„Niechciani generałowie”

Szymon Nowak „Niechciani generałowie”

Sosabowski, Maczek, Bór-Komorowski i inni. Powojenne losy polskich oficerów

Choć w skład Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie tuż przez zakończeniem II wojny światowej wchodziło ponad 200 tysięcy żołnierzy, kiedy w czerwcu 1946 r. w Londynie odbywała się parada zwycięstwa, nie uczestniczył w niej ani jeden przedstawiciel kraju, który jako pierwszy stanął na drodze Hitlera. Od chwili przyłączenia się Związku Radzieckiego do koalicji antyhitlerowskiej systematycznie słabła pozycja polskiego rządu w Londynie. Po zakończeniu działań wojennych zainteresowanym żołnierzom polskim umożliwiono powrót do rządzonej przez komunistów ojczyzny. Tym którzy zdecydowali się pozostać w Wielkiej Brytanii miano ułatwić przejście do cywila i rozpoczęcie nowego życia. Aby zapewnić sobie minimum egzystencji wielu generałów i oficerów imało się różnorakich zajęć. Angażowali się do pracy warsztatach samochodowych, szpitalach, zostawali barmanami, stolarzami, magazynierami czy tapicerami.

Wśród bohaterów, których powikłane powojenne życiorysy przypomniał Szymon Nowak znajdziemy tak znaczące postacie dla historii walk o niepodległość Polski jak: dowódca polskiej floty i obrony wybrzeża w 1939 r. - kontradmirał Józef Unrug, dowódca Armii „Pomorze” we wrześniu 1939 r. - generał Władysław Bortnowski, dowódca owianej sławą brygady spadochronowej - generał Stanisław Sosabowski, dowódca Armii Krajowej i Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w latach 1945–1947 - generał Tadeusz „Bór” Komorowski, dowódca spod Falaise - generał Stanisław Maczek, ostatni komendant główny Armii Krajowej - generał Leopold Okulicki „Niedźwiadek”, as myśliwski - generał Stanisław Skalski, dowódca lotnictwa w latach 1926–1939 - generał Ludomił Rayski oraz uczestnik I i II wojny światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej  - generał Jerzy Wołkowicki.

Biografie dwóch z wymienionych oficerów: gen. Jerzego Wołkowickiego oraz gen. Ludomiła Rayskiego niezbyt często bywają przedmiotem badań historyków. Brakuje również popularnonaukowych publikacji poświęconych dokonaniom tych generałów, stąd też przypomnienie ich sylwetek należy uznać za duży plus niniejszej publikacji. Bogato ilustrowana książka, przedstawiająca losy wysokich rangą oficerów, którzy po wojnie postanowili nie wracać do kraju rządzonego przez komunistyczne władze wypełniona jest licznymi ciekawostkami. Wiele z zamieszczonych w niej historii nie było dotychczas znanych szerszemu gronu czytelników. Polecam.

---

Szymon Nowak, urodzony w 1973 r. Absolwent wydziału historii Wyższej Szkoły Humanistyczno Pedagogicznej w Łowiczu. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Pamięci Powstania Warszawskiego 1944 oraz jako recenzent, z portalem historia.org.pl.

Wydawca: Fronda

ISBN: 978-83-8079-176-3

Liczba stron: 448

Rok wydania: 2018

„Samuel Zborowski i jego czasy”

Magdalena Ujma „Samuel Zborowski i jego czasy”

Dziejom rodziny Zborowskich towarzyszy wiele zagadek, a do najbardziej spektakularnych należy historia porywczego i walecznego rotmistrza królewskiego na Podolu, banity i skazańca Samuela Zborowskiego. Dla jednych wspaniałego rycerza i szermierza wolności szlacheckiej zagrożonej przez despotyczne rządy Stefana Batorego i wybujałe ambicje jego prawej ręki – Jana Zamoyskiego. Dla innych natomiast anarchisty i awanturnika uosabiającego najgorsze cechy szlacheckie, czyli butę, prywatę, nieliczenie się z władzą państwową i bezwzględność w postępowaniu z osobami niżej postawionymi w hierarchii społecznej. Wbrew opiniom romantyków nie był to bowiem jedynie dramat jednostki. Sprawa Samuela Zborowskiego stała się problemem wagi państwowej, wykorzystywanym w równej mierze przez pragnącego rządzić silną ręką Stefana Batorego, jak i przez broniącą swoich uprawnień szlachtę.

Na 22 Poznańskich Targach Książki Naukowej i Popularnonaukowej w Poznaniu 

Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego otrzymało wyróżnienie w konkursie 

o nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Szkół Wyższych im. Edwarda Pudelki w roku 2018, 

za publikację "Samuel Zborowski i jego czasy", autorstwa Magdaleny Ujmy.

https://www.facebook.com/WydawnictwoUO

Książka jest pierwszą naukową biografią Samuela Zborowskiego. Oparta została na dokumentach archiwalnych, źródłach drukowanych i literaturze przedmiotu. Opracowanie jest nie tylko syntetycznym podsumowaniem dotychczasowej wiedzy o wydarzeniach społecznych i politycznych XVI stulecia, ale także analitycznym studium wzbogacającym dotychczasową wiedzę o życiu słynnego banity, z uwzględnieniem realiów jego epoki oraz stosunków rodzinnych i sytuacji majątkowej. Książka jest adresowana do badaczy dziejów nowożytnych Pierwszej Rzeczypospolitej.

Unia Lubelska. Fragment obrazu Jana Matejki przedstawiający Marcina Zborowskiego.

Źródło:

http://wydawnictwo.uni.opole.pl/samuel-zborowski-i-jego-czasy-wyd-ii.html

Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego

ISBN: 978-83-7395-771-8

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 388

„Sprawy kresowe bez cenzury”

Marian Kałuski „Sprawy kresowe bez cenzury”

Tom I i tom II

Marian Kałuski jest dziennikarzem, pisarzem, historykiem polskim i australijskim oraz podróżnikiem (był w 81 krajach), mieszkającym w Australii od 1964 r. Był redaktorem (1974-77) „Tygodnika Polskiego” w Melbourne, współzałożycielem i kierownikiem Studium Historii Polonii Australijskiej (1977). Jego zasługą było wydanie przez Pocztę Australijską (Australia Post) w 1983 r. znaczka pocztowego upamiętniającego zasługi Pawła Edmunda Strzeleckiego dla Australii (wydał dwie jego biografie po angielsku). Jest członkiem Światowej Rady Badań nad Polonią (Warszawa). Autor m.in. 23 książek z zakresu historii, religii, Kresów i Polaków na świecie, w tym: Jan Paweł II. Pierwszy Polak papieżem (Australia 1979, USA 1980), The Poles in Australia (1985), Litwa. 600-lecie chrześcijaństwa 1387-1987 (1987), Ukraiński zamach na Polskie Sanktuarium Narodowe pod Monte Cassino (1989), Wypełniali przykazanie miłosierdzia. Polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu (2000), Cienie, które dzielą. Zarys stosunków polsko-żydowskich na Ziemi Drohobyckiej (2000), Polacy w Chinach (2001), Polska-Chiny 1246-1996 (2004), Polskie dzieje Gdańska (2004), Polacy w Nowej Zelandii (2006), Śladami Polaków po świecie (2007), Polonia katolicka w Australii (2010), Polskie dzieje Kijowa (2015), Włochy – druga ojczyzna Polaków. Powiązania Polski i Polaków z Rzymem, Watykanem, Florencją i Wenecją (2016), Polacy w Indiach i powiązania polsko-indyjskie (2016).

Marian Kałuski pochodzi z Pomorza Gdańskiego. Lata dziecięce i młodzieńcze spędził na Ziemiach Zachodnich, gdzie zamieszkało bardzo dużo Polaków wypędzonych z Kresów przez okupanta sowieckiego po 1945 r. Z tymi ludźmi miał kontakt na co dzień. Słyszał setki opowiadań i wspomnień kresowych, w wyniku czego sam zainteresował się Kresami w wieku 15 lat. To była jego pierwsza, i po dziś dzień pozostająca, najważniejsza pasja, która także zaowocowała pracą społeczną. W 1968 r. założył pierwszą w Australii polską organizację kresową – Koło Lwowian i Miłośników Miasta Lwowa w Australii, a w 1970 r. kierował australijską akcją protestacyjną przeciwko burzeniu Cmentarza Orląt we Lwowie przez władze sowieckie. Został odznaczony Złotą Odznaką Honorową Koła Lwowian w Londynie (1971), Krzyżem Zasługi (1991), Srebrnym Medalem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”  w Warszawie (2006) oraz odznaką „Pamięci Ofiar Ludobójstwa OUN-UPA” (2015). Jest autorem wielu setek tekstów na tematy kresowe, które były drukowane w kilkunastu czasopismach oraz czterech książek kresowych.

Jego najnowsza książka jest jak gdyby „Biblią kresową”. Po jej przeczytaniu Czytelnik pozna prawdę o Kresach, jakiej nie znajdzie w żadnej innej jednotomowej publikacji na ten temat.

Spis treści:

Kresy

Granica bezprawia i krzywdy

Polska polityka wschodnia

Polska historia Kresów

Kresy w dziejach polskiego chrześcijaństwa

Kresy w życiu narodu polskiego

Znani Polacy pochodzący z Kresów

Polskie dziedzictwo narodowe więzione na Ukrainie, Litwie i Białorusi

Kresowiana w zbiorach polskich

Ukraina

Lwów

Małopolska Wschodnia

Wołyń

Litwa

Wilno i Wileńszczyzna dziś litewska

Białoruś

Wileńszczyzna dziś białoruska

Grodzieńszczyzna

Nowogródczyzna

Polesie

Źródło:

http://www.oficynamjk.com.pl/nasza-oferta.html

Wydawca: Oficyna Wydawnicza Kucharski

ISBN: 978-83-64232-20-6 (tom I) i 978-83-64232-26-8 (tom II)

Rok wydania: 2017 (tom I)  i 2018 (tom II)

Liczba stron: 664 (tom I)  i 690 (tom II)

„Tajemnica zegara królewskiego”

Kazimierz Konarski „Tajemnica zegara królewskiego”

Na życzenie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego jego nadworny zegarmistrz, pan Gugenmus, konstruuje zegar. Nie jest to zwykły czasomierz, lecz kunsztownie wykonane arcydzieło sztuki zegarmistrzowskiej. Na marmurowym postumencie wznosi się owalny palisandrowy cokół podparty wykonanymi z brązu figurami ludzkimi. Pan Gugenmus zbudował ponadto mechanizm, umożliwiający dostęp do umieszczonej wewnątrz zegara skrytki. O jej istnieniu poinformowany został jedynie król Stanisław August. Przez długi czas zegar cieszył gości przybywających do zamku królewskiego. W styczniu 1794 r. król wręczył go w prezencie ślubnym starościcowi Kazimierzowi Nałęckiemu i jego wybrance, pięknej pannie Krystynie Jasinowskiej, podkomorzance łukowskiej. Stanisław August przekazał młodym także zapieczętowany list. Zastrzegł jednak, że mogą go otworzyć wyłącznie jeśli znajdą się w bardzo trudnej sytuacji życiowej.

Mijają lata. Odchodzą najstarsi członkowie rodu Nałęckich, rodzą się dzieci, a przez kraj wymazany z mapy Europy przetaczają się kolejne konflikty zbrojne. Ziemie polskie spływają krwią. W każdym zrywie narodowowyzwoleńczym biorą udział przedstawiciele rodziny Nałęckich. Ich patriotyczna postawa sprawia, że zostają pozbawieni rodowego majątku. Przez cały ten okres w posiadaniu rodziny znajduje się strzegący królewskiej tajemnicy stary zegar.

Kazimierz Konarski urodził się w 1886 r. w Jeleniowie, małej wiosce leżącej u stóp Gór Świętokrzyskich[1]. Nic więc dziwnego, że akcję jednego z trzech rozdziałów powieści umieścił w tak bliskich sobie stronach. Potomkowie bohaterów na skutek dziejowych zawirowań osiadają bowiem w leżącym nieopodal gór Opatowie. W miasteczku tym, mogącym poszczycić się niemal tysiącletnią historią, włączają się aktywnie w nurt walk powstańczych w 1863 r.

„Tajemnica zegara królewskiego” to jedna z kilku powieści historycznych adresowanych do młodych czytelników w dorobku Kazimierza Konarskiego, zasłużonego polskiego archiwisty i profesora Uniwersytetu Warszawskiego. To pełna uroku, staroświecka powieść, nasączona nutami patriotycznymi. Nie brak tu scen batalistycznych a sympatyczni i mężni bohaterowie przeżywają emocjonujące przygody. To właśnie sensacyjna fabuła sprawia, że w przeciwieństwie do wielu podobnych utworów z tego okresu, czytelnik nie zasypia w trakcie lektury, lecz nieśpiesznie odwracając kartki wędruje wraz z przedstawicielami rodziny Nałęckich przez 123 lata mrocznej i krwawej historii naszej ojczyzny.

W powieści pojawiają się również postacie historyczne. Szymon Konarski pod przybranym nazwiskiem (Janusz Hejbowicz) powraca na ziemie ojczyste by prowadzić działalność rewolucyjną, a Józef Hauke-Bosak dowodzi siłami zbrojnymi województw krakowskiego i sandomierskiego w powstaniu styczniowym. Książka Kazimierza Konarskiego ukazała się w 1933 r. Dziś jednak bez trudu można zdobyć egzemplarz z 1971 r. i odkryć tajemnicę królewskiego zegara. Polecam.

Wydawca: Instytut wydawniczy PAX

Ilustracje: Ludwik Maciąg

Rok wydania: 1971

Liczba stron: 207

---

[1] Więcej o autorze: http://www.sbc.org.pl/Content/145770/2012-3.pdf

„Historia wspólna czy rozdzielna”

Maria Barbara Piechowiak (pseud. Topolska) „Historia wspólna czy rozdzielna”

Polacy, Litwini, Białoerusini, Ukraińcy w ich dziejowym stosunku (XV-XX w.)

Autorka, prof. emeryt. Uniwersytetu Zielonogórskiego, od lat 1970. specjalizując się w mało znanej z powodów polityki historycznej i mało rozpowszechnianej tematyce, stawia w swej książce szereg pytań. Próby odpowiedzi dotyczą wspólnej z Polską przeszłości Litwinów, Białorusinów i Ukraińców. Ich wspólnych zasług w pochodzie zachodnioeuropejskiej cywilizacji (głównie w j. polskim) – odmiennej od Rosji. A także zalet tego modelu, tworzonego z udziałem przedstawicieli również innych narodowości i wyznań, co symbolizuje przyjmowanie go przez carów Rosji i ich otoczenie od połowy XVII w. W tej książce – twórcy nowoczesnych państw  narodowych – występują jako członkowie europejskiej wspólnoty od kilku wieków, do której po bolesnych doświadczeniach XX w. usiłują obecnie powrócić.

Kościół katedralny we Lwowie

Zobaczmy jak wiele czynników wpływa nadal na niewłaściwe oceny wspólnych niegdyś zasług, podziwianych w państwach zachodnich. Przyczyniły się one do utrwalania i wzrastania  stereotypów oraz, w celu umacniania świadomości narodowej, prowadziły do bratobójczych walk. Esej X – w podsumowaniu – wskazuje na efekty procesu bliskości i następnie przejawów obcości aż do naszych dni. 

Źródło:

http://www.oficynamjk.com.pl/nasza-oferta.html

Wydawca: Oficyna Wydawnicza Kucharski 

ISBN: 978-83-64232-05-3

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 380

„Złote lata polskiej chuliganerii. 1950-1960”

Piotr Ambroziewicz „Złote lata polskiej chuliganerii. 1950-1960”

Jaki jest rodowód chuligana? Dlaczego chuligan stał się problemem politycznym? Jak mucha zwalczała chuliganerię? Co wspólnego z polskim chuliganem miał bagnet w brzuchu Koreanki? Czy chuligan i bikiniarz byli przyrodnimi braćmi? To tylko niektóre z wielu ciekawych pytań, które autor stawia w zakrojonej na szeroką skalę opowieści o pladze, jaka nawiedziła Polskę Ludową w latach pięćdziesiątych minionego stulecia – chuligaństwie. Szeroką, bo przedstawiającą rozmaite aspekty tego zjawiska w okresie jego złotych lat, gdy chuligaństwo kwitło na potęgę – wskutek niemocy władz, nieudolności fatalnie wyszkolonej milicji, braku narzędzi prawnych, a także z powodu powiększania się rzeszy młodych ludzi znudzonych socjalistyczną „mową-trawą”. Wszystko w formach też rozmaitych, ale zawsze atrakcyjnych dla odbiorcy, zwłaszcza gdy nie jest pozbawiony poczucia humoru. Autor nie stroni od anegdot i historii barwnych, choć przecież wyłuskanych z ponurej, wszechogarniającej szarzyzny tamtej dekady. W paru momentach sięga i do własnych wspomnień, ale – w tych kluczowych – ponad „opis własnymi słowami” przedkłada pełnokrwisty, najlepiej oddający istotę rzeczy oraz atmosferę cytat.

Wielu czytelników lektura może zaszokować. Mniej nawet łobuzerskimi lub zgoła bandyckimi poczynaniami chuligańskich paczek, bardziej emanującym z licznych stron antyamerykanizmem, w treści i formie graniczącym z paranoją. Nie autora, lecz ważnych, choć drugoplanowych, bohaterów jego książki: polityków, dziennikarzy na usługach władzy, tzw. działaczy, prawników. Z kolei miłośników literatury i filmu zainteresują chuligańskie fascynacje autorów dzieł papierowych i celuloidowych. Jest jeszcze coś, co wyróżnia tę książkę – to ważny dla każdego rozdziału i dla wielu sytuacji opis tła, na jakim rozgrywają się przedstawione wypadki. Tła politycznego, społecznego, obyczajowego. Z kolei dołączone do każdego rozdziału „Niezbędniki” wyjaśnią (młodszemu lub po prostu mniej w historii zorientowanemu) czytelnikowi: kto, co i dlaczego.

---

Piotr Ambroziewicz, warszawiak lewobrzeżny, absolwent Wydziału Prawa i Administracji UW. Dzięki studenckim praktykom w sądach i prokuraturze poznał ten „najstarszy teatr świata” i zrezygnował z pracy w todze na rzecz dziennikarstwa sądowego i okołosądowego. Najdłużej (27 lat) pracował w „Prawie i Życiu” oraz w „Gazecie Sądowej” (12 lat). Współpracował m.in. z „Aneksem”, magazynem kryminalnym „Reporter” i literacko-kryminalnym „Pocisk”. W „Skarpie Warszawskiej” wydał książkę Widziałem. Słyszałem. Spisałem. Wspomnienia reportera sądowego PRL (2016), a w KiK (obecnie Wolters Kluwer Polska) zbiór felietonów Moja Wysokość Podatnik, drukowanych w „Przeglądzie Podatkowym” w latach 1998–2003.

Źródło:

https://ksiegarnia.pwn.pl/Zlote-lata-polskiej-chuliganerii.-1950-1960,743422983,p.html

Wydawca: PWN

ISBN: 978-83-01-19852-7

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 238

„Sprawy kresowe bez cenzury”

Marian Kałuski „Sprawy kresowe bez cenzury”

Tom I i tom II

Marian Kałuski jest dziennikarzem, pisarzem, historykiem polskim i australijskim oraz podróżnikiem (był w 81 krajach), mieszkającym w Australii od 1964 r. Był redaktorem (1974-77) „Tygodnika Polskiego” w Melbourne, współzałożycielem i kierownikiem Studium Historii Polonii Australijskiej (1977). Jego zasługą było wydanie przez Pocztę Australijską (Australia Post) w 1983 r. znaczka pocztowego upamiętniającego zasługi Pawła Edmunda Strzeleckiego dla Australii (wydał dwie jego biografie po angielsku). Jest członkiem Światowej Rady Badań nad Polonią (Warszawa). Autor m.in. 23 książek z zakresu historii, religii, Kresów i Polaków na świecie, w tym: Jan Paweł II. Pierwszy Polak papieżem (Australia 1979, USA 1980), The Poles in Australia (1985), Litwa. 600-lecie chrześcijaństwa 1387-1987 (1987), Ukraiński zamach na Polskie Sanktuarium Narodowe pod Monte Cassino (1989), Wypełniali przykazanie miłosierdzia. Polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu (2000), Cienie, które dzielą. Zarys stosunków polsko-żydowskich na Ziemi Drohobyckiej (2000), Polacy w Chinach (2001), Polska-Chiny 1246-1996 (2004), Polskie dzieje Gdańska (2004), Polacy w Nowej Zelandii (2006), Śladami Polaków po świecie (2007), Polonia katolicka w Australii (2010), Polskie dzieje Kijowa (2015), Włochy – druga ojczyzna Polaków. Powiązania Polski i Polaków z Rzymem, Watykanem, Florencją i Wenecją (2016), Polacy w Indiach i powiązania polsko-indyjskie (2016).

Marian Kałuski pochodzi z Pomorza Gdańskiego. Lata dziecięce i młodzieńcze spędził na Ziemiach Zachodnich, gdzie zamieszkało bardzo dużo Polaków wypędzonych z Kresów przez okupanta sowieckiego po 1945 r. Z tymi ludźmi miał kontakt na co dzień. Słyszał setki opowiadań i wspomnień kresowych, w wyniku czego sam zainteresował się Kresami w wieku 15 lat. To była jego pierwsza, i po dziś dzień pozostająca, najważniejsza pasja, która także zaowocowała pracą społeczną. W 1968 r. założył pierwszą w Australii polską organizację kresową – Koło Lwowian i Miłośników Miasta Lwowa w Australii, a w 1970 r. kierował australijską akcją protestacyjną przeciwko burzeniu Cmentarza Orląt we Lwowie przez władze sowieckie. Został odznaczony Złotą Odznaką Honorową Koła Lwowian w Londynie (1971), Krzyżem Zasługi (1991), Srebrnym Medalem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”  w Warszawie (2006) oraz odznaką „Pamięci Ofiar Ludobójstwa OUN-UPA” (2015). Jest autorem wielu setek tekstów na tematy kresowe, które były drukowane w kilkunastu czasopismach oraz czterech książek kresowych.

Jego najnowsza książka jest jak gdyby „Biblią kresową”. Po jej przeczytaniu Czytelnik pozna prawdę o Kresach, jakiej nie znajdzie w żadnej innej jednotomowej publikacji na ten temat.

Z uwagi na duże zainteresowanie Czytelników ukazał się tom II:

Spis treści:

Kresy

Granica bezprawia i krzywdy

Polska polityka wschodnia

Polska historia Kresów

Kresy w dziejach polskiego chrześcijaństwa

Kresy w życiu narodu polskiego

Znani Polacy pochodzący z Kresów

Polskie dziedzictwo narodowe więzione na Ukrainie, Litwie i Białorusi

Kresowiana w zbiorach polskich

Ukraina

Lwów

Małopolska Wschodnia

Wołyń

Litwa

Wilno i Wileńszczyzna dziś litewska

Białoruś

Wileńszczyzna dziś białoruska

Grodzieńszczyzna

Nowogródczyzna

Polesie

Źródło:

http://www.oficynamjk.com.pl/nasza-oferta.html

Wydawca: Oficyna Wydawnicza Kucharski 

ISBN: 978-83-64232-20-6 (tom I) i 978-83-64232-26-8 (tom II)

Rok wydania: 2017 (tom I)  i 2018 (tom II)

Liczba stron: 664 (tom I)  i 690 (tom II)

„PeeReL zza krat”

Helena Kowalik „PeeReL zza krat”

Głośne sprawy sądowe z lat 1945-1989

Jak obywatel Śliwa został fałszywym konsulem generalnym Austrii? Czym zajmowali się po godzinach biesiadnicy z „czerwonej oberży”? Jak to się stało, że większość kobiet w Rejowie nagle zaczęła ubierać się w najnowsze płaszcze Mody Polskiej? W jaki sposób Kalibabce udało się uwieść setki kobiet? Jak skończyła się błyskotliwa kariera Krwawego Maćka?

Skazany wyszedł z sali rozpraw pilnowany przez konwojentów. Na widok kogoś mu bliskiego, stojącego na korytarzu, ułożył palce w kwadracik, tak jak kadruje obraz reżyser filmowy, żeby nic nie rozpraszało widoku. „Okienko” miało znaczyć pójście za kraty. Ta książka jest właśnie takim okienkiem, soczewką w oglądzie PRL z perspektywy więziennej kraty. Przedstawione przestępstwa i czas procesów zostały tak dobrane, aby pokazać historie skazanych także w kontekście sytuacji politycznej, gospodarczej czy przemian obyczajowych. Sprawy dotyczą różnych rodzajów przestępstw i mają różne tło, łączy je z pewnością to, że wzbudzały ogromne zainteresowanie nie tylko środowiska prawniczego i rodzin oskarżonych, lecz także opinii publicznej.

Autorka przez pryzmat spraw sądowych przedstawia nam nie tylko przestępców, lecz także cały peerelowski świat wymiaru sprawiedliwości oraz życie codzienne w Polsce Ludowej. Niektórzy oskarżeni, którzy zostali uznani za winnych w rozumieniu ówczesnych kodeksów karnych, z dzisiejszej perspektywy nie złamali prawa, a zarzuty wobec nich wydają się absurdalne. Ciekawym elementem tego świata są ingerencje cenzury w relacje z rozpraw – dobrze było wtedy wiadomo, o czym i jak należy pisać.

Bazą materiałową dla książki były relacje prasowe z sal sądowych, zamieszczone w kilkunastu gazetach wychodzących w tamtym okresie, akta śledcze i sądowe, wspomnienia obrońców oskarżonych oraz reporterskie śledztwa autorki, niektóre prowadzone nawet wiele lat po zamknięciu sprawy. Informacje o tym, co zdarzyło się u skazanych, gdy wyszli na wolność, często przynoszą zaskakujące zwroty akcji. Teksty w pierwotnej wersji były publikowane jako artykuły w tygodniku „Wprost” i tygodniku „Detektyw” (jeden reportaż), teraz w wersji rozbudowanej i uzupełnionej, jako szeroka panorama sądowych dziejów PRL, oddawane są w ręce Czytelnika.

Wykadrowany więzienną kratą pejzaż Polski, z głębią ostrości od stalinizmu do upadku komunizmu. W tych reportażach z najgłośniejszych procesów sądowych spotykamy „wyklętych” i kułaków, łapówkarzy i hochsztaplerów, szlachetność i draństwo, grozę i śmieszność. Po latach Autorka odnajduje dawnych więźniów i pyta, jak potoczyło się ich życie. Przejmujący dialog z historią. (Magdalena Grochowska)

---

Helena Kowalik, dziennikarka, pisarka, wieloletnia korespondentka prasowa z sal sądowych. Zna świat polskiego wymiaru sprawiedliwości od podszewki, a sprawy kryminalne nie mają przed nią tajemnic. Z zacięciem dziennikarza śledczego tropi różne historie, by wyjaśnić je swoim czytelnikom. Pracowała m.in. w „Życiu Warszawy”, „Przeglądzie Tygodniowym” „Przeglądzie” oraz „Prawie i Życiu”.

Autorka kilkunastu książek, głownie zbiorów reportaży: Wyjście z lasu (1977), Wiesz pan, skąd ja jestem? (1978), Chleb, który nie bodzie (1978), Mielizna (1981), Mali ludzie Gierka (1990), Opolski exodus (1990), Wysoka Izbo (jako współautorka) 1991, Warszawa Kryminalna (tom I – 2010, tom II – 2012), Hipokrates przed sądem (2013), Miłość, zbrodnia i kara (2015). Publikowała swoje literackie reportaże w seriach „Ekspres reporterów” wydawnictwa KAW oraz „Białe Plamy” Oficyny Literatów Rój. Laureatka wielu konkursów, jest współautorką w kilkunastu antologiach literatury faktu. Wydała także dwie powieści: Człenio o środowisku warszawskich dziennikarzy (2008) oraz Córka Kaina (2009).

Jej dorobek był wielokrotnie doceniany. Zdobyła I Nagrodę im. Ksawerego Pruszyńskiego za osiągnięcia reporterskie, III nagrodę im. B. Prusa za całokształt pracy w dziennikarstwie. W Ogólnopolskim Radiowym Konkursie „Melchiory” nagrodzona w kategorii „Inspiracje roku 2010” za „uporczywe i konsekwentne dążenie do prawdy w reportażach sądowych”. W 2016 roku za całokształt twórczości otrzymała Nagrodę Specjalną Krajowego Klubu Reportażu.

Źródło:

https://ksiegarnia.pwn.pl/PeeReL-zza-krat.-Glosne-sprawy-sadowe-z-lat-1945-1989,743817566,p.html

Wydawca: PWN

ISBN: 978-83-0119853-4

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 318

„Ziemie Odzyskane 1945–1956”

Hubert Mordawski „Ziemie Odzyskane 1945–1956”

Na zachodnich i północnych obszarach Rzeczypospolitej urodziło się i wychowało już kilka pokoleń Polaków, dla których są to po prostu strony ojczyste. Trzeba podkreślić, że już bez obaw i zahamowań Polacy sięgają do dawnej historii tych ziem. W książce autor przedstawił zasadnicze elementy procesu dochodzenia do porozumienia przywódców trzech wielkich mocarstw: Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i ZSRR w sprawie granic Polski po II wojnie światowej, w tym wiodącą rolę Stalina. Pokazał trudny i bolesny proces przejmowania od Armii Czerwonej przez pierwsze struktury polskiej administracji cywilnej władzy na tzw. Ziemiach Odzyskanych, tj. obszarach włączonych do państwa polskiego na mocy decyzji konferencji poczdamskiej.

Opisał stan tych obszarów po zniszczeniach wojennych i wywiezieniu przez władze sowieckie znacznej części wyposażenia ze zdemontowanych zakładów przemysłowych. Przedstawił genezę, uwarunkowania, przebieg i zakres zasadniczych procesów administracyjnych, ludnościowych i gospodarczych zachodzących w latach 1945–1956. Pokazał błędy popełnione przez władze komunistyczne w wielu obszarach, w tym w polityce uwłaszczeniowej, przymusowej kolektywizacji wsi i przyspieszonej industrializacji. Bez tej wiedzy niekiedy trudno młodym pokoleniom zrozumieć przeszłość, a bywa że i współczesność naszych województw zachodnich i północnych.

Doktor nauk humanistycznych Hubert Mordawski jest historykiem i publicystą. Opublikował kilka książek o tematyce lotniczej oraz kilkadziesiąt artykułów o problematyce historycznej i współczesnej.

Źródło:

http://wydawnictwopoligraf.pl/594/hubert-mordawski/ziemie-odzyskane-194582111956.html

Wydawca: Poligraf

ISBN: 978-83-7856-357-0

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 624

„Moneta polska i obca w średniowieczu”

Stanisław Suchodolski „Moneta polska i obca w średniowieczu”

Tom zawiera 32 teksty powstałe w ciągu ostatniego półwiecza. Spośród nich 6 zostało pierwotnie opublikowanych w językach obcych, a 10 ujrzało światło dzienne za granicą. Jeden z tekstów ukazuje się obecnie po raz pierwszy. Tematyka prac dotyczy zarówno monet polskich, jak i niemieckich, czeskich, węgierskich, a nawet bizantyjskich. Ich chronologia zawiera się między wiekiem X a XV. Dzięki dodaniu nowych komentarzy i literatury prace te zostały uaktualnione, a ich atrakcyjność wzrosła jeszcze po dodaniu nowych ilustracji.

Jest to nowy wybór prac autora. Żadna z nich nie została pomieszczona w wyborze opublikowanym wcześniej pod tytułem Numizmatyka średniowieczna. Moneta źródłem archeologicznym, historycznym i ikonograficznym, Warszawa 2012.

Spis treści:

I. HISTORIA MONETY POLSKIEJ
1. Czy moneta polska ma już tysiąc lat?
2. Uwaga, fałszerstwo! O rzekomych znaleziskach denarów z legendą GNEZDVN CIVITAS i innych monetach z czasów Bolesława Chrobrego
3. Jeszcze o brakteatach Bolesława Krzywoustego
4. Chronologia monet Władysława II i Bolesława Kędzierzawego
5. Zmiany chronologii i atrybucji monet polskich z XII/XIII wieku w świetle skarbu z Głogowa
Aneks: Skarb monet z XII i początku XIII wieku z Głogowa (informacja wstępna)
6. [C]AZIMIR DVX - brakteat Leszka Białego?
7. Kilka uwag o brakteatach małopolskich z końca XII i z pierwszej połowy XIII wieku
8. Uwagi o monecie Pomorza Gdańskiego w XIII wieku
9. Kościan - nieznana mennica okresu kwartnikowego w Wielkopolsce
10. Skarb z Ostrowa Lednickiego i problem kwartników śląskich
11. Nowy typ kwartnika śląskiego z Vidnavy
12. Skąd pochodzili mincerze mennicy krakowskiej na przełomie XIV і XV wieku?

II. HISTORIA MONETY OBCEJ
1. Pierwsza moneta z czasów regencji cesarzowej Teofano. Skład i data ukrycia skarbu z Maurzyc pod Łowiczem
2. Monety świętego Wojciecha
3. Ikonografia monet Sobiesława Sławnikowica
4. Mennictwo kobiet w X/XI wieku
5. Włócznia świętego Stefana
6. Wschód czy Zachód? O wzorcach ikonograficznych węgierskich monet miedzianych tzw. typu bizantyjskiego

III. NAPŁYW MONET, ICH OBIEG I TEZAURYZACJA
1. Drogi rzeczne i morskie handlu bałtyckiego: świadectwo monet z IX-XI wieków
2. Kontakty między ośrodkami nadmozańskimi a Polską w X і XI wieku w świetle źródeł numizmatycznych
3. Monety z X і XI wieku z Moguncji, Spiry i Wormacji znalezione w Polsce. Przyczynek do datowania oraz określenia dróg napływu i obiegu
4. Znalezisko monety Ethelwulfa króla Wessexu w dawnym Truso
5. Skarb monet z XI wieku z miejscowości Mniszki pod Łęczycą (ukryty po 1027 roku)
6. Monety, odważniki i waga z badań archeologicznych w Lądzie
7. Monety z badań wykopaliskowych prowadzonych w Łeknie w latach 1987-1996

IV. NUMIZMATYKA A SFRAGISTYKA I GENEALOGIA
1. Nowa bulla Bolesława Krzywoustego i problem ołowianych pieczęci w Polsce wczesnośredniowiecznej
2. Dawne skarby na nowo odnalezione. Próba rekonstrukcji zespołu za pomocą badań genealogicznych

V. HISTORIA BADAŃ
1. Najdawniejsze monety ziemi lechickiej. Jak powstawała klasyfikacja najstarszych monet polskich
2. Feliks Łoyko - pionier badań nad historią pieniądza w Polsce - rówieśnik Mikuláša Adaukta Voigta
3. Tadeusza Wolańskiego zwycięstwo zza grobu, czyli nowy typ denara Bolesława Chrobrego
4. Rzekomy denar Bolesława Chrobrego, czyli co Beyer pisał o Lelewelu
5. Kazimierza Stronczyńskiego metody badania monet wczesnośredniowiecznych

Epilog. Refleksje o jubileuszach
Indeks osób
Indeks nazw geograficznych i etnicznych

Źródło:

http://ksiegarnia.iaepan.vot.pl/serie-wydawnicze/collectio-archaeologica-historica-at-ethnologica-detail#spis-tre%C5%9Bci

Wydawca: Instytut Archeologii i Etnologii PAN

Seria: Collectio Archaeologica Historica at Ethnologica vol. 6

ISBN: 978-83-63760-98-4

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 641

„Niezwykłe bitwy i szarże husarii”

Radosław Sikora „Niezwykłe bitwy i szarże husarii”

(Wydanie rozszerzone)

Husaria polska należała do najbardziej efektywnych formacji w historii kawalerii. Złożone z przedstawicieli zamożnej szlachty elitarne chorągwie husarskie przez niemal dwa stulecia siały popłoch w szeregach nieprzyjaciela, niejednokrotnie przesądzając o wynikach bitew. Częstokroć skromnie liczebnie, lecz świetnie wyszkolone chorągwie gromiły na polu walki liczniejsze i lepiej uzbrojone oddziały wroga. W opracowaniu dr Radosława Sikory znajdziemy opisy około dwudziestu bitew jakie stoczyła polska husaria w latach 1577-1704.

Nie wszystkie przedstawione tu epizody bitewne kończyły się zwycięstwem husarii. Autor stara się wyjaśnić kwestie sporne jakie przez wieki pojawiały się wokół niektórych, nie rzadko dawno już zapomnianych starć zbrojnych. Książka wypełniona jest nieznanymi szerzej faktami oraz dziesiątkami ciekawostek z pól bitewnych. Opierając się na wielu źródłach historycznych, dr Radosław Sikora przybliża czytelnikowi taktykę na polu walki, uwypukla silne strony husarii, nie zapominając jednak o jej słabych punktach. Niewątpliwą zaletą niniejszej pracy jest zrekonstruowanie i przypomnienie przebiegu bitew, które nie często bywają przedmiotem badań historyków.

Dr Radosław Sikora od lat specjalizuje się w tematyce związanej ze staropolską wojskowością. O 2010 r. Instytut Wydawniczy Erica opublikował kilka książek jego autorstwa, w tym: „Kłuszyn 1610”, „Husaria pod Wiedniem”, „Fenomen husarii” oraz „Husaria Rzeczpospolitej”[1]. Niniejsza praca powstała w oparciu o rozprawę doktorską obronioną przez autora w 2010 r. Dzięki zabiegom dr Radosława Sikory książka wolna jest jednak od stricte naukowych wywodów, stając się przez to dość przystępna nawet dla czytelników, którzy wcześniej nie mieli okazji zagłębiać się w dziejach najsłynniejszej formacji kawaleryjskiej w historii Rzeczypospolitej. Wydanie rozszerzone książki „Niezwykłe bitwy i szarże husarii” uzupełniają liczne mapy oraz barwne ilustracje. Polecam.

Wydawca: Instytut Wydawniczy Erica

ISBN: 978-83-65310-67-5

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 240 +16 strony kolorowe

---

[1] Książki Radosława Sikory: http://www.wydawnictwoerica.pl/sites/authors/#author_16

„Moda Polska Warszawa”

Ewa Rzechorzek „Moda Polska Warszawa”

Po kim Jadwiga Grabowska odziedziczyła zamiłowanie do mody?

Jak po wojnie organizowały się w Warszawie warsztaty krawieckie?

Jak w latach 50. ewoluowały fasony kobiecych okryć: od bezkształtnego płaszcza 

po mężu do spektakularnych paryskich linii?

Czym były „żywe żurnale mody”?

Czy modę na motywy folklorystyczne dyktowały tylko wytyczne z ministerstwa? 

Czym była odzież segmentowa? 

Jak prowokowano PRL-owski przemysł do produkcji gustownych tkanin?

Jak propagowano polską modę w kraju i za granicą?

Czy Jadwiga Grabowska poniosła dydaktyczną porażkę?

Ewa Rzechorzek opisuje bogatą i barwną historię Mody Polskiej – instytucji, której za zadanie postawiono edukację w zakresie mody i stylu. W fascynujący sposób opowiada o szczegółach kroju, fakturze tkanin, zapachu perfum... Przede wszystkim jednak skupia się na najważniejszym elemencie sukcesu przedsiębiorstwa: na ludziach. Fundamentem opowieści są losy Jadwigi Grabowskiej – „ministra mody” w Polsce. Rodaczki nie miały u niej wysokich notowań, a lista zarzutów była długa: nie dbają o linię, nie potrafią się poruszać, brzydko siedzą, źle dobierają odcień pończoch, nie dbają o obuwie, są źle uczesane. I oczywiście nie potrafią się ubrać! Nie bez przyczyny w 1946 roku Grabowska obrała sobie misję „odbudowy polskiej kobiety”. Uczyła, „jak chodzić, stać, siedzieć, czesać się, ubrać – żeby wszystko pasowało do siebie i do urody”. Charyzmatyczna kierowniczka artystyczna była otoczona wianuszkiem osób szkicujących, upinających, krojących, szyjących, fotografujących: projektantami, krawcami, konstruktorami, zastępami chałupników, pracownikami salonów, modelkami, fotografami. O nich także jest ta książka.

Autorka oparła swoją opowieść na dokumentach archiwalnych, dokumentach życia społecznego, prasie z lat 1945–1998 i prywatnych rozmowach. Poza archiwami prawdziwą skarbnicą wiedzy okazały się dla niej także… szafy Polaków. Większość ze sfotografowanych na potrzeby tej publikacji egzemplarzy ubrań czy biżuterii pochodzi z kolekcji handlowych Mody Polskiej, czyli takich, które faktycznie trafiały do sklepów, a później „na grzbiety” Polaków. Dzięki temu opowiadają one historię swoich czasów i właścicieli: suknia ślubna „uciekającej panny młodej” czy smoking przechowywany przez wiele lat po śmierci męża pokazują, że ubrania mogą pełnić funkcję kapsuł czasu.

Anna Ziółkowa siedzi na zwałach gruzu, które kiedyś były mieszkaniem jej ciotki, i patrzy na ulicę Marszałkowską. Za plecami słyszy spadające cegły, więc się odwraca, zadziera głowę. Wysoko na rumowisku jest wydeptana ścieżka, a na niej dziewczyna. Ubrana w jasną sukienkę i buty na cienkim obcasie. Stąpa bardzo ostrożnie, żeby się nie pobrudzić, nie zgubić tych szpilek, nie spaść z gruzowiska. Ziółkowa ma na głowie chustkę, a na nogach buciory sznurowane gałganami. Czuje wstyd. Tę historię będzie wspominała w 1955 roku na łamach tygodnika „Świat” we własnej rubryce „Tylko dla kobiet”. (Fragment tekstu)

Ewa Rzechorzek, absolwentka Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, autorka pracy magisterskiej będącej analizą polskiego rynku odzieżowego. W 2014 roku ukończyła studia podyplomowe z zakresu projektowania odzieży na Akademii Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi. Kolekcjonerka ubiorów oraz akcesoriów z okresu powojennego. Właścicielka zbioru pamiątek po nieistniejącym już przedsiębiorstwie Moda Polska: odzieży, dodatków, elementów wystroju salonów firmowych. Autorka tekstu poświęconego historii domu mody „Bogusław Herse”.

Źródło:

https://ksiegarnia.pwn.pl/Moda-Polska-Warszawa,737613310,p.html

Wydawca: PWN

ISBN: 978-83-01-19764-3

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 472

„Kochanki, księżne i królowe”

Iwona Kienzler „Kochanki, księżne i królowe”

Kobiety, które dały początek Polsce

Książka opowiada o kobietach w początkach naszej państwowości, począwszy od naszych praprababek Słowianek, przez postaci legendarne, na czele z Wandą, „co nie chciała Niemca”, i Rzepichą, praprababką dynastii piastowskiej, towarzyszki życia władców piastowskich, a na ich córkach skończywszy. Naszą podróż zaczniemy więc w czasach prehistorycznych, o których wiemy co nieco jedynie z podań i legend, a zakończymy w średniowieczu, opowiadaniem o piastowskiej księżniczce, której należy się tytuł pierwszej pisarki w dziejach naszej literatury.

Źródło:

https://www.swiatksiazki.pl/kochanki-ksiezne-i-krolowe-6367039-ksiazka.html

Wydawnictwo: Bellona

ISBN: 978-83-11-14160-5

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 277

„Arystokracja. Powojenne losy polskich rodów”

Agnieszka Lewandowska-Kąkol 

„Arystokracja. Powojenne losy polskich rodów”

Rody, które na trwałe zapisały się w historii Polski. Nazwiska, które znamy z podręczników; wielcy bohaterowie, wodzowie, kanclerze. Zawsze – w pierwszych szeregach, kiedy nadciągały dziejowe zawieruchy. Nadszedł jednak czas, gdy kataklizm zmiótł polskie rody arystokratyczne z areny dziejów chyba bezpowrotnie.

Jak wielkie rody przetrwały czasy komuny? Pozbawieni majątków, wyrzucani z pałaców, zamykani w więzieniach, upokarzani, nękani za pochodzenie, często musieli pożyczać pieniądze, żeby „przeżyć do pierwszego”. Czy udało się im pozostać wiernymi narodowym dewizom widniejącym na herbach i moralnym zasadom kultywowanym przez przodków?

Jak odnaleźli się w nowej rzeczywistości po roku 1989? Czy wolna wreszcie Polska czekała na powrót swoich historycznych liderów? Jak wygląda współczesność polskiej arystokracji? Osiem rozdziałów o wielkich polskich rodach arystokratycznych: Braniccy, Czartoryscy, Czetwertyńscy, Dzieduszyccy, Krasiccy, Potoccy, Tarnowscy, Zamoyscy.

„Błękitna krew” w czasie „czerwonej zarazy” i III RP.

Źródło:

https://wydawnictwofronda.pl/ksiazki/arystokracja-powojenne-losy-polskich-rodow

Recenzja książki:

https://histmag.org/Agnieszka-Lewandowska-Kakol-Arystokracja.-Powojenne-losy-polskich-rodow-recenzja-16072

Wydawnictwo: Zona Zero

ISBN: 978-83-948743-9-1

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 376

„Zapisy Terroru II. Warszawa”

„Zapisy Terroru II. Warszawa”

Zbrodnie niemieckie na Woli w sierpniu 1944 r.

Tom stanowi wybór relacji naocznych świadków zbrodni dokonanej przez Niemców na ludności Woli w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego. Zginęło wtedy, według różnych szacunków, między 25 a 60 tys. osób, w tym tysiące dzieci, kobiet i osób starszych. W książce znajdziemy zarówno opowieści tych, którzy „przeżyli własną śmierć”, odnosząc rany w masowych egzekucjach, jak i bezsilnie obserwujących zabijanie innych ludzi, nierzadko swoich najbliższych. Uzupełnienie stanowią relacje świadków zacierania przez Niemców śladów tej zbrodni, która według niektórych badaczy spełniała kryteria ludobójstwa.

Źródło:

https://obnt.pl/pl/aktualnosci/1101-premiera-serii-wydawniczej-zapisy-terroru

Wydawca: Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego

www.obnt.pl

ISBN: 978-83-948133-4-5

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 284

„Kobiety i rodziny powstańców styczniowych zesłanych w głąb Rosji”

Agata Markiewicz 

„Kobiety i rodziny powstańców styczniowych zesłanych w głąb Rosji”

Los konspiratorów i powstańców styczniowych, którzy zostali uwięzieni lub zesłani w głąb Rosji, był dramatyczny, ale trzeba pamiętać, że ciężar wyroków carskich sądów spadł także na ich rodziny. Bohaterami tej książki są osoby najbliższe uczestnikom spisków i walk – rodzice, dzieci, ale głównie kobiety: żony, matki i siostry. To one znalazły się przed trudnym wyborem – pożegnać najbliższe im osoby na długie lata czy dzielić najpierw trudy podróży, a następnie życia w surowych warunkach Syberii. Decyzje i czyny tych kobiet były często niezwykle heroiczne, nie mniej niż ich mężów, synów i braci, którzy z bronią w ręku walczyli w powstaniu styczniowym.

Dr Agata Markiewicz ukończyła studia magisterskie na Wydziale Archeologii Śródziemnorskiej Uniwersytetu Warszawskiego i studia doktoranckie na Wydziale Historii Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku. Obecnie jest nauczycielką historii w podwarszawskim Milanówku. Uczestniczyła w projektach o charakterze lokalnym i międzynarodowym. Zajmuje się historią lokalną od strony herstorii, jest współautorką publikacji na temat kobiet z Milanówka.

Źródło:

http://www.ksiegarnia.difin.pl/politologia-socjologia/25/kobiety-i-rodziny-powstancow-styczniowych-zeslanych-w-glab-rosji/agata-markiewicz/3041

Recenzje książki:

http://dzieje.pl/ksiazki/kobiety-i-rodziny-powstancow-styczniowych-zeslanych-w-glab-rosji

https://histmag.org/Agata-Markiewicz-Kobiety-i-rodziny-powstancow-styczniowych-zeslanych-w-glab-Rosji-16268

Wydawca: Difin

ISBN: 978-83-8085-504-5

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 254

„Zapisy Terroru I. Warszawa”

„Zapisy Terroru I. Warszawa”

Niemieckie egzekucje w okupowanym mieście

Relacje zawarte w tomie dotyczą okresu od września 1939 do lipca 1944 r. Jego motywem przewodnim pozostaje temat egzekucji, które Niemcy przeprowadzali w Warszawie i okolicach przez cały okres okupacji. Niektóre z nich pełniły rolę wyroków śmierci wykonywanych za rozmaite „przestępstwa”, od działalności w konspiracji, aż po udział w tajnych kompletach. Inne służyły eksterminacji polskiej inteligencji, miały charakter odwetowy lub były dziełem zbrodniczego kaprysu okupantów. Tajne i publiczne, masowe lub indywidualne, przez rozstrzelanie czy powieszenie – zawarte w tomie świadectwa ukazują nam, że egzekucje należały do codzienności okupowanej Warszawy.

Źródło:

https://obnt.pl/pl/aktualnosci/1101-premiera-serii-wydawniczej-zapisy-terroru

Wydawca: Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego

www.obnt.pl

ISBN: 978-83-948133-3-8

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 272

„II wojna światowa. Historia, która nie chce przeminąć”

„II wojna światowa. Historia, która nie chce przeminąć”

Polska polityka pamięci jest głównym tematem drugiego wydawnictwa Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego. W książce znajdziemy esej prof. Marka Kornata o postrzeganiu naszej historii oraz zapis dyskusji z udziałem polskich i zagranicznych historyków. „II wojna światowa. Historia, która nie chce przeminąć” – tytuł nawiązuje do słynnego sformułowania niemieckiego badacza XX-wiecznych totalitaryzmów prof. Ernesta Noltego. Pisał on kiedyś o „przeszłości, która nie chce przeminąć”.

Od zakończenia II wojny światowej minęło już ponad 70 lat, jednak wpływa ona wciąż na teraźniejszość, politykę, postrzeganie innych narodów. Dyskusje często nacechowane są emocjami, zupełnie inaczej niż w przypadku choćby rozbiorów Polski. Dlatego możemy mówić, że jest to historia ciągle obecna, która jeszcze nie przeminęła. II wojna światowa, wiek XX, dwa totalitaryzmy – to tematy gorących debat, które fascynują uczonych i poruszają wyobraźnię społeczeństw. Na czym polega wyjątkowość polskiej historii? Jak opowiadać o niej światu? Jakie wyzwania stoją przed polską polityką pamięci? Książka stanowi zapis dialogu zainicjowanego przez Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego. Dotyka istotnych problemów i kontrowersji historii najnowszej oraz stawia pytania o narzędzia jej popularyzacji w Polsce i za granicą.

Książka zawiera esej Marka Kornata: 

„WOJNA, KTÓRA NIE CHCE PRZEMINĄĆ. 

DYLEMATY I ZADANIA POLSKIEJ POLITYKI PAMIĘCI”

Potrzebujemy realistycznej wyobraźni, która pozwoli nam kształtować obraz przeszłości i tłumaczyć go bez uwikłania w bieżącą politykę, ale zarazem ze świadomością, że historii nie można zostawić historykom, lecz powinna ona służyć społeczeństwu. Zapewnić to może odważna, afirmatywna polityka pamięci. (Prof. Marek Kornat, Instytut Historii PAN)

W kolejnych rozdziałach znajduje się zapis debaty wokół tekstu prof. Kornata. „Prawda historyczna, narracje, kody pamięci” – to są pojęcia przewodnie dyskusji z udziałem dr. Łukasza Adamskiego, dr. Sławomira Dębskiego, prof. Wandy Jarząbek, prof. Pawła Skibińskiego, red. Piotra Skwiecińskiego oraz oczywiście prof. Marka Kornata.

Źródło:

https://obnt.pl/pl/aktualnosci/druga-ksiazka-osrodka

Więcej o publikacji:

https://obnt.pl/pl/aktualnosci/polityka-pamieci-musi-byc-prowadzona-relacja-ze-spotkania-wokol-najnowszej-ksiazki-osrodka

Wydawca: Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego

www.obnt.pl

ISBN: 978-83-948133-2-1

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 176