. James Bond w spódnicy. Przenikliwa, niezwykle spostrzegawcza, mająca świetny refleks, podczas okupacji wzięła udział w 23 poważnych akcjach likwidacyjnych.




CHRISTINE KEELER. Seks, kłamstwa i samobójstwo. Piękna dziewczyna, lekarz erotoman, łysiejący brytyjski minister i przystojny rosyjski szpieg. Nawet w swingującym Londynie lat sześćdziesiątych taka mikstura po prostu musiała eksplodować.

KAROLINA RZEWUSKA (SOBAŃSKA). Szpieg w krynolinie. Używając prowokacji i szantażu, bez wahania niszczyła polskich patriotów, nawet tych z kręgu najbliższych przyjaciół i rodziny.

KRYSTYNA SKARBEK. Agentka brytyjskiego SOE, używająca pseudonimu Christine Granville. Ulubiony szpieg Churchilla. Za swoje brawurowe misje otrzymała najwyższe odznaczenia francuskie i angielskie. Nie potrafiła się odnaleźć w powojennej rzeczywistości. Zginęła najprawdopodobniej z ręki zazdrosnego kochanka.

ELŻBIETA ZAWACKA. Najdzielniejsza z dzielnych. Cichociemnych było tylko 316 – wśród nich jedna kobieta. Przekradała się przez ośnieżone przełęcze Pirenejów i skakała w nocy ze spadochronem. Wzorzec odwagi i patriotyzmu.

MARGARETHA ZELLE (MATA HARI). Oko Bóstwa. Na hasło: „kobieta – szpieg” każdy niemal odpowiada: „Mata Hari”, chociaż biedna Greta Zelle nie była ani dobrą tancerką, ani nie oddała aż tak wielkich usług szpiegowskich jak inni niemieccy agenci.


Sprawdź, dla kogo gasisz światło. Twoje tajemnice są w niebezpieczeństwie.
                         
---

Przemysław Słowiński urodził się w 1959 roku we Wrocławiu. Z wykształcenia prawnik, wykonywał wiele zawodów, m.in. malarza, górnika, barmana, agenta ubezpieczeniowego. Autor książek biograficznych.



Źródło:

Więcej o książce:


Wydawca: Fronda
ISBN: 978-83-8079-367-5
Liczba stron: 360
Rok wydania: 2018



poniedziałek, 30 lipca 2018

„Okręg Alków”



Andrzej Przychodni „Okręg Alków”


Powieść Isa (czyt. „aisa”, starogermańskie „żelazo”) przeniesie Was na tereny dzisiejszej Polski i środkowej Europy w II wieku naszej ery, do świata określanego przez Rzymian mianem Barbaricum i budzącego w nich jednocześnie ciekawość oraz trwogę. Lugiowie, Hariowie czy Manimowie, zaludniający „Germanię” Tacyta, a teraz także karty powieści Andrzeja Przychodniego, nie ustępują egzotyką mieszkańcom światów, którymi karmią naszą wyobraźnię autorzy fantastyki. Śledząc losy Hardjena, Andiz czy Julianusa też wsiąkamy w nowe uniwersum, dajemy się porwać przygodzie i rządzącym bohaterami namiętnościom…




Tom drugi „Sagi z Kraju Żelaza” to trzymająca w napięciu, wielowątkowa historia, w której odnajdziecie splatające się losy ludzi pochodzących z dwóch (czy aż tak bardzo?) odmiennych kultur, wartką akcję i duch stoicyzmu Marka Aureliusza, a także solidną porcję wiedzy o starożytności. Zapraszamy do lektury, która poszerzy Wasze wyobrażenia o czasach rzymskich na ziemiach nad Wisłą!

Źródło:


Więcej o książce:


Wydawca: Wydawnictwo i Pracownia Archeologiczna
Profil-Archeo Magdalena Dzięgielewska
Seria wydawnicza: Isa – Saga z Kraju Żelaza
ISBN: 978-83-940949-7-3
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 221



niedziela, 29 lipca 2018

Świętokrzyskie regionalia (cz. 59)



Marta Boszczyk, Łukasz Kwiecień „Powstanie styczniowe. Bibliografia w wyborze”


Niniejsza publikacja została przygotowana w związku z przypadającą w bieżącym roku 150. rocznicą wybuchu powstania styczniowego i ustanowieniem przez Senat RP roku 2013 Rokiem Powstania Styczniowego. Bibliografia ma charakter poradnika i opracowana została z myślą o czytelnikach bibliotek pedagogicznych (nauczycielach, bibliotekarzach, studentach i maturzystach) oraz wszystkich zainteresowanych historią Kielecczyzny. Uwzględnia w wyborze książki i artykuły z czasopism, dokumenty ikonograficzne, elektroniczne oraz filmy. Zasięgiem czasowym obejmuje druki wydane do stycznie 2013 roku. Przedstawiony materiał został zebrany na podstawie zbiorów Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Kielcach, katalogów i baz bibliograficznych bibliotek krajowych oraz Polskiej Bibliografii Literackiej, Bibliografii Historii Polskiej, Bibliografii Kielecczyzny: 1945-1964, Bibliografii województwa kieleckiego (1982-1985).

Przy kompletowaniu materiałów wykorzystano także Bibliografię powstania styczniowego w opracowaniu Eligiusza Kozłowskiego oraz Powstanie styczniowe 1863: poradnik bibliograficzny Zbigniewa Ćwieka. Cenne źródło informacji stanowiły również zasoby Internetu oraz polskich bibliotek cyfrowych. Obok opracowań naukowych i popularnonaukowych dotyczących kwestii powstania styczniowego na Kielecczyźnie, ujęto także opublikowane na łamach prasy regionalnej artykuły „rocznicowe”, beletrystykę, opracowania historycznoliterackie oraz materiały przedstawiające artystyczne interpretacje powstania styczniowego. Pominięto dokumenty archiwalne i źródłowe w postaci raportów dowódców polskich, rozkazów, dekretów, rozporządzeń, obwieszczeń, instrukcji, regulaminów, sprawozdań, przemówień i statystyki, a także nekrologi i modlitwy.

Zrąb główny bibliografii został podzielony na trzy zasadnicze części. Pierwsza Powstanie styczniowe na Kielecczyźnie obejmuje swym zasięgiem teren dawnej guberni radomskiej, w skład której wchodziło 8 powiatów: kielecki, miechowski, olkuski, opatowski, opoczyński, radomski, sandomierski i stopnicki. Kolejna Powstanie styczniowe w literaturze, sztuce, muzyce i filmie (wybrane przykłady) zawiera dokumenty dotyczące motywu powstania styczniowego, a ostatnia część Materiały metodyczne i repertuarowe stanowi pomoc dla nauczycieli historii i języka polskiego. W ramach działów zastosowano układ formalny (wydzielono wydawnictwa zwarte, ciągłe, dokumenty elektroniczne, ikonograficzne oraz audiowizualne). W przypadku wznowień literatury pięknej podano z reguły tylko wydanie ostatnie. Większość opisów bibliograficznych została przejęta ze źródeł pośrednich w wersji oryginalnej.

W trakcie gromadzenia materiałów napotykano na trudności w dostępie do wybranych publikacji, stąd też niektóre opisy są niekompletne. Mogą także wystąpić błędy niezawinione przez autorów. Pozycje znajdujące się w zasobach polskich bibliotek cyfrowych opatrzono adresem dostępu. Dla podniesienia wartości użytkowej bibliografii podano liczne adnotacje oraz w niektórych przypadkach uzupełniono opis wyborem recenzji. Bibliografię opatrzono indeksem osobowym i nazw geograficznych. 

Źródło:


Wydawca: Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w  Kielcach
ISBN: 978-83-60666-44-9
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 252



sobota, 28 lipca 2018

„Król awanturników”



Stanisław Antoni Wotowski „Król awanturników”
Powieść z życia hrabiego Cagliostra


Barwny życiorys hrabiego Alessandro di Cagliostro inspirował wyobraźnię wielu pisarzy, muzyków i twórców filmowych. Był pośród nich również popularny przedwojenny pisarz polski Stanisław Wotowski. Posiadający w dorobku liczne powieści kryminalne i sensacyjne autor pasjonował się zagadnieniami związanymi z okultyzmem i masonerią[1]. W czasach II Rzeczypospolitej tematyka ta budziła szerokie zainteresowanie a życie towarzyskie często ogniskowało się wokół stolików, przy których wywoływano postacie z zaświatów. Nic zatem dziwnego, że Wotowski postanowił przypomnieć czytelnikom osobę, która dzięki znajomości magicznych rytuałów potrafiła zdobyć zaufanie możnych ówczesnego świata.




Cagliostro urodził się pod koniec I połowy XVIII stulecia w Palermo na Sycylii jako Giuseppe Balsamo. Opiekujący się nim wuj, nie mogąc poradzić sobie z niesfornym młodzieńcem, postanowił oddać go na wychowanie mnichom. Nie było to po myśli młodego człowieka, który korzystając z okazji czmychnął z klasztoru. Giuseppe marzył o dostatnim życiu i sławie. Nie miał jednak zamiaru ciężko pracować na każdy grosz. Przełomem było spotkanie tajemniczego mędrca Althotasa. Balsamo został jego uczniem. Wędrując ze swym mistrzem zgłębiał arkana wiedzy tajemnej. Ciągle nie opuszczała go jednak myśl o tym, że jego przeznaczeniem są bogactwa i zaszczyty a każda droga jest dobra, jeśli doprowadzić go może do upragnionego celu.

Stanisław Wotowski opisuje podróże Cagliostra po Europie. Podający się za hrabiego, lekarza, czy masona awanturnik odwiedza m.in. Barcelonę, Madryt, Lizbonę, Londyn, Paryż, Marsylię, Wenecję i Petersburg. Co ciekawe, w 1780 r. dociera również do Warszawy. Dzięki niepospolitym zdolnościom, oszustwom, mistyfikacjom i pewności siebie z łatwością wkrada się w łaski arystokratów, książąt czy biskupów. Podobnie jak inne powieści historyczne i kryminalne Wotowskiego, również „biografia” hrabiego Cagliostro przepełniona jest sensacyjnymi przygodami, zagadkami i niedopowiedzeniami. Tłem wciągających historii są salony i ulice odwiedzanych przez bohatera miast. Na kartach książki pojawia się kilka postaci, które wywierały istotny wpływ na kształt ówczesnej Europy, w tym caryca Katarzyna II. Powieść „Król awanturników” miała premierę w latach 30. ubiegłego wieku. Polecam.


Wydawca: CM
ISBN: 978-83-66022-21-8
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 175



[1] Recenzje innych powieści Stanisława Wotowskiego: http://www.zapomnianabiblioteka.pl/search/label/Stanis%C5%82aw%20Wotowski

piątek, 27 lipca 2018

„Bursztynowy talizman”



Ewa Szelburg-Zarembina „Bursztynowy talizman”


Po raz pierwszy opublikowana po wojnie powieść Ewy Szelburg-Zarembiny, znanej i cenionej pisarki dla dzieci. Jest to opowieść o chłopcu z Warszawy, który na bałtyckiej plaży znalazł bryłkę bursztynu, co miało nie tylko dla niego niemałe konsekwencje. A to dzięki wujkowi, jego znajomej dziewczynki, który w tym bursztynie, jak w zaczarowanej kuli, pokazał mu przeszłość morskiego wybrzeża. A jest to tylko jeden z wątków tej ciekawej opowieści dla nastoletnich czytelników, której hasłem przewodnim może być cytat z książki: "Każdy człowiek może być dobry, albo zły. I trzeba zrobić tak, żeby byli sami dobrzy ludzie na świecie".

Można dodać, że powieść odznacza się swoistym wizjonerstwem, kiedy w latach trzydziestych XX wieku dzieci z różnych krajów budują wspólną fortecę z piasku, "a na jej szczycie wszystkie wspólnie zatknięte różnobarwne chorągiewki zlewają się w blasku pogodnego słońca w jeden zwycięski, tęczowy sztandar". Powieść polecamy Czytelnikom do lat dwunastu.

Źródło:


Wydawca: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza
ISBN: 978-83-205-466909
Rok wydania: 2007
Liczba stron: 114



czwartek, 26 lipca 2018

„Dzika biblioteka”



Paweł Dunin-Wąsowicz „Dzika biblioteka”


Dzika biblioteka Pawła Dunin-Wąsowicza to labirynt pełen zakamarków, z których wyłaniają się bardziej i mniej znane książkowe niesamowitości: zmyślone i prawdziwe Duniny, dopisane dalsze losy Wokulskiego, polskie Robinsony Kruzoe, nieistniejące państwa, powieści o muzykach czy zmory z drugorzędnej literatury przedwojennej. Nie są to tytuły przypadkowe, wyrastają bowiem z osobistych wspomnień o bliskich i przyjaciołach, czasach szkolnych i akademickich, początkach wydawniczych. Ta gawędziarska bibliografia intymna to w istocie literacka autobiografia znanego publicysty, krytyka literackiego, wydawcy i redaktora naczelnego „Lampy”, który – jak sam o sobie mówi – „preferuje fikcję nad rzeczywistość”.

Źródło:

Wywiady z autorem:


Recenzje książki:



Wydawca: Iskry
ISBN: 978-83-244-0492-6
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 296